معلم موفق

معلم موفق

 

 یک معلم موفق در قرن حاضر باید دارای ویژگی های اخلاقی باشد که گزاره های زیر را شامل می گردد:

مراعات آداب و رسوم اجتماعی:

بسیاری از سعادت های اجتماعی مرهون ادب و مراعات آداب و رسوم اجتماعی است و به بهانه پیشرفت علم، تحولات و جهانی شدن نباید معلم که الگوی اخلاق برای دانش آموزان خود است آداب و رسوم اجتماعی خود را کنار گذارد، حصارها را بشکند و حریم عفت و پاکدامنی جامعه را کنار نهد.

 

آراستگی ظاهر:

هر چند در قرن بیست و یکم سرعت، اهمیت ویژه ای می یابد و زمان و فرصت به حداقل می رسد اما معلم باید فرصت رسیدن به ظاهر را به خود بدهد و با ظاهری آراسته وارد کلاس شود. رسول اکرم (ص) قبل از خروج از منزل، مقابل آئینه می رفته و ظاهر خود را مرتب می کرده است و در جواب این سؤال که چرا تا این اندازه به این موضوع اهمیت می دهند می فرمودند: نمی خواهم باعث غیبت مردم شوم.

 

نشاط و شادابی :

معلم باید به هنگام ورود به کلاس، مشکلات زندگی خود را که ناشی از تغییر و تحولات جامعه اش می باشد نظیر تورم، گرانی، بیماری ها و. .. همه را کنار گذارده و با روحیه ی شاد و پرنشاط پا به دنیای کلاس نهد. اگر بی نشاطی، کسلی، افسردگی بر او غلبه کند موجب انتقال آن به دانش آموزان نیز می شود و به قول نیچه: (هیچ کاری که در آن روحیه ی شاد نقش نداشته باشد پیش نمی رود).

 

پرهیز از کلاس خشک و بی‌روح :

ارتباط اولیه، تعیین‌کننده رفتارهای بعدی در آینده است. دانش‌آموزانی که برای روزهای اول در سر کلاس درس حاضر می‌شوند و با معلم کلاس آشنایی از پیش تعیین شده‌ای‌ ندارند معمولاً سعی می‌کنند نوع شخصیت و ویژگی رفتاری و اجتماعی معلمشان را با مشاهده نخستین برخوردها و رفتارها ذهنی‌سازی کنند.

بنابراین توصیه علم روانشناسی تربیتی بر این است که معلم در نخستین قرار ملاقات با دانش‌آموزان رفتاری کاملاً خشک و بی‌روح نداشته باشد. البته این به آن معنا نیست که معلم رفتارهای خود را سانسور کند، بلکه او باید تمام تلاش خود را داشته باشد تا مطابق با اصول روانشناسی و ارتباطی رفتار کند. 

 

از این رو تزریق کمی شوخی و خنده سر کلاس درس چه در روزهای اول و چه روزهای بعدی دو فایده اساسی دارد. 

یکی آن که تنش و اضطراب مخرب و کاهنده توجه و دقت را از بین برده و دانش‌آموز با آرامش خاطر بیشتری به درس گوش داده و به تکالیفش می‌پردازد و دیگر آنکه معلم انرژی روانی‌اش را طی روز از دست نداده و خلق شاد‌تر و انرژی بیشتری برای ارایه دروس در کلاس درس دارد.

البته خنده و شوخی باید در فواصلی اتفاق بیفتد که معلم احساس کند دانش‌آموزان از حالت یکنواختی درس و کلاس به خصوص درس‌هایی مثل ریاضی، علوم، فیزیک، شیمی و... رنج می‌برند و بهتر است با یک استراحت اندک انرژی از دست رفته کلاس را دوباره بازگرداند.

 

سازگاری با شرایط کلاس :

در نگاه اول باور همه بر این است که این دانش‌آموز است که می‌بایست با شرایط کلاس وفق پیدا کرده و سازگار شود. اما تجربه نشان داده است سازگاری معلم با شرایط کلاس و سطح دانش‌آموزان است که سازگاری محصلان را نیز افزایش می‌دهد. بنابراین انتظار می‌رود معلم طی یک یا دو هفته نخست کاملاً با شرایط کلاس درس انطباق پیدا کرده باشد. 

در غیر این صورت باید از تکنیک‌های روانشناسی استفاده کند تا با کلاس درس سازگارتر شود و یا با یک مشاور مشکلات پیش رو را در میان بگذارد.

زیرا سازگاری معلم در کلاس درس باعث می‌شود تا دانش‌آموزان هنگام یادگیری مطالب احساس امنیت بیشتری کرده و معلم را موافق با جریان کلاس درس دریابند. معلم هر روز باید بداند دانش‌آموزان از او چه انتظاری دارند. البته پیش‌بینی انتظارات دانش‌آموزان قبل از آغاز درس کار دشواری است ولی معلمی که تمام سطوح کلاس و زوایای آن را در دست دارد سازگاری هر روزه با خواسته‌های دانش‌آموزان برایش کار سختی نیست.

 

در چنین شرایطی است که دانش‌آموزان با محیط آموزشی وفق پیدا کرده و در یادگیری موفق‌ترند. آنچه بیش از هر چیز دانش‌آموزان را در شرایط آموزشی آزار می‌دهد تغییر قوانین هر روزه کلاس است. معلمانی که نمی‌توانند خود را با شرایط کلاس درس و دانش‌آموزان سازگار کنند دایماً در حال تغییر قوانین هستند.

 

انعطاف‌پذیری در قوانین وضع شده :

یکی از معیارهای موفقیت معلم در این است که کلاس درس را به طور قانونمند، هدایت و راهبری کند. بنابراین معلم‌هایی که هدف خاصی را در کلاس دنبال نکرده و یا قوانین مشخصی برای انجام کارها در کلاس ندارند سطح استرس و تنش کلاس را به طور ناخواسته بالا می‌برند.

زیرا این قبیل معلم‌ها هر روز با قوانینی جدید کلاس را شروع کرده و دانش‌آموزان را دچار سردرگمی می‌کنند. البته سردرگمی دانش‌آموز در کلاس وقتی شدت پیدا می‌کند که معلم قوانینی را وضع کرده باشد و هیچ‌گونه تغییری مطابق با شرایط کلاس، درس و دانش‌آموزان، در آن ایجاد نکرده باشد. 

 

از این رو تنها وضع قوانین برای کلاس درس کافی نیست، بلکه معلم باید تدبیر کافی بکار گرفته و قوانین را مطابق با شرایط مکانی و زمانی دانش‌آموزان به طور مناسبی تغییر دهد.

در این صورت سطح استرس دانش‌آموزان پایین آمده و احساس رضایت آن ها از کلاس و درس بالاتر می‌رود در نتیجه رغبت بیشتری برای یادگیری به دست خواهند آورد.

 

تهیه کننده: فرامرز علی پور 

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه