پیاده‌روی اربعین که به عنوان یکی از بزرگ‌ترین گردهمایی‌های مذهبی جهان شناخته می‌شود، نه تنها مسلمانان از نقاط مختلف جهان را به سوی کربلا می‌کشاند، بلکه افرادی از ادیان و ملیت‌های گوناگون را نیز جذب می‌کند. این مراسم عظیم با حضور هزاران نفر از شیعه و سنی گرفته تا مسیحی، یهودی و پیروان دیگر ادیان، به یک جشنواره جهانی از همبستگی و انسانیت تبدیل شده است. در این روایت، به تجربیات افرادی با ملیت‌ها و اعتقادات مختلف که برای اولین بار در پیاده‌روی اربعین شرکت کرده‌اند، خواهیم پرداخت. آنها به ما خواهند گفت که چگونه این سفر معنوی و روحانی، مرزهای مذهبی و قومی را از میان برداشته و به آنها درک عمیق‌تری از وحدت و همبستگی انسانی ارائه داده است. این روایت‌ها نشان‌دهنده قدرت و تأثیر پیام امام حسین (ع) در ایجاد پیوندی جهانی است که فراتر از تفاوت‌ها و مرزهای موجود، قلب‌ها را به هم نزدیک می‌کند.

زائر تازه مسلمانی که اربعین، معنای زندگی‌اش را تغییر داد

آوی که اکنون با نام «علی» شناخته می‌شود، سال‌ها پیرو دین یهود بود. اما پس از تحقیقات و مطالعات فراوان، به اسلام گروید و به خصوص به شخصیت امام حسین (ع) و واقعه عاشورا علاقه‌مند شد. او برایمان از تجربه‌اش درباره این گردهمایی بزرگ تعریف می‌کند و می‌گوید:

از دوران کودکی، همیشه به دنبال معنایی عمیق‌تر در زندگی بودم. در خانواده‌ای یهودی متولد شدم و آموزه‌های دینی یهودیت بخش مهمی از زندگی من بودند، اما همواره احساس می‌کردم چیزی بیشتر وجود دارد؛ یک حقیقت که هنوز کشف نکرده بودم. سال‌ها به مطالعه ادیان مختلف پرداختم تا اینکه با داستان امام حسین (ع) و واقعه عاشورا آشنا شدم. این داستان، برای من چیزی فراتر از یک واقعه تاریخی بود؛ این یک پیام جهانی از ایستادگی در برابر ظلم و فداکاری در راه حقیقت بود.

وقتی برای اولین بار شنیدم که مسلمانان برای بزرگداشت امام حسین (ع) در یک پیاده‌روی عظیم شرکت می‌کنند، احساس کردم این یک تجربه خاص است که باید از نزدیک آن را حس کنم. به عنوان کسی که به تازگی به اسلام گرویده‌ام، این فرصت را داشتم تا عمیق‌تر به روحیه این دین پی‌ببرم. وقتی در بین جمعیت عظیم پیاده‌روی اربعین قرار گرفتم، احساس می‌کردم که به جای یک نفر، هزاران قلب با هم می‌تپند. قدم به قدم که به سوی کربلا حرکت می‌کردم، نه تنها جسمم، بلکه روحم هم به یک سفر معنادار می‌رفت. این راهپیمایی برای من بیش از یک سفر زمینی بود؛ این یک تجربه معنوی و روحانی بود. مردمی که مرا نمی‌شناختند، با من به گرمی برخورد می‌کردند، غذا و آب را با مهربانی تقسیم می‌کردند و در این مسیر سخت، حمایتم می‌کردند. این همدلی و محبت، در واقع نشان از عشق عمیق به امام حسین (ع) و ارزش‌های او داشت.

علی در پایان تأکید کرد که در طول این مسیر، فهمیدم که اربعین تنها یک مراسم یادبود برای یک واقعه تاریخی نیست؛ بلکه یک نماد از همبستگی، استقامت و ایمان است. حضور در میان این جمعیت برایم یادآور این بود که اسلام یک دین جهانی و انسان‌دوستانه است که می‌تواند دل‌ها را به هم نزدیک کند. من به عنوان یک تازه‌مسلمان، احساس کردم که اکنون بخشی از یک خانواده بزرگتر هستم که فراتر از مرزها و نژادها، به سوی یک هدف مشترک می‌کوشند.

رحمان که تا چندی پیش به نام راج شناخته می‌شد و در یک خانواده هندوی سنتی در هند بزرگ شده بود، پس از جستجوهای متعدد به اسلام گروید. او که حدود چهار سالی است مسلمان شده برایمان از اولین تجربه حضورش در پیاده‌روی اربعین گفت. با نزدیک شدن به مراسم اربعین او تصمیم گرفت برای اولین بار در این گردهمایی بزرگ شرکت کند، اما چیزی که این تجربه را برای او متفاوت و ویژه کرد، حضور و همراهی دو نفر از دوستان هندوئیسم قدیمی‌اش بود که با او در این سفر روحانی همراه شدند.

رحمان تعریف می کند که وقتی به دوستان هندوی خود گفتم که تصمیم دارم در پیاده‌روی اربعین شرکت کنم، واکنش‌های مختلفی دیدم. ویکاس و سوراج، دو تا از صمیمی‌ترین دوستانم، با علاقه‌مندی به حرف‌هایم گوش دادند. آنها هرگز درباره اربعین چیزی نشنیده بودند، اما با شگفتی و کنجکاوی نسبت به این مراسم نگاه می‌کردند. در نهایت، آنها تصمیم گرفتند که به همراه من در این سفر معنوی شرکت کنند تا از نزدیک ببینند که چه چیزی میلیون‌ها نفر را از سراسر جهان به سوی این مسیر می‌کشاند.

در طول مسیر، بارها احساس کردم که حضور دوستان قدیمی‌ام در این پیاده‌روی، پیوند معنوی ما را عمیق‌تر کرد. آنها با اینکه به دین دیگری تعلق داشتند، اما با احترام و علاقه در این مراسم شرکت کردند. ما درباره معنای اربعین، عدالت و اهمیت ایستادگی در برابر ظلم صحبت کردیم و این سفر برای من به عنوان یک تازه‌مسلمان، و برای دوستان هندوی من، تجربه‌ای بی‌نظیر و تغییر دهنده بود. ما همگی درک کردیم که فارغ از مذهب یا ملیت، می‌توانیم با هم در مسیر حقیقت و عدالت گام برداریم. پیاده‌روی اربعین برای ما نمادی از همبستگی و ایمان شد؛ نمادی که نشان داد چگونه انسان‌ها می‌توانند در کنار یکدیگر، به سوی هدفی مشترک حرکت کنند و از تفاوت‌ها به عنوان پلی برای فهم و همدلی بیشتر استفاده کنند.

در نهایت، تجربه افراد با ملیت‌ها و ادیان مختلف از پیاده‌روی اربعین، نشان‌دهنده آن است که این گردهمایی بزرگ، قدرت ایجاد همبستگی و وحدت میان انسان‌ها را دارد. فارغ از تفاوت‌های قومی، مذهبی و زبانی، پیاده‌روی اربعین به عنوان یک نماد جهانی از ایستادگی، فداکاری و انسانیت، توانسته است قلب‌ها را به هم نزدیک کند و به همه یادآوری کند که در نهایت، ما همه بخشی از یک خانواده انسانی بزرگ‌تر هستیم.