محققان دانشگاه پنسیلوانیا رویکردی جدید برای ترمیم اعصاب محیطی ابداع کردند که در آن قدرت بازسازی سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از لثه با یک چارچوب زیستی ادغام می‌شود تا اعصاب تخریب شده صورت را به شکل اولیه بازگرداند.

به گزارش پایگاه خبری ساینس، در این تحقیقات به منظور ترمیم اعصاب صورت، محققان سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از لثه انسان را تحریک کردند تا به سلول‌های بازسازی کننده اعصاب محیطی تبدیل شوند که قابلیت تولید میلین و سایر فاکتورهای رشد را دارند.

سپس این سلول‌ها را درون داربستی از جنس هیدروژل کلاژن قرار دادند که رشد و ترمیم سلول‌های عصب صورت را با مجموعه‌ای از نشانگرهای ژنتیکی هدایت می‌کند. در نتیجه این اقدام سلول‌های بنیادی وارد ساختار عصب شده و صفحه‌ای از سلول‌های دستگاه عصبی محیطی موسوم به سلول‌های شوان را تشکیل دادند.

این سلول‌ها دور آکسون‌ها را پوشش داده و غلاف میلین را در اطراف آن تولید می‌کنند. در نتیجه منجر به هدایت آکسون‌ها به فضای خالی موجود در عصب آسیب دیده در اثر جراحت و در نتیجه ترمیم آن می‌شوند. به گفته محققان نتیجه حاصل از این فرایند مشابه نتیجه حاصل از پیوند اعصاب است.  

این مطالعه در درمان بیماری‌های عصبی مانند ام‌اس، آلزایمر و پارکینسون بسیار موثر است.
گزارش کامل این تحقسقات در نشریه npj Regenerative Medicine منتشر شده است.