چشم‌های‌تان را ببندید و آدم‌های زندگی‌تان را یک دور مرور کنید. از همه کسانی که در این لحظه به ذهن شما می‌آیند چند نفر را دوست دارید درست در همین ساعت ببینید؟ اگر دیگران چشم‌های‌شان را ببندند چطور؟

این عادت ها هر روز شما را تنهاتر می کند

احتمال دارد که شما را به عنوان اولین گزینه برای ملاقات کردن انتخاب کنند؟ اگر جواب‌تان به این سوال منفی است و یا اینکه در این مورد اطمینانی ندارید، روی کمک ما حساب کنید. کافی است چند عادت اصلی را که می‌تواند شما را به فردی آزاردهنده تبدیل کند و باعث شود که دیگران دور شما خط بکشند کنار بگذارید تا همیشه اولین گزینه دوستان و آشنایان‌تان برای تنظیم قرار ملاقات باشید.

وارد جزئیات شوم؟

به منطق آدم‌ها اعتماد کنید! باور کنید وقتی به اندازه کافی به شما اطلاعات نمی‌دهند، منظورشان این است که کمی از آنها فاصله بگیرید و وارد جزئیات زندگی‌شان نشوید. این موضوع وقتی پررنگ‌تر می‌شود، که پای بیماری و یا رویداد آزاردهنده‌ای به میان بیاید. وقتی می‌بینید خانم الف مدتی بی‌حوصله است و در مهمانی‌ها کنار همسرش نمی‌نشیند، احتمالا حدس می‌زنید که با همسرش رابطه خوبی ندارد و شاید هم به خودتان اجازه بدهید که این ذکاوت را به رخ او بکشید و بگویید: فلانی چرا کنار شوهرت نمی‌نشینی؟ چرا بی‌حوصله‌ای؟ میانه‌تان شکر‌آب شده؟ چه انتظاری از خانم الف دارید؟ فکر می‌کنید او به‌خاطر باهوش بودن‌تان به شما افتخار می‌کند و سفره دلش را باز می‌کند؟

این عادت‌ها می‌تواند هر روز شما را تنهاتر از قبل کند

بهتر نیست به جای چنین جملاتی به او بگویید :«احساس می‌کنم چند وقتی است که مثل همیشه نیستی. اگر دوست داشتی با کسی وقت بگذرانی و گپ بزنی، می‌توانی همیشه روی من حساب کنی.»

آخرش باشم؟

مراقب باشید از آن طرف بام فروتنی پایین نیفتید. بیش از اندازه فروتن بودن می‌تواند شما را به یک انسان منفی‌باف تبدیل کند. در فرهنگ و ادبیات ما، تا بخواهید شعر و حکایت در مورد فروتنی وجود دارد. شاید همین توصیه‌هاست که بسیاری از ما را این روز‌ها به آدم‌هایی آزار‌دهنده تبدیل کرده است. کم نیستند کسانی که فکر می‌کنند پذیرفتن شایستگی‌هایشان، یعنی مغرور جلوه کردن و به‌خاطر همین پیش فرض هم به محض اینکه تعریفی در مورد خود می‌شنوند، با گفتن «نه! این‌طور نیست!» به باتلاق فروتنی فرو می‌روند و در ادامه هم فهرستی از ایرادها، اشتباه‌ها و کمبود‌هایشان را به مخاطب خود تحویل می‌دهند تا مبادا به چشم او مغرور بیایند. به این مکالمه توجه کنید:

الف: خورش فسنجانت عالی شده بود.

ب: (در ذهنش فکر می‌کند مبادا با پذیرفتن این تمجید مغرور به نظر برسد و یا مبادا فرد مقابل فکر کند که توانایی‌هایش به همین جا محدود می‌شود!) نه فکر می‌کنم مرغش کمی خام بود. کاش رب انار کمتری مثل دفعه‌های پیش به خورش اضافه کرده بودم ‍!

اما می‌توانست بگوید: خوشحالم که خوشت آمده. هر زمان که دوست داشتی بیا با هم فسنجان بخوریم.

دوستم سنگ صبور من است؟

این روزها زندگی اغلب آدم‌ها لحظات سختی را در کنار همه شیرینی‌هایش دارد و بپذیرید که دیگران ترجیح می‌دهند به جای شنیدن تلخی‌های زندگی دیگران، در اولین جملات از آنها انرژی مثبت دریافت کنند.

