الگوی اقتصاد آزاد بر اساس مبانی و اصول لیبرالی شکل گرفت و معتقد به مالکیت مطلق خصوصی، آزادی اقتصادی، دولت حداقلیِ رفاه بر اساس حداکثر کردن منافع و اصالت سود، رشد و توسعه اقتصادی آزاد است. اقتصاد آزاد در نقطه مقابل اقتصاد دولتی قرار دارد. در اقتصاد دولتی، دولت بر بخش‌های مختلف اقتصاد کنترل دارد و تولید، توزیع و فروش همگی با کنترل کامل دولت انجام می‌شود. در چنین اقتصادی قیمتها نه تنها از سوی سازوکار بازار تعیین نمی‌شود بلکه دولت با توجه به سیاست‌های خود قیمتها و اقتصاد را مدیریت می‌کند. اقتصاد آزاد یا اقتصاد لیبرالی و نئوکلاسیک در سال ۱۷۷۶ میلادی با انتشار کتاب «ثروت ملل» از «آدام اسمیت» رسمیت پیدا کرد. این مکتب هر چند طی بیش از دو سده اخیر با فراز و فرودهای فراوانی روبرو بوده و دستخوش بازنگری و تغییرات بسیاری شده، اما بدون شک از پرآوازه‌ترین مکاتب اقتصادی است. این دیدگاه بر اساس مبانی و اصول لیبرالی شکل گرفت و معتقد به مالکیت مطلق خصوصی، آزادی اقتصادی، دولت حداقلی رفاه بر اساس حداکثر کردن منافع و اصالت سود، رشد و توسعه اقتصادی آزاد است. اقتصاد آزاد در ایران در ایران برخی احزاب کمیته‌های اقتصادی دارند و کارآمدی این کمیته به جایگاه و ساختارشان در ساختار قدرت برمی‌گردد. همچنین بیشتر احزابی که توانسته‌اند تشکیل دولت بدهند سیاست‌های اقتصادی طیف فعال خود را نیز اعمال کرده‌اند. در سالیان جنگ تحمیلی، سیاست اقتصادی در اختیار جناح چپ بود که اقتصاد دولتی را دنبال می‌کرد. پس از جنگ اما دیدگاه لیبرالیستی و تکیه بر بازار آزاد شکل گرفت. در ادامه، دولت اصلاحات تا حدود زیادی همان روند دولت قبل را ادامه داد. بسیاری از ناظران می‌گویند دولت اعتدال نیز در عرصه اقتصادی گرایش نزدیک به دولت سازندگی دارد. از برجسته‌ترین اقتصاددانان معتقد به اقتصادآزاد در ایران می‌توان به «موسی غنی نژاد»، «مسعود نیلی» و «محمد طبیبیان» اشاره کرد. بسیاری از رسانه‌های اقتصادی از جمله روزنامه «دنیای اقتصاد» و هفته نامه «تجارت فردا» از پایگاه‌های رسانه‌ای این دیدگاه به شمار می‌آیند. خاستگاه اقتصاد آزاد پس از انقلاب پس از پایان جنگ و رحلت امام (ره) در سال ۱۳۶۸، آیت‌الله «اکبر هاشمی رفسنجانی» با نگاه فن‌سالارانه (تکنوکراتیک) به امور سیاسی و اقتصادی، دست به اعمال سیاست‌هایی زد. دولت سازندگی (۱۳۷۶-۱۳۶۸) معتقد به اقتصاد آزاد بود و بسیاری از اعضای کابینه مرحوم هاشمی با عنوان راست‌های مدرن از راست سنتی که به اقتصاد بازار سنتی گرایش داشتند، جدا شدند. کارگزاران سازندگی به خاطر اجرای سیاست‌های تعدیل اقتصادی و گسترش فرایند خصوصی سازی در برابر جناح چپ قرار گرفت که اقتصادی جامعه‌گرا و مبتنی بر تامین عدالت اجتماعی را دنبال می کرد. از سوی دیگر، کارگزاران با جناح راست سنتی که به سمت مواضع سیاسی و فرهنگی گرایش یافته بود، زاویه‌پیدا کرد. در چنین شرایطی، گروهی از راست‌های پیشین که به عنوان عملگرایان، مصلحت‌گرایان، واقع‌گرایان، جناح میانه و فن‌سالاران (تکنوکرات ها) مشهور شدند، راه خود را بر اساس موازینی از راست سنتی مسلط جدا کردند. بر این اساس، طرفداران آزادسازی اقتصادی و خصوصی‌سازی، لفظ «تعدیل اقتصادی» را که یکی از روش‌ها و تکنیک‌های آزادسازی و خصوصی‌سازی است به کار بردند. بنا بر تعاریف موجود، جریان راست مدرن (کارگزاران سازندگی) در عرصه اقتصادی معتقد به اقتصاد آزاد است و نوعی سرمایه‌داری صنعتی و تولیدی را دنبال می‌کند. ایده‌های اقتصادی دولت سازندگی بر مبنای