مقاله منابع انتقال فناوری و رشد اقتصادی ایران

مقاله منابع انتقال فناوری و رشد اقتصادی ایران

مقاله علمی و پژوهشی " منابع انتقال فناوری و رشد اقتصادی ایران" مقاله ای است در 20 صفحه و با 37 فهرست منبع که در مجلات معتبر علمی و پژوهشی با رویکرد سیاست ها و پژوهشهای اقتصادی منتشر شده است

در این مقاله علمی و پژوهشی به مباحث رشد اقتصادی، انباشت تحقیق و توسعه داخلی و خارجی، سرمایه انسانی و سرریز فناوری پرداخته شده است

چکیده مقاله

پیشرفت فناوری و سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های تحقیق و توسعه(R&D) به عنوان مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده رشد اقتصادی می‌باشند. طبق تئوری‌های جدید تجارت بین‌الملل و رشد اقتصادی درون‌زا، سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های تحقیق و توسعه خارجی موجب انتقال فناوری و دانش فنی جدید است. همچنین، سرمایه انسانی در گسترش و تعمیق فعالیت‌های R&D داخلی و جذب R&D بین‌المللی و پویایی آن نقش مهمی ایفا می‌کند. چرا که توانایی هر کشور در جذب دانش فنی خارجی در گرو سرمایه انسانی م.جود می‌باشد، لذا هدف این مقاله بررسی آثار فناوری داخلی و نیز سرریز فناوری خارجی از دو کانال واردات کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بر رشد اقتصادی ایران طی دور زمانی (1387-1338) می‌باشد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که انباشت تحقیق و توسعه داخلی، انباشت تحقیق و توسعه خارجی از کانال واردات کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای و کانال سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و همچنین نیروی‌کار و انباشت سرمایه فیزیکی، همگی تأثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی دارد. همچنین، در این مقاله اثر تکانه‌های مختلف اقتصادی و تجزیه واریانس بر رشد اقتصادی و نیز میزان تغییرات آنها بر نرخ رشد تولید ناخالص داخلی مورد بررسی قرار گرفته است. در بلندمدت، انباشت سرمایه، انباشت تحقیق و توسعه‌داخلی، نیروی‌کار، انباشت تحقیق و توسعه خارجی از کانال واردات و انباشت تحقیق و توسعه خارجی از کانال سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی به ترتیب بیشترین درصد واریانس خطای پیش‌بینی را توضیح می‌دهند.

دانشجویان دوره دکترا و کارشناسی ارشد می تواند از محتوای این مقاله برای رساله دکترا و پایان نامه کارشناسی ارشد بهره ببرند .

قیمت این محصول: 9,900 تومان
تلفن همراه:
جهت دریافت رسید بانکی و شناسه پرداخت شماره موبایل معتبر وارد نمایید.

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه