کتاب بررسی اسیدپاشی در حقوق کیفری ایران

کتاب بررسی اسیدپاشی در حقوق کیفری ایران

کتاب بررسی اسیدپاشی در حقوق کیفری ایران اثر مختار فتاحی، از یک طرف خلأ قانونی در خصوص اسیدپاشی و از طرف دیگر دسترسی آسان به اینگونه ترکیبات شیمیایی و اسیدی که باعث سهولت و کثرت وقوع این جرم شده را نشان می‌دهد.

یکی از جرایمی که امروزه رواج بسیار زیادی یافته، اسید پاشی می‌باشد که به شدت موجب انزجار افکار عمومی است. علت این انزجار را علاوه بر صدمات جبران ناپذیری که بر قربانی جرم وارد می‌شود، باید در ایجاد هراس و وحشت و بر هم خوردن امنیّت و آسایش جامعه دانست. این جرم به دلیل سهولت نسبی و آثار سویی که می‌تواند بر جسم قربانی باقی گذارد اهمیّت ویژه‌ای دارد. با این وجود این جرم از جرایمی می‌باشد که در کتب و مقالات حقوقی مهجور مانده است.

در سال‌های 1334 تا 1337 ما شاهد کثرت وقوع این جرم بوده‌ایم (آقایی نیا، 1386:310) و به دلیل خلأ قانونی مسائل مربوط به این حوزه، عمدتاٌ در مواد 171، 172 و 173 قانون مجازات عمومی سال 1304 بررسی می‌شد که تناسبی با قباحت عمل ارتکابی نداشته و ضرورت ایجاب می‌کرده، مقررات خاصی راجع به این جرم نوظهور وضع گردد، لذا قانون‌گذار در سال 1337 ماده واحده‌ای تحت عنوان لایحه قانونی مربوط به مجازات پاشیدن اسید را تصویب نمود.

اسید پاشی نوعی دیگر کشی و دیگر آزاری می‌باشد. این جرم بدین گونه محقق می‌شود که شخص با پاشیدن اسید یا ترکیبات شیمیایی دیگر موجب بروز قتل یا صدمات جسمانی بر قربانی می‌شود، این جرم از جرائم مقیَد به نتیجه می‌باشد. از آنجا که امکان قصاص برای قربانی جرم نسبت به مرتکب وجود دارد، اشاره‌ای به کتب فقهی در این زمینه مثمر اثر خواهد بود؛ در کتاب جواهر الکلام، تحریر روضه و شرح لمعه، علّت قصاص نفس را گرفتن جان شخص بی گناه و علّت قصاص عضو را تلف کردن عضو می‌داند (محمدی،1374:188).

در بخشی از کتاب بررسی اسیدپاشی در حقوق کیفری ایران می‌خوانیم:

از آنجا که اسیدپاشی جرمی است عمدی، خواست و اراده فاعل در ارتکاب رفتار مجرمانه ضروری می‌باشد؛ اراده ارتکاب همان خواستن فعل یا ترک فعل است. در عرف حقوقی گاه اراده را مرادف با عمد به کار می‌برند که متضمن همان عمد در فعل به معنی خواست فعل است. اراده در تمامی جرائم اعم از عمدی و غیر عمدی و حتی در جرائم خلافی وجود دارد، بنابراین زمانی می‌توان جرم را عمدی دانست که اراده ارتکاب با قصد مجرمانه مقارن باشد، لذا در صورتی که اراده ارتکاب بر قصد مجرمانه پیشی بگیرد، جرم واقعیت نمی‌یابد و هم چنین اگر اراده ارتکاب بلافاصله پس از قصد مجرمانه واقعیت پیدا نکند باز هم جرم محقق نمی‌گردد. در واقع رفتار مجرمانه باید از روی اراده و اختیار بر روی انسان مورد نظر انجام شده باشد، نه اینکه بر اثر عواملی مانند جنون، مستی، اجبار و هیپتونیزم هیچگونه اختیاری در ارتکاب رفتار مجرمانه نداشته باشد؛ ارتکاب یابد (محمد صادقی،1389: 94).

اگر وقوع فعل یا ترک فعل مجرمانه را از لحاظ طول مدت تحقق در نظر بگیریم، جرم به جرم آنی و مستمر تقسیم می‌شود. به عبارت دیگر با توجه به این که دوام و استمرار عمل معین یا آثار و نتایج آن، ملحوظ نظر قانون گذار قرار گرفته باشد یا خیر، جرم به دو دسته مستمر و آنی تقسیم می‌گردد (ساولانی، 1392: 143). جرم آنی به فعل یا ترک فعلی گفته می‌شود که تحققان دفعتاً یا در فاصله زمانی کوتاهی انجام می‌گیرد. در واقع وقتی عنصر مادی جرم در یک لحظه واقع می‌شود به آن جرم، جرم آنی می‌گویند. به عبارت دیگر هرگاه توصیف مجرمانه منحصراً متوجه عمل معین باشد که دفعتاً انجام می‌گیرد در این صورت آن جرم را باید جرم آنی بشمار آورد. جرم موضوع ماده واحده نیز از جرائم آنی می‌باشد که به محض پاشیده شدن اسید محقق می‌گردد. هم‌‌چنین جرم موضوع ماده واحده جرمی ساده می‌باشد که عنصر مادی جرم با یک اقدام که همان پاشیدن اسید و سایر ترکیبات شیمیایی است محقق می‌گردد.

فهرست مطالب

مقدمه
فصل اول: کلیات
فصل دوم: بررسی عناصر جرم اسید پاشی
فصل سوم: مجازات اسیدپاشی
فصل چهارم: اسیدپاشی از منظر جامعه
منابع

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه