بهروز فرجی در کتاب ساخت فیلم به زبان ساده کوشیده است تا دانسته‌هایش را پیرامون حوز‌ه‌‌ی فیلم‌سازی با ساده‌ترین کلمات و در کمترین حجم نوشتاری ممکن به مخاطبان صنعت سینما ارائه دهد.

سینما یک هنر و صنعت است؛ هنری که بعضاً بخش صنعتش برآن می‌چربد. سینما ترکیبی از فعالیت‌های گوناگون است که همه‌ی آن‌ها حول یک محور یعنی فیلم می‌چرخند. فیلم یک پدیده‌ی کاملاً اجتماعی - انسانی و یک ابزار مدرن و مهم بیانی است. یک بیان صرفاً تصویری که زبان خاص خودش را دارد. آدمی پیش از این تغییرات روحی و دغدغه‌های فکری‌اش را در قالب شعر، سرود، قصه، رمان و گاهی نیز به واسطه‌ی نمایش (که بی‌شک یکی از قدیمی‌ترین صور بیانی بوده است) به ظهور می‌رساند؛ ولی امروزه با رشد و تعالی‌اش در طول زمان به ابزار قدرتمند و نافذی همچون سینما، تلویزیون، تئاتر (مدرن) و مهم‌تر از آن رسانه‌های چند منظوره دست یافته است که می‌توانند ویژگی‌های بارز انسانی‌اش را به بهترین وجه ارائه داده و نیاتش را برآورده گردانند.

فیلم در عین حال یک پدیده‌ی هنری هم هست. هنر از آن روی که نوعی بازآفرینی واقعیت نیز می‌تواند باشد. واقعیتی به ظاهر گسسته و پراکنده که برحسب مفهوم یا هدف خاصی توسط فیلم‌ساز (خالق اثر هنری) کنار هم قرار می‌گیرند تا تأثیر واحدی بر مخاطب یا مخاطبین خود داشته باشند. این تأثیر همان پیامی‌ است که سازنده از تولید آن می‌خواهد به بیننده برساند و می‌کوشد با این بازآفرینی و واقع‌گرایی ظاهری، مخاطبش را به سمت و سویی که مد نظر اوست؛ هدایت نماید.

نویسنده در طول تهیه‌ی این کتاب حتی یک لحظه هم خود را بهترین و با دانش‌ترین آدم روی زمین فرض نکرده؛ بلکه پیوسته کوشیده است تا دانسته هایش را با ساده‌گویی و به دور از پیچیدگی‌های زبانی غیر ضروری گردآوری کند به طوریکه برای عموم قابل فهم و بیش از سایر کتب قابل استفاده باشد.

در بخشی از کتاب ساخت فیلم به زبان ساده می‌خوانیم:

کسی که می‌خواهد بازیگر شود و درحرفه‌‌ی خود جزو بهترین‌ها باشد؛ باید وقت بگذارد و تلاش بکند. او بیش از هر چیز باید در جامعه بگردد وبا تیپ‌ها و شخصیت‌های مختلف روبرو و آشنا شود. باید بتواند خصوصیات آدم‌ها را دریافته و به ایشان نزدیک بشود. او باید بداند که خلقیات و رفتار یک ورزشکار با یک فرد معمولی یکی نیست و به همین اعتبار، نوع برخورد و شیوه‌ی زندگیشان با یکدیگر فرق دارد. خصوصیات یک پزشک هرگز با یک پلیس، یک استاد فلسفه، یک معلم مدرسه یا یک خلبان (به اعتبار اینکه هواپیمایش از نوع نظامی باشد یا مسافربری) برابری نمی‌کند.

یک بازیگر حتماً باید مطالعات جانبی داشته باشد و حتی‌المقدور با زبان و فرهنگ‌های دیگر، آشنایی و ارتباط داشته باشد. همه‌ی این‌ها او را قادر می‌سازند تا در رابطه با نقش و نقش‌ آفرینی‌اش تسلط بیشتری داشته باشد و ازعهده‌ی هر نمایشی برآید.

بنابراین: بازیگر عبارت از کسی‌ست که می‌تواند خود را درقالب شخصیت‌های نمایشی گوناگون قرارداده و ضمن بهره‌گیری از تخصص‌های کسب شده به گونه‌ای عمل نماید که بیننده (تماشاگر) خود او را به جا نیاورد و تنها به شخصیتی که وی ایفاگر نقش آن است؛ بیاندیشد. به عبارت دیگر، بازیگری فراگیری علم یا یک رشته مهارت‌های ضروری‌ست تا بازیگر با تکیه‌ی اصولی برآن‌ها به بازآفرینی نقش‌هایی بپردازد که قبول شخصیت‌های بازی شده توسط وی برای تماشاگر ساده و قابل باور باشد.

فهرست مطالب
دیباچه
کارگردانی چیست؛ کارگردان کیست
مقدمه
بازیگری
فیلم و سینما
تاریخ مختصر سینما
زبان فیلم
اندازه
لنز
زاویه
حرکت
رنگ
کند و تند شدن تصاویر
میزانسن
خط فرضی
توالی زمانی
تداوم منطقی نور و رنگ
کارگردانی چیست؟!
کارگردان کیست!؟
فیلمنامه چیست؛ فیلم‌نامه‌نویس کیست
فیلم‌نامه
بخشی از یک فیلمنامه
انتخاب موضوع
دسته‌بندی مضامین
ساختارنمایشی فیلم‌نامه
نمودارداستانی
استفاده از تکنیک‌های رایج
بازیگر کیست؛ بازیگری چگونه است
مقدمه
بازیگری برای سینما وتئاتر
کمیت‌ها وکیفیت‌ها
شخصیت شناسی
تحول تدریجی حس (کرشندو) وشخصیت
وسایل بازی
برخورداری ازتوانایی‌های جنبی
آشنایی با روند تولید فیلم درایران
مثلث معروف
پیش‌تولید
ترکیب گروه‌های فیلم‌سازی
گروه کارگردانی
گروه فیلمبرداری
گروه صدابرداری
گروه طراحی صحنه ولباس
گروه گریم (چهره پردازی)
گروه بازیگران
گروه حمل ونقل
گروه پذیرایی و خدمات
مرحله فنی فیلم
پروانه‌ی نمایش
پخش
اکران
آرشیو