حسن بن راشد از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود: حضرت علی علیه السلام می فرمود: هر که شب عید فطر دو رکعت نماز گزارد که در رکعت اول سوره حمد و هزار مرتبه سوره توحید و در رکعتِ دوم سوره حمد و یک بار سوره توحید را بخواند، هیچ چیز از خدا نمی خواهد، جز آنکه خدا به او عطا خواهد کرد. دعای بعد از نماز این گونه است:

ای خدا! ای خدا! ای خدا! ای مهربان! ای خدا! ای پادشاه! ای خدا! ای پاک! ای خدا! ای پاکیزه! ای خدا! ای ایمن بخش! ای خدا! ای غالب! ای خدا! ای استوار! ای خدا! ای نیرومند! ای خدا! ای متکبر! ای خدا! ای آفریدگار! ای خدا! ای ایجاد کننده! ای خدا! ای تصویرگر! ای خدا! ای دانا! ای خدا!

ای سریع! ای خدا! ای شدید! ای خدا! ای مهربان! ای خدا! ای مراقب! ای خدا! ای اجابت کننده! ای خدا! ای بخشنده! ای خدا! ای ستایشگر! ای خدا! ای برتر! ای خدا! ای حافظ! ای خدا! ای احاطه کننده! ای خدا! ای سرور بزرگان! ای خدا! ای اول! ای آخر! ای ظاهر! ای باطن! ای فخر کننده! ای خدا! ای نیرومند! ای خدا! ای مالک! ای خدا! ای شاهد! ای خدا! ای نیرومند! ای خدا! ای جمع کننده! ای خدا! ای گشاینده! ای خدا! ای زنده کننده! ای خدا! ای میراننده! ای خدا! ای اجابت کننده! ای خدا! ای برانگیزاننده! ای خدا! ای عطا کننده! ای خدا! ای بخشنده! ای خدا! ای نعمت دهنده! ای خدا! ای حق! ای خدا! ای آشکار! ای خدا! ای مداوا کننده! ای خدا! ای نیکوکار! ای خدا! ای ایجاد کننده! ای خدا! ای بازگرداننده! ای خدا!

ای صاحب جلالت! ای خدا! ای صاحب بزرگواری! ای خدا! ای معبود! ای خدا! ای ستوده شده! ای خدا! ای آفریدگار! ای خدا! ای یاور! ای خدا! ای ایجاد کننده! ای خدا! ای عمل کننده! ای خدا! ای مهربان! ای نور! ای خدا! ای دلسوز! ای خدا! ای قادر! ای خدا!

ای پروردگار! ای خدا! از تو می خواهم که بر محمد و خاندانش درود فرستی و به خشنودیت بر من منت گذار و به بردباریت از من درگذر و از روزی حلالِ پاکت بر من بگستران؛ از جایی که گمان داشته و از جایی که گمان ندارم؛ چرا که بنده تو هستم؛ کسی را غیر از تو ندارم و کسی را غیر از تو نمی یابم که از او درخواست کنم؛ ای مهربان ترینِ مهربانان! آنچه خدا بخواهد تحقق پذیرد و هیچ نیرویی جز به خدای برتر و و الا نیست.

آن گاه سجده کرده و می گویی: ای خدا! ای خدا! ای خدا! ای پروردگار! ای نازل کننده برکت ها! هر حاجتی در پیشگاه تو فرود می آید از تو می خواهم به هر اسمی که در غیب نزد تو است و نام مشهور نزد تو که در سراپرده های عرشت نگاشته شده، اینکه بر محمد و خاندانش درود فرستی و ماه رمضان را از من بپذیر و مرا در زمره حجاج خانه خودت بنویسی و از گناهان بزرگم درگذری و گنج هایت را خارج گردانی؛ ای پروردگار! ای مهربان!1

...............................................

1. صحیفه امام علی، ج 1، ص 211 ـ 203.

منبع : مجله  گنجینه  مهر 1384، شماره 56