کتاب ظهور یادگیری اجتماعی نوشته‌ی تری آندرسون و جان درون بر یکپارچگی شبکه‌های اجتماعی با سیستم‌های مدیریت یادگیری در دانشگاه‌ها اشاره دارد.

سیستم‌های مدیریت یادگیری ابزارهایی قابل دسترس‌اند و به منظور پشتیبانی از کلاس درس و برنامه‌­ریزی آموزشی از راه دور مناسب هستند. آن‌ها مزایای قابل توجهی برای دیجیتالی و خودکار کردن بسیاری از فعالیت‌های آموزشی رایج در یادگیری فضای دانشگاهی دارند. ضمن این­که شبکه‌های اجتماعی به ابزاری قابل دسترس جهت ارتباطات، سرگرمی و آموزش غیر‌رسمی برای دانشجویان و اساتید تبدیل شده‌اند. در کتاب ظهور یادگیری اجتماعی (Integrating learning management and social networking systems) ویژگی‌های مورد نظر، نقاط قوت و محدودیت­‌های مجموعه ابزارها و همچنین روش‌هایی را بررسی می‌کند که اساتید خلاق آموزش از دور تلاش می‌کنند بهترین کیفیت از هر مجموعه را ادغام نمایند. این مطالعه در دانشگاه اتاباسکا در کانادا انجام شده است.

سیستم مدیریت یادگیری (محیط یادگیری مدیریت شده که در برخی از کشورها شناخته شده است) به ابزاری موجود و در دسترس در آموزش عالی تبدیل شده است. از تعداد قابل توجهی از مطالعات در سطح جهانی می‌توان نتیجه گرفت که بسیاری از اساتید از سیستم‌های مدیریت یادگیری استفاده می‌کنند (قطعاً نه همه اساتید بلکه برای استادانی که به این ابزارها دسترسی دارند و حمایت می‌شوند). علاوه بر این، سیستم مدیریت یادگیری نقش مهمی را برای پشتیبانی و هدایت بسیاری از سیستم‌های آموزشی مبتنی بر فضای دانشگاهی هنگام ورود به فضای بر خط، یادگیری و تدریس ترکیبی دارد. با این حال ما استدلال می‌کنیم، ممکن است سیستم مدیریت یادگیری یک نقطه شروع برای افراد مبتدی باشد، اما فرصت‌های بیشتری از طریق یادگیری و تدریس برخط را فراهم می‌کند.

مطالعه وسیعی که در سال 2014 در ایالات متحده انجام شد نشان داد که 99 درصد از مؤسسات آموزشی حداقل یک بار از سیستم مدیریت یادگیری استفاده می‌کنند. با وجود در دسترس بودن، مطالعات «مرکز تحقیق و تحلیل آموزش» یافتند اگرچه اکثریت اساتید ایالت متحده از مدیریت سیستم یادگیری استفاده می‌کنند (74%) و آن را روشی مفید برای تدریس دانستند (71%)، اما از ویژگی‌های پیشرفته سیستم مدیریت یادگیری مانند به اشتراک‌گذاری مطالب، اعلان‌ها، تدارکات و مدیریت آموزش، کمتر استفاده می‌کنند. آنچه که مشخص است، از ابزارهای موجود در اکثر سیستم‌های مدیریت یادگیری برای تعامل دانشجو و دانشگاه، استفاده کمی صورت می‌گیرد. مطالعه‌ای در سال 2015 در جنوب صحرای آفریقا انجام شد و دریافت که سیستم‌های مدیریت یادگیری در اکثر مؤسسات آموزش عالی نصب شده است "اما اکثراً از آن استفاده نمی‌کنند، شواهد حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که اگر نهادها نتوانند راهکارهایی بیایند که استفاده از فناوری‌های آموزشی را در مؤسسات خود افزایش دهند، به نتایج مفید و سودمند نخواهند رسید.

