کتاب تأثیرپذیری کودک از رسانه‌ها

کتاب تأثیرپذیری کودک از رسانه‌ها


کتاب تأثیرپذیری کودک از رسانه‌ها تألیف مانی رای و کانا رم جات، به بررسی آثار مخرب و مضر رسانه‌های جمعی بر سلامت رفتاری کودکان و نوجوانان می‌پردازد.

فرض بر این است که رادیو، تلویزیون، فیلم، بازی‌های ویدئویی، تلفن همراه و شبکه‌های کامپیوتری نقشی اساسی در زندگی روزمره کودکان ایفا می‌کنند. ماهیت رسانه نیز به گونه‌ای است که به ‎صورت بالقوه تأثیرات مثبت و منفی زیادی بر توسعه و رشد شناختی، رفتاری و اجتماعی کودکان بر جای می‌گذارد. کودکانی که (زمان زیادی در رسانه‌ها و یا محیط‌هایی مشابه سپری می‌کنند) در هنگام رویارویی با سایرین، رفتارهای تهاجمی خاصی به طور مثال کتک زدن، از خود نشان می‌دهند. آن‌ها تمایل دارند فوراً رفتار مشابه خشونت‌بار از خود نشان دهند.

از آنجا که کودکان بیشتر در معرض رسانه‌های جدید قرار دارند، مانی رای (Munni Ray) و کانا رم جات (Kana Ram Jat) در کتاب تأثیرپذیری کودک از رسانه‌ها (Effect of electronic media on children)، پژوهش‌های مرتبطی در کشورهای غربی و هندوستان را گردآوری کرده‌اند.

با علم به این‎که رسانه تأثیرات عمیقی همچون خشونت، چاقی، مصرف تنباکو و الکل و رفتارهای جنسی خطرناک بر سلامت کودکان دارد که مورد تأکید عموم است، همچنین هم‌زمان، امکان تأثیرگذاری مثبت رسانه بر سلامت کودک نیز وجود دارد؛ بنابراین لازم است روش‎های بهره‌گیری از رویکرد‌های مثبت رسانه در جامعه و تعدیل تأثیرات منفی آن حاصل گردد. بدیهی است هدف نهایی، جستجوی روش‎های تغییر و حرکت از اثرات منفی به سوی بازخوردهای مثبت رسانه است.

رسانه یکی از تغییرات قابل‌توجه در محیط اجتماعی ما در قرن بیست و یکم، رسانه‌های اجتماعی است که فرهنگ و زندگی روزانه ما را تحت تأثیر قرار داده است. متأسفانه پیامدهای حتی یک نوع معمولی از رسانه‌های الکترونیکی، به‎طور خاص تأثیرات مخربی بر سلامت کودکان دارد. امروزه تنها مسئله این نیست که کودکان، دوستان و یا همسایه‌های «بدی» دارند که در زمانی که خارج از محیط منزل هستند آن‌ها را در معرض اتفاقات بد قرار می‌دهند. خیابان بد به‎صورت «مجازی» هم‌اکنون در خانه‌های اغلب جوانان در دسترس است.

رسانه‌های جمعی تأثیرات مخرب و مضری بر سلامت رفتاری کودکان و نوجوانان خواهد داشت. بسیاری از این افراد به حد کافی به رشد فکری و بلوغ نرسیدند که بتوانند تفاوت بین خیال و واقعیت را تشخیص دهند، خصوصاً زمانی که به عنوان «زندگی واقعی» نمایش داده می‌شود. این مسئله به ویژه برای افراد بسیار جوانی که مشخصاً به صورت تکوینی فکر می‌کنند و قادر به تشخیص خیال از واقعیت نیستند، حائز اهمیت است. علاوه بر این زمان صرف شده برای این رسانه‌ها، میزان زمان کافی برای انجام سایر فعالیت‌های سالم همانند ورزش، فعالیت‌های فیزیکی، خدمات اجتماعی، کارهای فرهنگی و در کنار خانواده بودن را کاهش می‌دهد.

در بخشی از کتاب تأثیرپذیری کودک از رسانه‌ها می‌خوانیم:

استلر و همکاران (2004) رابطه مهم میان بازی‌های الکترونیکی و چاقی، تقریباً به میزان دو برابر خطر افزایش چاقی برای انجام هر ساعت بازی‌های الکترونیکی به‌طور روزانه، نشان دادند. رابطه معکوس بین زمان سپری‌شده برای بازی‌های ویدئویی و فعالیت‌های فیزیکی، نیز موردبررسی قرارگرفته است (جانز و ماهونی، 1997). بنابراین اگر بازی‌های ویدئویی نوعی جایگزین برای فعالیت‌های فیزیکی به شمار می‌رود، رابطه مستقیمی بین انجام بازی‌های ویدئویی و احتمال چاقی وجود خواهد داشت؛ هرچند اگر انجام بازی‌های ویدئویی جایگزین زمان صرف شده برای تماشای تلویزیون یا استراحت شود، انجام این بازی‌ها می‌تواند بر فرآیند صرف انرژی تأثیر مثبتی داشته باشد. بنابراین اگرچه بازی‌های ویدئویی نوعی فعالیت بی‌تحرک به شمار نمی‌رود، ازآنجاکه فعالیت‌های فیزیکی بر مسیرهای سوخت‌وساز موردنیاز برای افزایش کنترل سیستم قلبی و عروقی به‌کار می‌روند، بنابراین نباید به‌عنوان جایگزینی برای فعالیت‌های فیزیکی درنظر گرفته شود.

مکانیزم تأثیر تماشای تلویزیون بر خطر افزایش وزن بدون شک از چندین عامل تشکیل‌شده است. چراکه تماشای تلویزیون درواقع به‌طور مستقل باعث کاهش فعالیت‌های فیزیکی می‌شود امّا مشاهده زیاد تلویزیون موجب می‌شود که کودکان به تبلیغات غذایی ناسالم مثل اسنک که سبب تحریک آن‌ها می‌شود، روی‌آورند (لوئیس و هیل، 1998). نوعی آزمایش تصادفی و کنترل شده نشان می‌دهد که تماشای زیاد تلویزیون منجر به‌صرف انرژی کم و افزایش نیرو و مواد جذب‌شده می‌باشد (اپستین، پالچ، کنسلووی، ریوردان و شول، 2002). بین تبلیغات و درخواست بچه‌ها برای خرید و مصرف یک نوع غذای خاص رابطه وجود دارد (ویچا، پترسون و همکاران، 2006). پژوهش‌ها نشان می‌دهند که تماشای تلویزیون با مواد جذب شده حاصل از غذاها و میوه که در واقع مدت زمان کمی را دریافت می‌کنند ارتباط معکوس دارند، علیرغم این‌که باعث بهبود سلامت و مانع افزایش وزن می‌شود (بوینتون جارت و همکاران، 2003).

فهرست مطالب
مقدمه
چکیده
تأثیر فراگیر شدن رسانه
تأثیر رسانه بر کودکان و نوجوانان
رسانه و مشکلات رفتاری
تماشای تلویزیون و انزوای اجتماعی
رسانه و چاقی در دوران کودکی
رسانه و اختلال تغذیه
رسانه و سیگارکشیدن
رسانه و نوشیدن الکل
رسانه و خطر قرار گرفتن در رفتارهای جنسی
چه اقداماتی قابل انجام است؟
نتایج
منابع

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه