«انما سمی الرمضان لانه یرمض الذنوب » (1)

رمضان، بدین سبب رمضان نامیده شده است که گناهان را می سوزاند .

رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم):

«لو یعلم العبد ما فی رمضان لود ان یکون رمضان السنة » (2)

اگر بنده ارزش ماه رمضان را بداند آرزو می کند که سراسر سال رمضان باشد .

رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم):

«اذا استهل رمضان غلقت ابواب النار و فتحت ابواب الجنان و صفدت الشیاطین » (3)

هنگامی که هلال ماه رمضان پدید آید درهای جهنم بسته می شود و درهای بهشت باز و شیاطین به زنجیر کشیده می شوند .

رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم):

«من لم یغفر له فی رمضان ففی ای شهر یغفر له » (4)

کسی که در رمضان آمرزیده نشود، در کدام ماه آمرزیده خواهد شد .

رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم):

«علیک بالصوم فانه جنة من النار» (5)

بر تو باد روزه گرفتن که او سپری است از آتش .

رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم):

«ان للجنة بابا یدعی الریان لایدخل منه الا الصائمون » (6)

بهشت را دری است که ریان نامگذاری شده که فقط روزه داران از آن در وارد بهشت می شوند .

امام علی ( علیه السلام):

«صوم النفس امساک الخمس عن سائر المآثم و خلو القلب من جمیع اسباب الشر» (7)

روزه روح، خودداری حواس پنجگانه از همه گناهان و پاک کردن دل از کلیه اسباب شر و بدی است .

امام علی ( علیه السلام):

«صیام القلب عن الفکر فی الآثام افضل من صیام البطن عن الطعام » (8)

روزه دل، از این که فکر در گناهان نکند برتر از روزه شکم از طعام است .

امام علی ( علیه السلام):

«صوم النفس عن لذات الدنیا انفع الصیام » (9)

خودداری نفس از لذت های دنیا، سودمندترین روزه هاست .

امام علی ( علیه السلام):

«صوم القلب خیر من صیام اللسان و صوم اللسان خیر من صیام البطن » (10)

روزه دل، بهتر از روزه زبان و روزه زبان بهتر از روزه شکم است .

امام علی ( علیه السلام):

«الصوم عبادة بین العبد و خالقه، لایطلع علیها غیره، و کذلک لایجازی عنها غیره » (11)

روزه عبادتی است میان بنده و آفریدگارش و کسی غیر از او بر آن آگاه نمی گردد و هم چنین کسی غیر از او بدان پاداش نمی دهد .

امام علی ( علیه السلام):

«لیس الصوم الامساک عن الماکل والمشرب، الصوم الامساک عن کل ما یکرهه الله سبحانه » (12)

روزه، امساک از خوردن و آشامیدن نیست، بلکه روزه، خودداری از تمامی چیزهایی است که خداوند سبحان آنها را بد می داند .

امام علی ( علیه السلام):

«صوم الجسد الامساک عن الاغذیة بارادة واختیار خوفا من العقاب و رغبة فی الثواب والاجر» (13)

روزه داری بدن، خودداری از غذاها با اراده و اختیار است در حالی که انسان از عقوبت [خدا] بترسد و به ثواب و اجر الهی میل و رغبت داشته باشد .

امام حسین ( علیه السلام):

«لیجد الغنی مس الجوع فیعود بالفضل علی المسکین » (14)

از امام حسین علیه السلام سؤال شد چرا خداوند روزه را بر بنده اش واجب کرد؟ حضرت فرمود: برای آن که غنی و شخص متمکن، گرسنگی را احساس کند و به کمک نمودن به فقرا رجوع نماید .

امام صادق ( علیه السلام):

«للصائم فرحتان: فرحة عند افطاره و فرحة عند لقاء ربه » (15)

برای روزه دار دو خوشحالی است: یکی هنگام افطار و دیگری هنگام ملاقات پروردگار .

امام صادق ( علیه السلام):

«اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و شعرک و جلدک . . . لایکون یوم صومک کیوم فطرک » (16)

محمد بن مسلم گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: زمانی که روزه می گیری گوش، چشم، مو، پوست، و . . . اعضاء و جوارحت باید روزه باشد و روزی که روزه هستی هم چون روزی که روزه نیستی نباشد .

پی نوشت ها:

1 . کنزالعمال، حدیث 23688 .

2 . بحارالانوار، ج 96، ص 346 .

3 . همان .

4 . امالی صدوق، ص 52 .

5 . بحارالانوار، ج 96، ص 258 .

6 . همان، ص 252 .

7 . غرر الحکم، ج 1، ص 417 .

8 . همان، ص 416 .

9 . همان .

10 . همان، ص 417 .

11 . شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 20، ص 296 .

12 . همان، ص 299 .

13 . غرر الحکم، ج 1، ص 417 .

14 . بحارالانوار، ج 96، ص 375 .

15 . فروع کافی، ج 4، ص 65 .

16 . بحارالانوار، ج 97، ص 351 .