برای کسانی که در مؤسسات آموزش از راه دور و یا در دوره‌ها و یا برنامه‌های برخط فعالیت می‌کنند، اتکا به تعاملات کلاس درسی به منظور حمایت از مؤلفه‌های تدریس و یادگیری، امکان‌پذیر نیست. بنابراین نکته مهم و چالش‌برانگیز این مقاله، علاوه بر حمایت از نشر محتوا، گروه‌های اجتماعی، شبکه و تعاملات بین دانشجو و استاد را هم دربرمی‌گیرد. فراتر از آن ما در جستجوی برخی از راه‌هایی هستیم که محدودیت‌های یک سیستم را برطرف کند و طوری طراحی شده باشد که گویی در مؤسسه به طور حضوری فعالیت می‌کنیم. با توجه به اینکه سیستم مدیریت یادگیری، به طور معمول برای کار در موسسه مبتنی بر فضای دانشگاهی ساخته شده است تعجب‌آور نیست که حمایت‌های نسبتاً ضعیفی برای چنین نیازهای آموزش از راه دوری را فراهم می‌کند و درعین‌حال برای بسیاری از مؤسسات آموزش از راه دور، آن را تبدیل به یک کلاس جایگزین کرده است.

تری آندرسون (Terry Anderson) و جان درون (Jon Dron) در این مقاله ابتدا به حوزه، ویژگی‌ها و جامعه‌شناسی در «سیستم مدیریت یادگیری» و «سیستم شبکه‌های اجتماعی» اشاره می‌کنند، سپس روش‌هایی را که مؤسسات و محققان برای یکپارچه‌سازی سیستم‌ها ایجاد کرده‌اند را ارائه می‌دهند. در نهایت، به مطالعه توسعه و استفاده از یک سیستم شبکه اجتماعی در دانشگاه آموزش از راه دور کانادا می‌پردازند.

در بخشی از کتاب ظهور یادگیری اجتماعی می‌خوانیم:

چاد اودل توسعه و امکانات جدید فناوری‌های قدیم (وبلاگ نویسی، رادیو، ایمیل) و نوین و موارد جدید مرتبط با فناوری تلفن همراه (دوربین، ردیابی، مانیتور ضربان قلب، موقعیت جغرافیایی، حافظه قابل‌حمل، میکروفون، اعلان‌ها، صفحه لمسی و غیره) را شرح داد. نه‌تنها موجب پیشرفت فوری در حوزه یادگیری می‌شود، بلکه مهم‌تر از آن دیدگاهی را ایجاد می‌کند که کافمن به عنوان «طرح امکان‌پذیر» اشاره دارد. این ویژگی‌های جدید نه تنها زاییده ذهن طراحان یا سازندگان است، بلکه از بینش جدید و زمینه همیشه در حال تغییر منتج می‌شود که ازاین‌گونه وسایل استفاده می‌کنند. حمایت از این نوآوری‌ها موجب طراحی لندینگ شده است. لندینگ، به‌صورت کاملاً عمدی، طرح کاملی نیست و این کاربران هستند که روند و ساختار را به طور نامحدودی پر می‌کنند. این همان چیزی است که پاتل، به‌عنوان «سیستم تعلیق» به آن اشاره می‌کند و محیط و ابزارها تنها مواردی هستند که به‌صورت نامحدود از سوی کاربران استفاده می‌شوند.

ما به توسعه ویژگی‌ها و سهولت استفاده از لندینگ ادامه می‌دهیم اما در بسیاری از آن‌ها، راه‌های نوآوری خارج از جریان اصلی، استراتژیک و پشتیبانی دانشگاه قرار گرفته است. تقریباً هفت سال است که یک آزمایش تحقیق ابتکاری همچنان ادامه دارد. اما تا به امروز موفق به پشتیبانی سیستم مدیریت یادگیری از طرف نهاد رسمی نشده‌ایم. این ناامنی باعث ایجاد یک حلقه معیوب می‌شود که کاربران از ایجاد نوآوری‌هایی که ممکن است ناپدید شوند، تمایلی به حمایت و ایجاد آن ندارند. مارتین ولیر، استدلال می‌کند که در مؤسسات آموزشیِ پیشرفته، میلیون‌ها دلار صرف حمایت از سیستم‌های یکپارچه‌سازی مدیریت یادگیری شده است. گروم و لمب بیان کردند که هزینه‌های بی‌شمار مرتبط با سیستم مدیریت یادگیری، زمان و بودجه کارکنان را کاهش می‌دهد و به سمت رشد خانگی، منبع باز و نوآوری مبتنی بر کاربر سوق یافته است.

فهرست مطالب
پیشگفتار
مقدمه
سیستم‌های مدیریت یادگیری
شبکه‌های اجتماعی
الزامات منحصربه‌فرد آموزش از راه دور
مسیرهای یکپارچه‌سازی ممکن
نتایج
نتیجه‌گیری
منابع و مأخذ