این سوالات و نکات را به عنوان راهنمایی برای تمرکز بر خواسته های واقعیتان در نظر بگیرید.

هر اولویت بندی ای چهار بخش دارد

ضروری و مهم؛ ضروری اما نامهم؛ غیرضروری اما مهم؛ غیرضروری و بی اهمیت. ما می توانیم از شر کارهای بخش آخر خلاص شویم. اما به نظر می رسد «ضروری اما نامهم» خودش را بر برنامه هایمان غالب می کند در حالی که باید زمانی برای کارهای «غیرضروری اما مهم» پیدا کنیم.

فهرستی از نبایدها

گه گاه فهرستی از کارهایی که نباید انجام دهید تهیه کنید. همیشه که نباید فهرست مربوط به کارهایی باشد که باید انجام دهید. این فهرست دقیقا مشابه فهرست کارهایی است که باید انجام دهید.

استفاده از کلمه «باید» را متوقف کن

وقتی به خودت می گویی باید این کار را انجام دهم از خودت بپرس واقعا چه کاری را باید انجام دهی. تعیین بایدها یک امر بسیار دشوار است که ظرافت های خاص خودش را دارد. اگر تعیین و تفکیک این باید ها برایتان دشوار است مورد آخر را مطالعه کنید.

برای استراحت نیز مثل کار برنامه ریزی کن

در غیر این صورت وقت را با پرسه زدن در اینترنت، تماشای تلویزیون و... تلف می کنی. اتفاقاتی که قطعا جز تلف کردن وقت، یکی از عوامل مخفی ایجاد حس شلوغی ذهنی شماست. قطعا نیازی به گوشزد کردن طلایی بودن زمان وجود ندارد.

انتخاب اتفاقی

به جای این که زمان و انرژی زیادی برای یافتن ترتیب مناسب انجام دادن کارها صرف کنی... کارها را به ترتیب اولویت روی تکه های کاغذ یادداشت کن توی کلاه بیانداز. کاری که روی برگه ای که از کلاه خارج شود را انجام بده.

منبع: ماهنامه همشهری تندرستی