درست است که دوستان شریک روزهای سخت و آسان زندگی شما هستند و از خوشی‌ها گرفته تا ناخوشی‌ها را در کنار شما تجربه می‌کنند؛ اما مراقب باشید نیمی از این اصل را فراموش نکنید و آنها را تنها شریک ناخوشی‌های‌تان نکنید و از دوستان‌تان فقط یک سنگ‌صبور برای لحظات سخت زندگی‌تان نسازید. شاید لازم باشد که در این مورد کمی هوشیارانه عمل کنید و به خودتان بگویید که اگر در 4-5 تماس تلفنی با شادی به دوست‌تان سلام دادید و رویدادهای لذت‌بخش زندگی‌تان را به گوشش رساندید، حق دارید یک بار با صدایی گرفته با او تماس بگیرید و به جای پرسیدن حالش تنها درد دل کنید؛ پس مراقب باشید از حد نگذرید و از او تنها رفیقی برای لحظات تلخ‌تان نسازید.

زرنگ باشم؟

آدم‌های باهوش طرفداران زیادی دارند؛ درست! اما تا آنجا که هوش‌شان کوچک‌ترین آسیبی به دیگران نزند. راه‌حل‌های خلاقانه شما برای حل مسائل‌تان چقدر با منابع دیگران در تضاد است؟

از روبه‌رو ماشین نمی‌آید و شما هم در ترافیک سنگینی افتاده‌اید؟ چطور است که پای‌تان را روی گاز بگذارید و تا لاین روبه‌رویی خلوت است کمی جلوتر بروید؟ نه! نه! باور کنید ایده خوبی نیست. مطمئن باشید که همه آدم‌های توی ترافیک، قسمت خلوت خیابان را مثل شما می‌بینند و حتما دلیلی دارد که از آنجا نمی‌روند. مهم نیست در صف نان هستید یا توی ترافیک و یا اینکه در بانکی که مسوول باجه شما را می‌شناسد کاری دارید. زرنگ میدان بودن می‌تواند در چشم همه آدم‌هایی که به خاطر به اصطلاح هوشمندی‌تان باید زمان بیشتری را صرف کنند، شما را فردی آزار‌دهنده و غیرقابل تحمل جلوه دهد.

همه چیزدان باشم؟

نیازی نیست‌دار و ندار ذهنتان را روی میز بریزید. قبل از آنکه اطلاعاتتان را با دیگران تقسیم کنید، با کمی هوشمندی از علایق آنها و بحران‌هایی که برای حل کردنشان به اطلاعات بیشتر نیاز دارند باخبر شوید. به اشتراک گذاشتن اطلاعات با دیگران، ایده خوبی است. اما اگر قصد اجرا کردن چنین ایده‌ای را دارید، مراقب میزان اطلاعاتی که به اشتراک می‌گذارید باشید. اگر در صف نانوایی خانمی با بچه‌ای چاق ایستاده، مطمئن باشید به ذهن خودش هم می‌رسد که چاقی برای سلامتی مضر است و مطمئن باشید که شما بخش مهمی از دلایل ابتلای کودک او به این مشکل را نمی‌دانید.

پس چطور است که در چنین شرایطی، سکوت اختیار کنید و تنها با یک لبخند وارد ارتباط با کودک و مادرش شوید. نگذارید اطلاعات شما روی سر دیگران آوار شود و حتی اگر با کسی احساس صمیمیت می‌کنید، تا زمانی که از شما کمک نخواسته به گفتن چند جمله بسنده کنید و بعد از آن، با دیدن واکنشش ارزیابی کنید که آیا مایل به استفاده از دانش مفید شما هست یا اینکه ترجیح می‌دهد سکوت کنید و در مورد وضعیت هوا وارد گفت‌وگو شوید.

درد دل کنم؟

اگر می‌خواهید با دوست‌تان درد دل کنید، چند نکته اساسی را نباید فراموش کنید:

ابتدای مکالمه‌تان، سراغ جملات مثبت بروید و چند رویداد خوبی را که برای‌تان اتفاق افتاده به زبان بیاورید. نمی‌توانید بگویید هیچ اتفاق خوبی برای‌تان نیفتاده. یعنی یک برنامه خوشایند در تلویزیون ندیده‌اید و یا اینکه از دیدن آسمان زیبای بهاری لذتی نبرده‌اید؟

تلفن را با میکروفنی که تنها خودتان حق صحبت کردن در آن دارید اشتباه نگیرید. شما با کمک این ابزار ارتباطی، می‌گویید و می‌شنوید؛ پس اگر چند جمله‌ای حرف می‌زنید، به کسی که پشت خط است هم مجالی برای صحبت کردن بدهید. شاید او هم چیزهایی برای به اشتراک گذاشتن با شما داشته باشد. در پایان مکالمه، تصویر خوبی باقی بگذارید و شنونده را غم زده تنها نگذارید. سراغ خاطرات شیرین‌تان بروید، برایش جوک بگویید و حتی در مورد قسمت‌های خنده‌دار طنز در حاشیه با او صحبت کنید. راهش را خودتان پیدا کنید. مهم این است که وقتی گوشی را قطع می‌کنید، شما سبک‌تر نشده باشید و او سنگین و غمزده‌تر از قبل.

ستایشش کنم؟

همیشه دلیلی برای تعریف کردن از آدم‌ها و یا شرایط داشته باشید تا مثبت‌اندیش به‌نظر برسید. اما برای پیدا کردن آن دلیل، کمی وسواس به خرج دهید.

منتقدهایی که همیشه به دنبال ایرادی در یک شخص یا یک اتفاق می‌گردند، در دل کسی جایی ندارند، اما نمی‌توانید چنین پیش‌فرضی را برعکس کنید و نتیجه بگیرید «چاپلوس‌هایی که همیشه از دیگران تعریف می‌کنند، در دل همه جا باز می‌کنند!» ستایش کردن رفتار خوبی است و قطعا شما می‌توانید با دیدن ویژگی‌های مثبت دیگران و یا در حین سپری کردن تجربه‌های خوشایند، نقاط مثبت مورد نظرتان را در حضور دیگران به زبان بیاورید و با عبارات مثبت، لذت‌هایی را که ممکن بود از چشم آنها پنهان بماند به دیگران یادآوری کنید. اما مراقب باشید پیازداغ آن را زیاد نکنید و بدون آنکه نکته مثبتی ببینید، لب به تعریف و تمجید باز نکنید. به این مکالمه توجه کنید:

الف: (در ذهنش فکر می‌کند که فلانی همیشه آرزوی لاغر شدن داشته و وقتی بعد از چند ماه او را می‌بیند، برای خوشحال کردنش می‌گوید:) وای چقدر لاغر شده‌ای!

ب: من از آخرین دیدارمان 4 کیلو وزن اضافه کرده‌ام.

الف می‌توانست برای ستایش ظاهر ب بگوید: «چه رنگ مناسبی برای لباست انتخاب کرده‌ای.» یا اینکه اگر او را با ظاهری خسته و پریشان می‌بیند، سراغ بهانه دیگری برای تمجید برود: «چقدر عوض کردن جای تلویزیون فضای خانه را زیبا‌تر کرده است.»

5 کلید خوش‌مشرب بودن

خوش‌مشرب بودن یعنی چه؟ یعنی اینکه همیشه حرف تازه‌ای داشته باشید و گوش‌ها را به خودتان جلب کنید؟ شاید این تنها بخشی از تعریف گسترده این واژه باشد. اگر می‌خواهید دیگران از بودن در کنار شما لذت ببرند و به دوباره دیدنتان میل پیدا کنند، علاوه بر داشتن حرف‌های تازه، باید این ریزه‌کاری‌ها را هم به کار بگیرید:

از چشم‌ها غافل نشوید

هنگام صحبت با دیگران، گوشی موبایل‌تان را کنار بگذارید، میوه توی بشقاب را روی میز بگذارید و به جای عوض کردن کانال تلویزیون تنها به چشم‌های فرد مقابل‌تان نگاه کنید.

این عادت‌ها می‌تواند هر روز شما را تنهاتر از قبل کند

مراقب مثال‌ها باشید

اگر می‌خواهید موضوع مورد نظرتان را با چند مثال روشن کنید، سراغ قومیت‌ها و ملیت‌ها نروید و از گروه و یا پیروان مذهب خاصی هم حرفی به میان نیاورید. صحبت کردن با کمک چنین ابزارهایی می‌تواند سوء‌تفاهم ایجاد کند و شما را از مقصود اصلی‌تان دور کند.

شوخ‌طبع باشید، اما دلقک نه

با چاشنی شوخ‌طبعی دیگران را به خودتان جذب کنید اما هرگز برای جلب حمایت آنها، سراغ ابزارهای دستمالی شده نروید و به هر راهی برای نشاندن خنده بر لب دیگران متوسل نشوید. نه اینکه تنها دیگران را به ابزاری برای خندیدن تبدیل نکنید؛ بلکه گذشته از آن مثل یک شو من تازه‌کار از خود هم برای خنداندن دیگران مایه نگذارید.

قضاوت نکنید

کلی گویی و نگاه قضاوتگرانه می‌تواند آفت هر ارتباطی باشد. مراقب باشید که در کلام‌تان بیش از اندازه از «همه» یا «هیچ» استفاده نکنید. داشتن نگاه کلی‌نگر می‌تواند دیگران را نسبت به درستی تفکر شما بی‌اعتماد کند.

متکلم وحده نباشید

شما تنها فرد جمع نیستید. اینکه وقتی دیگران ساکت هستند، برای گرم کردن مجلس و حرف به میان آوردن تلاش کنید، مهم‌ترین کاری نیست که می‌توانید در حضور آدم‌های منزوی و ساکت انجام دهید. هنر شما می‌تواند به حرف آوردن آنها باشد. البته اگر هنگام تشویق کردنشان به صحبت کردن، سراغ موضوعات شخصی زندگی‌شان نروید و از مسائل عقیدتی مثل مذهب، سیاست و. . . هم حرفی نزنید.

سیب سبز