«علامه امینی جرعه نوش غدیر (به ضمیمه جرعه هایی از الغدیر)» اثر مهدی لطفی، معرفی علامه امینی و اثر باارزش و گران بهای وی «الغدیر» می باشد که به زبان فارسی نوشته شده است.

ساختار
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در دو بخش اصلی و هر بخش در ضمن چند فصل مشتمل بر عناوین متعددی تنظیم شده است.

در نوشتار حاضر، نخست شرحی اجمالی از زندگی علامه امینی، ویژگی ها، فضایل اخلاقی و آثار وی فراهم آمده و سپس کتاب« الغدیر» معرفی و مباحثی از آن مطرح گردیده است.

گزارش محتوا
در مقدمه، به صورت مختصر، به معرفی علامه امینی و اثر او پرداخته شده است. (مقدمه، ص 13- 15).

بخش اول، در پنج فصل سامان یافته است. در فصل اول، به زندگی نامه علامه امینی پرداخته شده و اطلاعاتی از ایشان پیرامون زمان و مکان تولد، شروع به تحصیل، سفرهای تحصیلی و اساتید ایشان در نجف ارائه گردیده است. (متن کتاب، ص 29- 32).

در فصل دوم، سجایای اخلاقی و معنوی علامه امینی مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده معتقد است علامه امینی را قبل از اینکه یک شخصیت علمی معرفی کنیم، باید یک شخصیت معنوی و اخلاقی معرفی کرد. (همان، ص 37). از جمله عناوین این فصل، عبارتند از: زهد علامه، توسل و عبادت علامه، امینی از قرآن هدایت می گرفت، شجاعت علامه امینی، اراده صاحب الغدیر، ادب امینی و آثار علمی و قلمی ایشان(همان، ص 38- 64).

در فصل سوم، به آرمان ها و اهداف علامه امینی نگریسته شده است. این آرمان ها به ترتیب عبارتند از: تبیین مسئله ولایت، ایجاد وحدت بین مسلمین، تشکیل خانه نویسندگان، رسیدگی به نشریات جهان و شناخت عناصر زمان. از جمله اهداف علامه امینی، قرار دادن صفوف پراکنده ملل اسلامی در یک صف واحد و ایجاد وحدت بین آن ها بوده است. ایشان معتقد بود که راز تفوق و عزت مسلمین در پرهیز از تفرق و بنیان سعادت شان در تمسک به حبل الله خلاصه می گردد و مسلمین زمانی خواهند توانست به عزت از دست رفته خود درست یابند که به آیه «و اعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا»بدید عمل بنگرند و بدان عمل کنند. (همان، ص 70).

در فصل چهارم، حکایات و کراماتی از علامه امینی بیان شده است. (همان، ص 81- 124) و در فصل پنجم، به علامه امینی و «الغدیر» در آینه شعر و قلم، نگاه شده است. در این رابطه، سخنانی از بزرگان و علما، درباره ایشان ذکر شده است که از آن جمله اند: محمد غلاب، صفا خلوصی، عبدالرحمن کیانی حلبی، محمد سعید دحدوح، یوسف اسعد داغر بیروتی، دکتر یونس سلامه، علامه عبدالحسین شرف الدین عاملی و علامه محمدتقی جعفری. اشعاری نیز از حبیب الله چایچیان، محمدحسین شهریار، سید حسّون بعاج و قصیده ای از شمس الدین خطیب ارائه شده است. (همان، ص 127- 145).

در بخش دوم، در دو فصل، به معرفی مباحثی از کتاب« الغدیر»، پرداخته شده است. در فصل اول تحت عنوان بر ساحل بیکران الغدیر، مبنای تحقیقی علامه امینی، هدف ایشان از تألیف الغدیر، وحدت اسلامی در اعتقاد علامه و بحث ولایت در الغدیر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. (همان، ص 153- 159).

به اعتقاد نویسنده به جرأت می توان گفت که در دنیای تحقیقات اسلامی، چه در ممالک اسلامی و چه در کشورهای غربی، کسی یافت نمی شود که با نام «الغدیر» و علامه امینی آشنا نباشد. با آنکه مطالب« الغدیر» به مذاق بسیاری خوشایند نمی باشد، لکن از آنجایی که با اتکاء به منابع و مآخذ متیقن نوشته شده، تاکنون کسی نتوانسته نقدی یا ردی بر کتاب «الغدیر» یا حتی نقدی بر صفحه ای از صفحات آن بنویسد. نویسنده در تأیید این گفته، به این مطلب اشاره می کند که وقتی عده ای از اهل سنت از بزرگ خود درخواست مقابله با علامه امینی و کتابش را می کنند، او بعد از خواندن «الغدیر» می گوید: «اگر بخواهیم با الغدیر مبارزه کنیم، ابتدا باید کتاب های خودمان را نابود کنیم». خود علامه نیز فرموده اند که من برای نوشتن «الغدیر» ده هزار کتاب را از بای بسم الله تا تای تمت خواندم و به صد هزار کتاب مراجعات داشتم؛ و باید توجه داشت که برخی از این کتب، خطی و در چندین مجلد بوده اند که اگر الان چاپ شوند، به ده ها جلد می رسد. (همان، ص 153- 154).

نویسنده معتقد است مهمترین هدف علامه از تألیف این کتاب بزرگ، دست یابی مجدد مسلمین به اتحاد و یکدلی بود، همان اتحادی که در زمان رسول خدا(ص) حاکم بود و در سایه همان اتحاد و همدلی بود که اسلام روزبه روز پیشرفت کرد و تا اروپا و اسپانیا پیش رفت. البته به اعتقاد نویسنده، هدف ایشان از وحدت، آن وحدتی نمی باشد که بعضی از استعمارگران و سیاست مداران برای رسیدن به اهداف شوم خود، به دست عمّال خود علم می کنند. وحدت در نزد علامه، بر مبنای اظهار حقایق در بین امت اسلامی است نه اینکه به خاطر وحدت، پرده روی مسلمات تاریخی بکشیم، بلکه گرد و غباری که بعضی قلم به دستان مزدور و هواپرست روی حقایق کشیده اند، باید از بین برود تا حق و حقیقت برای همگان واضح و روشن شود. (همان، ص 155- 156).

نویسنده بر این باور است که در یک نگاه کلی، می توان تمامی مطالب «الغدیر» را در دو موضوع اساسی خلاصه کرد. موضوع اول، عبارت است از: اثبات ولایت مطلقه معصومین(ع) از طریق اثبات خلافت بلافصل امیرالمؤمنین(ع) و اثبات اینکه حضرت علی(ع) از طرف پیامبر(ص) به این منصب مشخص شده است. دوم نفی ولایت غیر معصوم در اسلام و تبیین کردن معنی و مراد آیه شریفه «و لا ینال عهدی الظالمین» (همان، ص 159).

در فصل دوم از این بخش تحت عنوان غوصی در اقیانوس بیکران الغدیر، مطالب جلدهای اول تا هفتم الغدیر مورد بحث و بررسی قرار داده است. در صدر عناوین هر جلد غدیره های قرون مختلف از قرن اول تا نهم هجری ذکر شده است. پس از سؤالات و شبهات مختلفی که از سوی اهل سنت درباره ولایت امیرالمؤمنین (ع) و غدیر مطرح شده، پاسخ داده شده است. (همان، ص 171- 271).