توصیه هایی که اینجا می خوانید را شاید پیشتر شنیده و خوانده باشید، اما ضمن گفت وگو با محمد رضا پورزرگری، قاری برجسته قرانی این مجموعه اطلاعات را گرداوری و تدوین کرده ایم برای ان که در استانه ماه مبارک رمضان که بهار قران توصیف شده، فواید و برکات خواندن قران را بهتر بشناسیم و ان را همچون یک راهنما پیش رو قرار دهیم.

یک قاری قران که بسیاری از لحظات زندگی اش را با قران گذرانده و پای درس استادان بزرگ نشسته، بدون تردید گزینه مناسبی است برای ارایه یک راهنمای جامع انس با قران. اما پور پور زرگری تمامی موارد را با استناد به ایات و روایت متذکر شده و انچه به انها توصیه کرده، مواردی است که در قران و سخنان ایمه اطهار و بزرگان دین ذکر شده، اما اینجا به صورت مدون پیش روی شما قرار می گیرد. این را هم بد نیست بدانید محمدرضا پور زرگری نزد بزرگانی چون ایت ا...العظمی شیخ جعفرسبحانی و ایت ا..العظمی ضیاءابادی، مفاهیم و معارف قران را تحصیل کرده و از حدود شش سالگی قران را تلاوت می کند. او نفر اول مسابقات سراسری قران کریم سازمان اوقاف وامورخیریه در رشته قرایت است و نیز درمسابقات بین المللی قران کریم جمهوری اسلامی ایران در رشته قرایت رتبه اول را کسب کرده. پورزرگری در اموزش تلاوت قران هم فعالیت جدی دارد و در این باره محصولات صوتی و تصویری نیز تولید کرده که حتما برای نواموزان می تواند مفید باشد.

چرا در ماه رمضان، قران را ختم می کنیم؟
ماه رمضان فرصت مناسبی است برای خواندن تمام قران به صورت کامل و خواندن جز به جز ان. این فرصت و این ماه از این نظر ارزشمند است که:

رمضان ماه نزول قران است.

 قرایت قران در این ماه ثوابی بیشتر دارد.

اثرات قرایت قران در این ماه بیشتر است.

تلاوت قران روح را نورانی می کند.

قران، جان را شکوفا و شاداب می کند.

ماه مبارک رمضان ماهی است که قران در ان نازل شده است و این نزول سبب شده خداوند به برکت قران، هدایت را بر مردم ارزانی بدارد و برای این هدایت دلایل و حجت های اشکاری را قرار داده و راه تمیز دادن حق از باطل را در قران به همه بندگان عنایت کرده که بتوانند به واسطه تمسک به قران که حبل ا... متین است، این قدرت تشخیص را به دست بیاورند. پیامبراکرم (ص) در یکی از خطبه هایش درباره ماه مبارک رمضان فرموده اند خداوند در این ماه شما را به ضیافت خودش دعوت کرده است تا جایی که وقتی روزه دار هستید، نفس کشیدن و نیز خواب شما هم عبادت است. در ماهی با چنین شرافت و عظمت که قران هم در ان نازل شده و افضل ماه ها، بافضیلت ترین و برترین ماه هاست، وقتی قران تلاوت شود ثوابش نیز بیشتر خواهد بود. خداوند همیشه برای قرایت قران ثواب عظیمی به ما ارزانی می کند و وقتی در ماه قران یعنی در ماه رمضان، قران تلاوت می کنیم این ثواب ده ها برابر خواهد شد.

بنابراین وقتی شما در این ماه قران را تلاوت و در ان تدبر می کنید، چون فضیلت ان بیشتر است، اثرگذاری بیشتری دارد. بنابراین توصیه می شود در این ماه انسان وقت خودش را صرف تلاوت قران کند. خیلی ها در طول سال شاید توفیق ندارند یا عادت نکرده اند وقت بگذارند برای تلاوت قران. ماه رمضان تمرینی است برای این که ما با قران انس بگیریم و به حضرت قران عادت کنیم. بهتر که نسبت به سایر ماه ها و روزهای سال، فرصت بیشتری به قران اختصاص بدهیم و به این عادت دست پیدا کنیم.  قرایت کردن به تنهایی هم برکت دارد و نگاه کردن به صفحه و خط قران عبادت است. وقتی شما قران را تلاوت می کنید، عبادت مضاف است و برکات ان بر شما حاصل می شود، چون قران نور است و وقتی چشم به قران می اندازید، نور به قلب و روح شما راه پیدا می کند. وقتی در این کلام تدبر می کنید، دل انسان شکوفا می شود، زنده و بیدار می شود، قلب انسان جان می گیرد و تدبر در مفاهیم قران از رهگذر تلاوت قران حاصل می شود. لذا، تلاوت قران در ماه مبارک رمضان در کنار همه توصیه هایی که برای این ماه شده، یکی از پر فضیلت ترین و باسعادت ترین اعمال و خیرات است و برکات ان هم افزون خواهد بود.