ایده‌های نئولیبرالیستی و بر مبنای «مکتب اقتصادی شیکاگو» و «مکتب اقتصادی اتریش» شکل گرفت که این سیاست‌ها سبب شکل‌گیری طبقه متوسط شهری شد و از این منظر نیز بر فرهنگ و سیاست هم تأثیر گذاشت. این سیاست‌ها به توصیه بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول در برخی کشورها اجرا شد. تمایز اقتصادی چپ سنتی و راست مدرن از مهمترین شاخصه‌هایی که در راستای بررسی تمایز میان چپ و راست سنتی در ایران مطرح می‌شود؛ رویکرد اقتصادی آنان است. جناح چپ سنتی بیشتر طرفدار مداخله فعال دولت در امور اقتصادی بود که این رویکرد در دهه ۶۰ خورشیدی بر اقتصاد ایران سایه انداخت. با روی کار آمدن جریان راست به‌ویژه در زمان ریاست‌جمهوری مرحوم هاشمی رفسنجانی در اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ خورشیدی، تمام فعالیت‌های جناح چپ در حوزه اقتصادی براساس مقابله با سیاست‌های اقتصادی دولت سازندگی سازمان‌دهی شد. طرفداران جناح چپ به‌ویژه به تک‌نرخی کردن ارز و کاهش سوبسیدها اعتراض داشتند. نقد اقتصاد آزاد «فرشاد مؤمنی» اقتصاددان نهادگرا در کتابی با عنوان «اقتصاد ایران در دوران تعدیل ساختاری»، با نقد صریح برنامه تعدیل ساختاری که در قالب برنامه اول توسعه در کشور اجرا شد، معتقد است عدم شناخت از وضعیت اجتماعی و فرهنگی مردم ایران و عمل به توصیه‌های بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول، باعث تشدید پیچیدگی‌های مسائل اقتصادی ایران شد و بسیاری از مشکلات امروز، ناشی از همان سیاست‌های اقتصادی پس از جنگ است. عده‌ای نیز مشکلات اقتصادی سال‌های اخیر را ناشی از سیاست‌های لیبرالی و نئولیبرالی می‌دانند. هر چند واژه‌های لیبرال و نئولیبرال در حوزه‌های مختلف، معانی یکسانی ندارند، اما به نظر، مراد این گروه، نقد «اقتصاد آزاد» است. با این حال، برخی اقتصاددانان معتقدند که سیر تاریخی و مطالعه وضعیت اقتصاد کشورها گویای این نکته است که اقتصاد آزاد نسبت به اقتصاد دولتی توفیق بیشتری داشته و از کارایی بهتری برخوردار است اما در عین حال این نوع نظام اقتصادی نیز نتوانسته است وضعیت مطلوبی را برای کشورها ایجاد کند و با چالش‌های زیادی روبرو است که از جمله می‌توان به توزیع ناعادلانه ثروت و درآمد، ایجاد فاصله و شکاف طبقاتی اشاره کرد.
ایرنا : نحوه عملکرد صدا و سیما سبب طرح انتقادهایی گسترده شده‌است؛ از رئیس‌جمهوری که وضعیت انعکاس خدمات دولت در این رسانه فراگیر را غیرقابل‌قبول می‌داند تا بسیاری از سیاسیون و مردم عادی که از سلب اعتمادشان از صدا و سیما سخن می‌گویند. بسیاری از مردم و سیاسیون از جمله شخص رئیس‌جمهوری می‌گویند که صدا و سیما در تشریح و انعکاس واقعی عملکرد دولت، سوگیری‌های خاص خود را دنبال می‌کند. به باور منتقدان، صدا و سیما که باید به عنوان یک رسانه ملی، به‌گونه‌ای فراجناحی و بی‌طرفانه اخبار مربوط به همه جناح‌های سیاسی را بازتاب دهد، در انعکاس فعالیت‌های دولت روندی غیرمتعادل را پیش‌گرفته و از هر فرصتی برای زیرسوال بردن دولت بهره می‌برد. دکتر «حسن روحانی» بارها بر این نکته تاکید کرده که دولت از دستگاه تبلیغاتی مناسبی بهره‌مند نیست و نمی‌تواند در این زمینه روی کمک صدا و سیما حسابی باز کند. روحانی به طور خاص بارها از رویکرد این رسانه فراگیر در انعکاس فعالیت‌های اقتصادی دولت انتقاد کرده است. البته در دوره‌های اجرایی گوناگون، رویکرد صدا و سیما در قبال دولت‌ها با شدت و ضعف مختلف مورد نقد قرار گرفته و به باور بسیاری بر شکاف‌ها دامن زده است و انسجام ملی را نادیده گرفته‌است. رئیس‌جمهوری در تازه‌ترین واکنش به رویکردهای صدا و سیما، بیست و پنجم دی‌ماه در جلسه هیات دولت «عبدالعلی علی‌عسگری» رئیس این سازمان را مخاطب چند تذکر قرار داد. این را «محمود واعظی» رئیس دفتر روحانی، در پاسخ به سؤال یکی از رسانه‌های داخلی مبنی بر اینکه «آیا دولت در مقابل عملکرد صدا و سیما بنای اعتراض ندارد؟» گفته است. روحانی در صف اول منتقدان صدا و سیما رئیس‌جمهوری بارها از رویه صدا و سیما در نحوه بازتاب فعالیت‌های دولت و تبیین مقدورات و محذورات پیش روی دستگاه اجرایی برای مردم، انتقاد کرده است. وی ابتدای خردادماه امسال در سفری که به استان آذربایجان غربی برای افتتاح طرح‌های توسعه منابع آب و خاک نواحی مرزی این استان داشت، با ارائه آمارهایی از اقدامات و طرح‌های دولت، از جمله این که هر هفته ۳۰ روستا بهره‌مند از آب آشامیدنی، هشت روستا دارای برق و هر روز ۱۰ روستا دارای گاز می‌شوند، از عملکرد صدا و سیما در پوشش این اقدامات انتقاد کرد و گفت: بعضی‌ها احساسشان این است که اگر این آمار و ارقام را بگویند، دولت تقویت می‌شود. عده‌ای برایشان سخت‌است این آمار را بگویند زیرا اگر این کار را بکنند آن‌وقت چطوری می‌خواهند بگویند این دولت کار نمی‌کند و چطور می‌توانند علیه این دولت تبلیغ کنند. روحانی میانه آبان ماه پارسال نیز در دیدار معاونان و مدیران وزارت امور اقتصاد و دارایی، با اشاره به اطلاع‌رسانی ناقص موفقیت‌های دولت از سوی صدا و سیما، بر لزوم اطلاع‌رسانی دقیق و درست این موفقیت‌ها به عنوان موفقیت یک ملت تاکید کرد. رئیس‌جمهوری در این سخنان، با اشاره به پیروزی‌های سیاسی ایران مقابل آمریکا در دعاوی حقوقی دادگاه لاهه و مجمع عمومی سازمان ملل و اعلام محکومیت تحریم‌های غلط و خلاف قوانین بین‌المللی افزود: این پیروزی‌ها را چه کسی می‌داند و چگونه پوشش داده شده است؟ ...کوچک‌ترین مشکل یا کمبودی که ممکن است یک روز یا یک هفته باشد از سوی برنامه‌ها و شبکه‌های مختلف صداوسیما به عنوان اولین خبر پوشش داده می‌شود. در مقابل، تلویزیون موفقیت‌ها و پیروزی‌ها را در یک گوشه‌ای بیان می‌کند که ایران هم موفق شد و گوینده یواش هم می‌گوید. انتقاد روحانی از عملکرد صدا و سیما به دلیل عملکرد این سازمان خبری بارها تکرار شده است. رئیس‌جمهوری مرداد ماه ۹۳، در نشستی در جریان سفر به استان اردبیل، ضمن یادآوری وظیفه صدا و سیما مبنی بر تبیین خدمات دولت برای ملت، اظهار داشت: کارهای بسیار بزرگی به رغم تحریم‌ها در کشور انجام شده است. ...رسانه ملی حاضر نیست خدمات دولت را برای مردم تبیین کند و دولت از لحاظ تبلیغاتی دست تنها است. طیف گسترده منتقدان صدا و سیما رویکرد جناحی صدا و سیما بارها در سایر رسانه‌ها مورد نقد و بررسی قرار گرفته‌است. از دید بسیاری از ناظران، تحلیلگران و اهالی رسانه، صدا و سیما در سانسور گفته‌های رئیس‌جمهوری و در برخی موارد عدم پوشش اخبار مربوط به دولتید طولایی دارد. همین آبان ماه امسال بود که جمعی از رسانه‌ها به انعکاس ناقص سخنان مهم روحانی در خصوص اقتصاد، سیاست خارجی، برجام، لوایح دولت و مبارزه با فساد، در جلسه هیات دولت در رسانه ملی انتقاد کردند. در گزارشی از روزنامه «اعتماد» که چند ماه پیش با عنوان «رسانه ملی و حراج اعتبار و اعتماد ملی» انتشار یافت، آمده است: از زمان روی کار آمدن دولت روحانی در سال ۱۳۹۲، صدا و سیما به ابزاری جناحی تنزل یافته و از هر فرصتی برای کوبیدن دولت برآمده از رأی مردم بهره می‌گیرد. می‌توان ادعا کرد که رسانه ملی به جای حرکت در راستای خواست اکثریت مردم، به ابزاری در دست ناکامان انتخابات در آمده است. روزنامه «ایران» نیز چندی پیش در گزارشی با عنوان «تخریب‌های سازمان یافته» با اشاره به ساخت یک برنامه تلویزیونی با عنوان «بدون توقف» که بیش از یک سال است از شبکه سوم سیما پخش می‌شود، نوشت این برنامه، به گونه‌ای چینش و مدیریت می‌شود که در نهایت تیغ نقدی غیرمنصفانه یا تخریب و تحریفی آشکار را روانه دولت کند. بسیاری می‌گویند، صدا و سیما که سال‌ها داعیه‌دار جایگاه رسانه ملی است، باید عملکردهایش به‌گونه‌ای باشد که خصلت ملی و فراجناحی را به نمایش بگذارد. این در حالی است که بسیاری آن را یک رسانه جناحی می‌دانند که با صرفنظر از منافع ملی، تنها منافع یک گروه سیاسی خاص را نمایندگی می‌کند. در همین ارتباط و طی روزهای اخیر بارها نحوه خبررسانی صدا و سیما با انتقاداتی جدی مواجه شده است. این رسانه هر چند در قضایایی چون شایعه شیرهای آلوده، ذرت آلوده و ... رسالت خود را اطلاع‌رسانی و جلوگیری از به خطر افتادن سلامت مردم عنوان کرده، اما از دید برخی صاحبنظران و نیز مسوولان به دلیل دوری جستن از نظرات کارشناسانه و واقعیات مربوط به قضایای یادشده، بیشتر بر اعتماد عمومی ضربه زده و ضمن بروز التهاب و نگرانی در جامعه، تولید داخلی را با چالش‌هایی انکارناپذیر مواجه کرده است. وجود چنین دیدگاهی در خصوص صدا و سیما سبب شده طی روزهای اخیر برخی فعالان سیاسی ضربات مهلک بر پیکر صنایعی چون لبنیات و دامپروری را از نتایج عملکرد صدا و سیما و در راستای تلاش برای دیده شدن و جذب مخاطب قلمداد کنند؛ وضعیتی که ابعاد مختلف بی‌اعتمادی به این رسانه را از مسئولان ارشد اجرایی گرفته تا سیاسیون و قشرهای مختلف مردم نشان می‌دهد.
درباره ابوالحسن نجفی ابوالحسن نجفی از بزرگان عرصه ترجمه، زبان‌شناسی، ادبیات تطبیقی و ویراستار برجسته در دوره معاصر و یکی از تأثیرگذارترین افراد در شناسایی و تربیت نویسندگان و پژوهشگران بود که در این عرصه کارنامه پرافتخاری از خود به یادگار گذاشته است.
محمد تقی زادهمازیار پرتو از پیشروترین فیلمبرداران و تدوین‌گران سینمای ایران به شمار می‌آید که فیلمبرداری بیش از ۵۰ فیلم و سریال از جمله امام علی(ع)، هزاردستان، روز واقعه و آدم برفی را در کارنامه خود به ثبت رسانده‌است.
از زمانی که طلای سیاه بلای جانکاه شد، نفرین منابع دامان روزگارمان را گرفت. در گذشته‌های نه چندان دور تصور بر آن بود که رابطه مستقیمی میان وفور منابع و رشد اقتصادی کشورها وجود دارد اما عملکرد کشورهایی که چرخ اقتصادشان بر پایه درآمدهای طبیعی می‌چرخد، نشان داد به دلایل نهادی و از منظر اقتصاد سیاسی آنچه وفور منابع برای کشورها به بار می‌آورد چیزی نیست جز رانت‌جویی، فساد اداری، توزیع ناعادلانه ثروت و توسعه نیافتگی در تمام ابعاد آن. روزنامه ایران در گفت و گو با سعید لیلاز اقتصاددان و عضوهیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی، آورده است:سعید لیلاز از منظر تاریخ اقتصادی به تبیین این واقعه از ابتدای دهه ۵۰ تا به امروز پرداخت و از آن به عنوان بیماری هلندی یاد کرد که هم تجربه ناپذیر است و هم ویروس آن قابل انتقال به دولت‌های بعدی است. اواخر دهه ۴۰ و اوایل دهه ۵۰ به طور قابل توجهی افزایش درآمد نفتی را تجربه کردیم که نتیجه آن نه تنها به رشد اقتصادی کشور منجر نشد بلکه می‌توان گفت به نوعی ساختار بوروکراتیک ایران را دستخوش یکسری جاه طلبی‌ها کرد. تحلیل شما از این رخداد تاریخی چیست؟این موضوع در آن دهه برای نخستین بار اتفاق افتاد و تا پیش از آن کارشناسان ایرانی و حتی خاورمیانه با اصطلاح بیماری هلندی آشنا نبودند و هیچ درکی از آن نداشتند درنتیجه کشور به دام درآمدهای نفتی افتاد. در سال های بعد دوباره این اتفاق تکرار شد و ما به همان دامی افتادیم که سال‌های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۲ گرفتار شده بودیم. به نظر می‌رسد بیماری هلندی یک بیماری تجربه ناپذیر است یعنی انباشت تجربه برای آن اتفاق نمی‌افتد، چرا که پنج بار در اقتصاد ایران تکرار شده است.این بیماری در اقتصاد ایران از سال ۵۱، ۵۲ با افزایش بی‌سابقه قیمت نفت آغاز شد پس از آن در سال‌های ۱۳۶۲ و ۱۳۶۳ درآمد ارزی حاصل از صادرات نفت در آن دو سال به ۵۰ میلیارد دلار رسید. یک بار دیگر هم از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۰ این اتفاق افتاد که باز درهمان چاله افتادیم. بارآخر هم بعد از پذیرش برجام بود. زمانی که درآمدهای نفتی روبه بهبودی رفت و درآمد کشور افزایش پیدا کرد. به نظر می‌رسد هر دولتی که در دام بیماری هلندی بیفتد به آن گرفتار می‌شود. جالب‌تر آنکه ویروس این بیماری هم قابل انتقال است. علت وخیم بودن بیماری هلندی چیست؟ این تجربه تکرار شونده مختص جامعه ایران است؟این بیماری ناشی از ماهیت پوپولیستی ساختارهای سیاسی است و تنها مختص ایران نیست و در بسیاری از کشورها از جمله روسیه، عربستان و نروژ هم اتفاق افتاده است. در کل می‌توان گفت هنگامی که وفور منابع اتفاق می‌افتد انسان‌ها، رژیم‌ها، حکومت‌ها و سیستم‌ها شروع به بی‌انضباطی می‌کنند. این رویداد هنگامی که در سال ۱۳۵۳ در ایران رخ داد منجر به تجدیدنظر در برنامه پنجم توسعه شد. برنامه پنجمی که ۳۰ میلیارد دلار درآمد خارجی داشت. رقمی که نسبت به برنامه قبلی که ۱۰ میلیارد دلار بود به سه برابر رسید و این خود تورم زا بود.این رقم دوباره افزایش پیدا کرد و به ۲۲۰ میلیارد دلار رسید، یعنی برنامه‌ای که عملکرد قبلی آن ۱۰ میلیارد دلار بود عملکرد بعدی آن را بر ۲۲۰ میلیارد دلار بستند. به گونه‌ای که فکر می‌کردند این درآمد نفت تا ابد افزایشی خواهد بود. مانند کاری که رئیس جمهوری پیشین انجام داد. در دهه ۵۰ ورود دلارهای نفتی باعث شد که کل سازمان و ساختار اقتصادی ایران را بهم بریزد و به دنبال آن ساختارهای اجتماعی و سیاسی هم دچار مشکل شود. در حوزه اقتصادی هم تورم شدید اتفاق افتاد و تبعیض چنان رشد پیدا کرد که سقوط رژیم تنها چاره آن بود. انقلاب اسلامی، اقتصاد ایران را نجات داده است و آن ناهماهنگی که در ساختار رژیم گذشته اتفاق افتاده بود اصلاً چاره پذیر نبود چون که در داخل شاکله آن نظام امکان هیچ کاری وجود نداشت.ما در سال‌های ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۰به همین مشکل دچار شدیم، اما چون اقتصاد ایران بزرگ‌تر شده بود هم میزان شوک اقتصادی کمتر بود و هم این موضوع قابل کنترل بود.این بار رژیم سرنگون نشد ولی تلاطم‌های بسیاری را ایجاد کرد. حتی اتفاق‌های سال ۱۳۸۸ به این مسائل و مشکلات اقتصادی ارتباط دارد چرا که همان پیامدهای دوران شاه دیده می‌شد، اما اقتصاد ایران بزرگ بود و شوک نفتی کمتر توانست روی این تلاطم‌ها اثرگذار باشد. پس اقتصاد ایران در مواجهه با درآمدهای نفتی محکوم به تکراراست؟نه تنها ایران بلکه همه دولت‌ها و ساختارهای سیاسی این گونه هستند. حتی افراد هم اگر دچار وفور منابع بادآورده بشوند، ناگزیر به بی‌انضباطی هستند اما تفاوت در این است که با هر بار تکرار شدت لطمه از دفعات گذشته کمتر می‌شود و اثرات آن را بهتر می‌توان کنترل کرد.جالب توجه آنکه عربستان هم در همین دام افتاد.در واقع همه کشورهای نفتی تجربه‌هایی مانند کشور ایران داشته‌اند و مسأله درآمدهای نفتی و مشکلات حاصل از آن تجربه‌ای انباشت ناپذیر است. به تعبیر شما برون رفت از بیماری هلندی تجربه ناپذیر است اما چطور الگوبرداری نهادها و سیاستگذاری‌های اقتصادی ما در مواجهه با این اتفاق در طول دهه‌های مختلف یکسان بوده است؟ گویا ما در این زمینه الگوبرداری می‌کنیم.بله همین طور است اما این موضوع در اختیار کسی نیست و به صورت ناخودآگاه رخ می‌دهد. هنگامی که وفور منافع اتفاق می‌افتد، بی‌انضباطی جزو جدایی ناپذیر مسأله است. در سال‌های ۶۳-۱۳۶۲ و در اوج جنگ تحمیلی و در حالی که یک دولت انقلابی روی کار بود به همان اندازه که فشار خارجی اجازه می‌داد و به همان اندازه که درآمدهای نفتی افزایش پیدا کرد، کشور دچار بی‌انضباطی مالی شد درحالی که از تجربه پیشین فقط چند سال می‌گذشت. در چنین شرایطی نوع نظام سیاسی و ایدئولوژی آنها باعث تفاوت در واکنش به مسأله نمی‌شود بدین معنا که عملکرد دولت هویدا با عملکرد برخی دولت‌های بعد از انقلاب یکسان بود.در سال ۱۳۵۲ نخست‌وزیر وقت با عجله به مجلس می‌رود و با خوشحالی اعلام می‌کند که تخم مرغ با هواپیما وارد ایران شده است. شبیه همین اتفاق در سال‌های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۶ اتفاق افتاد. سه چهره سیاسی با سه ایدئولوژی و رویکرد مختلف واکنش یکسانی به موضوع داشتند. اگر تحلیل را به سطح خرد بیاوریم، تبعات وفور منابع و درآمدهای نفتی در رفتار اقتصادی مردم چگونه تبلور یافته است؟مردم با سرعت خود را با بی‌انضباطی جدید تطبیق می‌دهند. بی‌انضباطی که به اعماق جامعه ایران نفوذ کرد و یک الگوی مصرف متکی به واردات و مصرف‌گرایی را در ایران به وجود آورد.این موضوع بشدت در مردم ایران رسوخ کرد و تأثیر گذاشت. در تمام ۱۵ سال آخر رژیم پهلوی با وجود آنکه رشد تولید مواد غذایی از نرخ رشد جمعیت بیشتر بود اما میل به مصرف آن قدر بالا رفت که تا سال ۱۳۵۶ایران به واردکننده مواد غذایی تبدیل شد.شبیه این اتفاق را در سال‌های ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۰ می‌بینیم که انگور از فرانسه و سیر ترشی از چین وارد می‌شود.در شرایطی که میوه‌هایی که خودمان تولید کننده اصلی آن هستیم از خارج وارد می‌شود یعنی چقدر الگوهای مصرف توده مردم تحت سیاست‌های اقتصادی با سرعت قابلیت فساد پذیری دارد.
برگزاری آزمون پذیرش دستیاری فوق تخصصی، تغییر زمان تمدید ثبت نام آزمون پذیرش دستیار تخصصی و انعقاد تفاهم نامه تربیت نیروی انسانی در مرکز خدمات آموزشی وزارت بهداشت از تازه ترین رویدادهای آموزش علوم پزشکی به شمار می رود. آزمون کتبی سی و هفتمین دوره پذیرش دستیار رشته‌های فوق تخصصی بالینی پزشکی روز پنجشنبه سوم بهمن ماه ۹۸ و مرحله شفاهی در روزهای ۱۲ و ۱۳ بهمن ماه برگزار می شود. بر اساس جدول محل برگزاری آزمون OSCE پذیرش دستیاری فوق تخصصی بهمن ۹۸، در این دوره داوطلبان شرکت کننده واجد شرایط در آزمون پذیرش دستیار فوق تخصصی، مجاز به شرکت در آزمون دوره‌های تکمیلی تخصصی (فلوشیپ) آینده نخواهند بود. آزمون شفاهی نیز برای داوطلبانی برگزار می‌شود که حدنصاب نمره کتبی تراز شده را کسب کرده باشند. آزمون شفاهی در تمام رشته های فوق تخصصی به صورت منفرد یا ترکیبی از روش های PMP و OSCE و مصاحبه ساختارمند و سایر روش های نوین ارزشیابی و اختصاصی مرتبط با رشته خود در هر رشته برگزار می شود. تمام پذیرفته شدگان آزمون پذیرش دستیار فوق تخصصی به صورت آزاد و یا مشمولین پذیرش با استفاده از سهمیه ایثارگران (به غیر از مشمولین قانون برقراری عدالت آموزشی) ملزم به سپردن تعهد محضری را به میزان برابر مدت تحصیل به نفع وزارت بهداشت هستند. داوطلبان برای کسب اطلاعات بیشتر به وبسایت معاونت فرهنگی دانشجویی وزارت بهداشت مراجعه کنند. تغییر زمان تمدید ثبت نام آزمون پذیرش دستیار تخصصی مرکز سنجش آموزش پزشکی در اطلاعیه‌ای از تغییر زمان تمدید ثبت نام چهل و هفتمین دوره آزمون پذیرش دستیارتخصصی به تاریخ ۱۵ اسفندماه ۹۸ خبر داد. سازمان سنجش آموزش پزشکی نبود سرویسی دهی مناسب درگاه پرداخت «سداد» را علت تغییر مهلت زمان تمدید آزمون پذیرش دستیارتخصصی اعلام کرده است. بر این اساس زمان تمدید ثبت نام آزمون پذیرش دستیارتخصصی به تاریخ یکشنبه ششم تا چهارشنبه نهم بهمن ماه جاری تغییر یافته است. مرکز سنجش آموزش پزشکی همچنین اعلام کرد: ویرایش برای آن دسته از داوطلبانی که قبلا ثبت نام و کد رهگیری دریافت کرده‌اند، فعال است. تربیت هدفمند نیروی انسانی در دانشگاه‌های علوم پزشکی امیر احمد اخوان سرپرست مرکز خدمات آموزشی وزارت بهداشت از انعقاد تفاهم نامه تربیت نیروی انسانی در ۱۰ کلان منطقه کشوری برای تربیت نیروی انسانی هدفمند و منطبق بر نیاز جامعه خبر داد. وی گفت: برآوردهایی در زمینه تربیت نیروی انسانی انجام شده که بر اساس آن بدانیم تا سال ۱۴۰۴ و ۱۴۰۸ کشور ما به چه رشته ها و چه میزان نیروی انسانی نیاز دارد. خوشبختانه این نیازها در سطح کشوری و در ۱۰ کلان منطقه کشور مشخص شده است، اما تلاش می کنیم با انعقاد تفاهم نامه، هر کلان منطقه‌ای مشخص کند چه تعداد نیرو را در چه رشته هایی تربیت خواهد کرد.
نتایج مطالعات سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) نشان می‌دهد که حجم بالایی از هفت ماده شیمیایی رایج در کرم‌های ضدآفتاب جذب خون می‌شود. به گزارش تارنمای شبکه خبری سی.ان.ان به نقل از دیوید اندروز از محققان موسسه EWG که بر بی‌خطر بودن کرم‌های ضدآفتاب برای بدن تاکید دارد، می‌گوید: «نگران کننده‌ترین نکته در مورد یافته‌های این مطالعه آن است که حجم بالایی از مواد شیمیایی از طریق کرم‌های ضدآفتاب جذب بدن می‌شود آن هم در حالی که بی‌خطر بودن محتویات این کرم‌ها هنوز به طور کامل آزمایش نشده است. اگر کمپانی‌ها می‌خواهند این مواد را در محصولات خود نگه دارند، لازم است فورا مضرات بالقوه این مواد را برای کودکان و افرادی که برای طولانی مدت از آنها استفاده می‌کنند، آزمایش کنند.» با این حال به گفته جنت وودکاک مدیر مرکز ارزیابی و تحقیق داروی آمریکا، این که یک ماده شیمیایی از طریق پوست جذب شده و وارد بدن می‌شود الزاما به معنای خطرناک بودن آن نیست. یافته‌های این مطالعه در واقع از صنعت می‌خواهد تا آزمایش‌های بیشتری را در مورد بی‌خطر بودن مواد شیمیایی موجود در کرم‌های ضدآفتاب انجام دهند. کارشناسان همچنان بر وجود ارتباط میان قرار گرفتن در معرض اشعه‌های نور خورشید و ابتلا به سرطان و تسریع روند پیری پوست تاکید دارند، بنابراین نباید به واسطه نتایج این مطالعه از استفاده از کرم‌های ضدآفتاب خودداری کرد. اگر در مورد جذب مواد شیمیایی موجود در این کرم‌ها نگران هستید، می‌توانید از کرم‌های ضدآفتاب معدنی استفاده کنید که سازمان غذا و داروی آمریکا بی‌خطر و موثر بودن آنها را تایید کرده است.
محققان استرالیایی در جریان یک مطالعه موفق شدند، دهانه برخوردی قدیمی‌ترین سیارک جهان را در این کشور کشف کنند؛ این کشف می‌تواند علت پایان یافتن عصر یخبندان را در زمین توضیح دهد. به گزارش پایگاه اینترنتی بی.بی.سی.نیوز، دهانهٔ برخوردی در ستاره‌شناسی به فرورفتگی، حفره یا گودالی گفته می‌شود که در خاک اجرام آسمانی از جمله زمین بر اثر برخورد شهاب‌سنگ پدید می‌آید. محققان دانشگاه «کرتین» در استرالیا در این مطالعه متوجه شدند که این سیارک حدود ۲.۲ میلیارد سال پیش به منطقه Yarrabubba در غرب استرالیا برخورد کرده و این دهانه برخوردی را بر روی زمین ایجاد کرده است. محققان این کشف را با آزمایش مواد معدنی یافت شده در سنگ‌های این مکان انجام دادند. آنها این کشف را هیجان‌انگیز توصیف کرده و می‌گویند این برخورد می‌تواند عامل بروز رویداد گرم شدن در آن عصر باشد. مشاهده این دهانه برخوردی به دلیل میلیاردها سال فرسایش با چشم امکان‌پذیر نیست. محققان با تهیه نقشه اثرات این برخورد در میدان مغناطیسی این منطقه موفق شدند که قطر این دهانه را ۷۰ کیلومتر تعیین کنند. پروفسور «کریس کیرک لند» گفت: این دهانه در واقع بسیار مسطح است زیرا بسیار قدیمی است، اما سنگ‌های موجود در آن مشخص است. وی افزود: برای تعیین زمان برخورد این سیارک به زمین، محققان کریستال‌های ریز «زیرکون» و «مونازیت» را در سنگ‌ها مورد بررسی قرار دادند، این بلورها مقادیر اندکی اورانیوم دارند و از آنجا که اورانیوم با سرعت ثابت به سرب تبدیل می‌شود، محققان موفق شدند زمان سپری شده را محاسبه کنند. همچنین به گفته محققان، زمان برخورد این سیارک با زمین می‌تواند علت گرم شدن زمین را در محدوده این زمانی توضیح دهد. محققان معتقدند که سیاره زمین قبل از این برخورد در یکی از دوره‌های «زمین گوی برفی» خود به سر می‌برده است؛ زمین گوی برفی (The Snowball Earth) فرضیه‌ای است که بر پایهٔ برخی یافته‌های زمین‌شناسی، دیرینه مغناطیس‌شناسی و دیگر دانسته‌ها، باور دارد که همهٔ سطح زمین به‌طور کامل یا تقریباً بیشتر قسمت‌های آن دست‌کم یک بار در بیش از ۶۵۰ میلیون سال پیش منجمد شد. در آن زمان زمین عمدتا در یخ پوشیده شده بود اما در برهه‌ای از زمان، ورق‌های یخ ذوب شدند و سیاره زمین سریع شروع به گرم شدن کرد. کرکلند گفت: سن این دهانه دقیقاً با پایان بالقوه یک دوره یخبندان در جهان مطابقت دارد، بنابراین این برخورد احتمالا تغییرات قابل توجهی بر اوضاع اقلیمی سیاره ماه داشته است. محققان با استفاده از الگوسازی رایانه‌ای محاسبه کردند که این سیارک به یک صفحه یخی به ضخامت چند کیلومتر که زمین را پوشانده بود، برخورد کرده است. این برخورد حجم زیادی بخار آب در اتمسفر آزاد کرده است. به گفته محققان، این برخورد می‌توانسته به گرم شدن سیاره زمین در عصر «پیشین‌زیستی» یا «پروتروزوئیک» (یک اَبَردوران زمین‌شناسی) کمک کرده باشد؛ مرحله‌ای که اکسیژن تازه در اتمسفر پدیدار شده بود و حیات پیچیده هنوز تشکیل نشده بود. نتایج این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شده است.
یک شرکت ژاپنی نخستین حسگر تصویری فوق باریک در جهان را ساخته است که با بررسی فاکتورهای بیومتریک، به احراز هویت دقیق افراد کمک می‌کند. به گزارش پایگاه اینترنتی انگجت، این حسگر ۱۵ میکرومتری ضخامتی به اندازه یک برگ کاغذ دارد و همزمان از دو قابلیت بازخوانی سریع اطلاعات و تصویربرداری با وضوح بالا برخوردار است. به گفته کمپانی سازنده، این حسگر کارکردهای امنیتی دارد و می‌توان آن را در فناوری‌های پوشیدنی حاوی اطلاعات حساس و مهم استفاده کرد. در حالی که حسگرهای مشابه یا با سیگنال‌ها (موج پالس) و یا اطلاعات بیومتریک (اثرانگشت) کار می‌کنند، این نمونه ژاپنی هردوی این فاکتورها را در هم می‌آمیزد. اگرچه هنوز حرفی از تجاری سازی این محصول به میان نیامده است اما شرکت سازنده انتظار دارد تا از این حسگر در سیستم‌های امنیتی مبتنی بر تعیین هویت شرکت‌ها برای جلوگیری از دسترسی افراد خارجی به سیستم‌های مهم استفاده شود.