برای تقویت این نوع درک و فهم و به مهارت رساندن دانش آموزان به اندازه‌گیری و محاسبه‌های معمول، می‌توان فعالیتهای بسیار زیادی را طراحی و اجرا کرد. ما در این جا نمونه فعالیتی، ویژه‌ی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی را به شما معرفی می‌کنیم.

واقعیت چیست؟

به هر گروه، برگه ای با سوالاتی نظیر سوالات زیر بدهید:

1. طول تخته ی کلاس ما  400 سانتی متر است.                                     
2. طول یک مداد سالم و نو 14 سانتی متر است.
3. اندازه طول یک پاک کن 5/1 است.
4. طول میز معلم ما 366 سانتی متر است.
5. قد دوست من 91/5 است.

در مرحله ی اوّل، هر یک از اعضای گروه، باید پاسخ سوال ها را آن طور که حدس می زنند، بنویسند. پرسش هایی نظیر آن چه در برگه آمده است، به دانش آموزان فرصت می دهد انواع اندازه ها را با هم مقایسه کنند و هریک را نسبت به آن چه در ذهن خود تصویر کرده اند، تخمین بزنند. پس از آن که بچّه ها حدس و گمان های خود را به روی برگه ای که به آن ها داده اید، نوشتند، باید وارد عمل شوند و به اندازه گیری آنها بپردازند.

کدام یک از اندازه های زیر معنادار( واقعی) و کدام یک بی معنا (غیر واقعی) است؟
برای هر یک از اندازه ها که واقعی هستند، علامت مثبت" +" بگذارید. امّا اگر اندازه های داده شده غیر واقعی هستند، سعی کنید اندازه ی واقعی را حدس زده و حدس خود را جلوی هریک بنویسید.
                                                                                    

گروه های هم جوار می توانند برگه های خود را تعویض کنند و حدس وگمان دوستان خود را اصلاح کنند.
 پس از آن، برگه های گروه ها را جمع آوری کنید. در دومین مرحله، هر گروه باید برگه ی مشابهی درست کند و به اندازه گیری موضوع های مطرح شده بپردازد. .هنگام اندازه گیری، بچّه ها خود متوجه درستی یا نادرستی حدس و گمان خود خواهند شد.
با این فعالیت:
•    بچه ها مجاب می شوند، فکر کنند.
•    بچه ها مجاب می شوند، حدس بزنند. (از خودشان مایه بگذارند).
•    بچه ها مجبور می شوند حدس خود را بیازمایند و واقعیت را کشف کنند.
•    پس از آن، سعی خواهند کرد حدس و گمان خود را کنترل کنند.
•    بچه ها به کار گروهی علاقمند می شوند.