ایا باید معنی قران را بخوانیم؟
قران، ترجمه ناپذیر است و تمام ترجمه های موجود برای نزدیک کردن ذهن کسانی چون ما فارسی زبان ها به مطالب ذکر شده در ان است. با خواندن ترجمه ها می توانیم مفاهیم را متوجه شویم، اما هر چقدر ترجمه بخوانیم جای تلاوت خود ایات شریفه قران را نمی گیرد. در نتیجه کلام خدا قرایتش موضوعیت دارد. یعنی اگر حتی معانی را نفهمیم باید قران را بخوانیم، چون خواندن ان توصیه شده، اما اگر وقت بگذاریم و ترجمه های موجودرا بخوانیم ذهن ما به معانی نزدیک تر خواهد شد و درک و تدبر در قران اسان تر خواهد شد و در نتیجه برکات بیشتری به دست خواهیم اورد. توصیه شده اگر می خواهیم خیر کثیر نصیبمان شود، به ترجمه ان هم نگاهی بیندازیم. طبیعی است باید وقت بیشتری بگذاریم، اما حتما بر اثر ان خداوند برکت بیشتری می دهد و ثواب بیشتری نصیب ما می شود. این که معنی قران را بخوانیم و خودش را به ان شکلی که نازل شده نادیده بگیریم، کفایت نمی کند. قرایت قران به معنی واقعی کلمه و به زبان اوردن کلماتش همان طور که نازل شده، موضوعیت و جامعیت دارد و باید انجام شود. توجه به مفاهیم ان هم توصیه شده و باید مفاهیم را بدانیم. باید در ان تدبر و برداشت هایی از این ایات دریافت کنیم. خوب است به تفاسیر و نظرات بزرگان مراجعه کنیم تا فهم ما از قران عمیق تر و جامع تر و کامل تر شود.

چطور با قران انس بگیریم؟
انس گرفتن با قران به جز ثواب معنوی، برای وجود ما، فهم ما، زندگی اجتماعی، فردی و جامعه ما برکاتی دارد. بسیاری از بداخلاقی ها و رفتارهای نادرست فردی و اجتماعی به دلیل انس نگرفتن با قران و نشناختن ایات و معارف قرانی است. برای عادت به خواندن قران باید به ان انس گرفت و برای انس گرفتن با قران بهترین اغاز ماه مبارک رمضان است. بهتر است این طور شروع کنیم.

هر روز در زمان مشخصی قران بخوانیم.
با قران رفاقت کنیم.

ترجمه قران را بخوانیم.

به مفاهیم قران فکر کنیم.

در جلسات قرانی شرکت کنیم.

در صورت امکان تفاسیر را بخوانیم.

سعی کنیم مفاهیم را در زندگی به کار بگیریم.

وقتی یک ماه تمام قران را به دست می گیریم، ان را نگاه می کنیم، می خوانیم، ترجمه ان را می خوانیم، در معانی و مفاهیم ایات تدبر می کنیم، سری به تفاسیر می زنیم، در جلسات قران شرکت می کنیم و همنشین قران می شویم، در نهایت با قران انس می گیریم. رفاقت با قران باعث می شود اگر مدتی بین ما و قران فاصله ایجاد شود، دلتنگ شویم و دلمان بخواهد دوباره حضرت قران را در اغوش بگیریم، مطالعه کنیم و مفاهیم ان را بررسی کنیم.

به عبارتی، برنامه خواندن کامل قران و تلاوت جز به جز ان در ماه رمضان می تواند انس با قران را رقم بزند. خوب است در این ماه مبارک، لحظات خاصی را به تلاوت قران اختصاص بدهیم، وقتی احساس معنویت بیشتری داریم مثلا بعد از اوقات شرعی و اقامه نماز، مراجعه به قران و قرایت نوعی همدلی و انس و حتی عادت ایجاد می کندکه اگر روزی سراغ قران نرویم، گویی چیزی گم کرده ایم. در نتیجه وقتی قران را در دست می گیریم، ان را می بوسیم و تلاوت می کنیم گویی گمگشته خود را یافته ایم. ماه رمضان بهترین زمان است برای تمرین انس با قران. از این فرصت نباید غافل شد و نباید خودمان را از ان محروم کرد. باید تلاش کنیم در این ماه جزو مرحومان باشیم نه جزو محرومان.

قران با ما چه می کند؟
انسانی که با قران و معارف ان زندگی کرده باشد یک تفاوت مهم با دیگران دارد. چنین فردی دلش زنده شده، جوان شده و از یاس و افسردگی در امان است. به تعبیر امیرالمومنین(ع) قران بهار دل هاست. همان طور که بهار طراوت شکوفایی در جان جهان و در طبیعت رقم می زند و گویی تمام طبیعت شاداب می شود، تلاوت و تدبر در قران هم در انسان شادابی ایجاد می کند. چون قران ویژگی هایی دارد که با هر کتاب دیگری متفاوت است از جمله:

قران شاداب می کند.

قران به زندگی معنا می دهد.

قران حقیقت را اشکار می کند.

قران در زمان جاری و ساری است.

قران ما را نورانی می کند.

قران روح می دمد.

قران یاس و افسردگی را از بین می برد.

قران زنده است و کسانی که با حضرت قران انس دارند، زنده بودن و پویایی ان را حس می کنند. شاید قران در ظاهر یک کتاب باشد و مجموعه ای از صفحات کاغذی، اما در واقع حقیقت و معنویتی در باطن ان وجود دارد که ان را حی و زنده کرده چنان که در تمام زمان ها جاری و ساری است.

کسی که با قران انس می گیرد، هر لحظه خودش را زنده و احیا می کند، در خودش روح می دمد و جان خود را طراوت می بخشد. کسی که با حضرت قران دم خور و قرین و همنشین می شود و معارف قران را در می یابد، دیگر روحش پژمرده نمی شود، همیشه سرزنده و سرحال است، افسردگی را تجربه نمی کند، با اندکی مصیبت، همه پل های پشت سرش را خراب نمی بیند، از زندگی بیزار نمی شود، امیدش همیشه به خداست و همیشه این امید زنده می ماند. انسانی که امید در وجودش زنده باشد، همیشه باطراوت و شاداب است و همیشه امیدوار به اینده.

چطور با قران همنشینی کنیم؟
در فرمایشات ایمه هدی و بزرگان دین، توصیه هایی داریم که وقتی قرار است قران تلاوت کنیم باید ادابی را به جا بیاوریم. از ان جمله می توان به این موارد اشاره کرد:

وضو بگیریم.

لباس مناسب به تن داشته باشیم.

رو به قبله باشیم.

قران را جایی مقابله سینه قرار بدهیم.

مودب بنشینیم.

حضور قلب داشته باشیم.

نیت کنیم.

 پیش از شروع تلاوت دعا بخوانیم.

کسانی را برای سهیم شدن در تلاوت به یاد بیاوریم.

قبل از همنشینی با قران باید پاکیزه باشیم و اراسته. حضرت قران را با حضور قلب همراهی کنیم. باید نیتمان را برای خدا خالص قرار دهیم و کسانی مانند درگذشتگان، دوستان، بستگان، عزیزان، شهدا، علما، عباد صالح پروردگار و حتی ایمه را در ثواب قرایت قران شریک کنیم تا فضیلت تلاوت افزون شود. چون ما قطره ایم، وقتی به دریای معارف الهی و بندگانی که تمام وجودشان دریاست، کسانی چون انبیا، اولیا و ایمه هدی (ع) و...گره می خوریم در واقع به دریایی از معارف الهی متصل شده ایم. پس لازم است در بهترین شرایط باشیم.

تلاوت قران را با دعا و خواستن خیر و نیکی اغاز کنیم. برای این مورد روایاتی داریم که در کتاب های ادعیه امده است. خواندن دعای قبل از تلاوت به حضور قلب بیشتر کمک می کند و از سوی ایمه نیز توصیه شده است مثلا امام جعفر صادق(ع) روایت کرده دعای قبل از تلاوت انسان را روشن می کند که حواسمان باشد سراغ چه کلامی می رویم، کلامی که از ان خالق است و خدا در ان تجلی کرده و قرار است براثر تلاوت ان روح مان نورانی شود.

 مصاحبه شونده : پور زرگری
 منبع : jahannews.com