معصومه نیکنام:

در بسیاری از پرونده هایی که در پلیس در قالب سرقت منزل تشکیل می شود عمده ترین عاملی که منجر به سرقت می شود، فراهم بودن شرایط سرقت است از جمله نداشتن حفاظ در بالکن و پنجره های مشرف به خیابان یا کوچه، نداشتن قفلی استاندارد درهای ورودی واحدهای آپارتمانی، خروج از منزل بدون انجام نکات ایمنی. همه این موارد سبب می شود تا سارق فرصت را غنیمت شمرده و بدون هراس و واهمه اقدام به سرقت کند  چون شما با زبان بی زبانی به او گفته ای بفرمایید خانه گویا در را برای ورود او باز کرده اید.

مراقب باشید، سرقت از ساعت ۷ تا ۱۰ شب

بسیاری از مالباختگان که در دام سارقان منزل افتاده اند به این موارد تاکید دارند، رضا ۵۳ ساله که یک بار خانه اش مورد دستبرد سارقان قرار گرفته و همان یک بار نیز برای او درس عبرت شده است در این زمینه می گوید: تابستان سال گذشته بود، حدود ساعت ۸ شب همراه با همسر و ۲ فرزندم رفتیم پارک محله مان تا بچه ها کمی بازی کنند، درب آپارتمان را قفل نکردم و حفاظ درب ورودی را نیز نبستم، پیش خود گفتم زود بر می گردیم در این ساعت اتفاقی نمی افتد اتفاقا در همان یک ساعت اتفاق افتاد، هرگز فکرش را نمی کردم چنین بلایی برسرم بیاید، وقتی با همسر و فرزندانم وارد خانه شدیم و خواستم درب ورودی واحد را باز کنم، متوجه شدم، همه چیز عادی نیست، حتی کلید در به راحتی وارد توپی نمی شد، بالاخره در را باز کردم در داخل پذیرایی خبری نبود اما وقتی وارد اتاق خواب شدم، همه چیز روی سرم خراب شد، یک مقدار پس اندازی که داشتم و به همراه طلاهای همسرم که قرار بود خانه بخریم را برده بودند، اتاق بچه ها نیز به هم ریخته بود.  

این درحالی است که کارشناسان پلیس آگاهی بارها هشدار داده اند که فریب ساعت خروج خود از منزل را نخورید بویژه در فصل های تابستان که عموما سرقت ها برخلاف تصور عموم که گمان می کنند در ساعات پایانی شب انجام می شود در حدود ساعت ۷ تا ۱۰ شب انجام می شود چون سارقان به خوبی می دانند در فصل تابستان و در این ساعت عموما مردم بیرون هستند تا از خنکی هوا لذت ببرند، درب منازل را می زنند و وقتی تصور کنند کسی خانه نیز دست به عمل مجرمانه خود می زنند.

خانواده ای را از سرقت نجات دادم

نادر مردی ۶۰ ساله است در یک آپارتمان تک واحده ۵ طبقه زندگی می کند، می گوید خانواده ای را از سرقت نجات داده است. "یک روز عصر که تعطیل بود در خانه در حال استراحت بودم، متوجه شدم از طبقه پایین سر و صدا می آید، انگار کسی داشت میله ای را می برید، اول تصور کردم همسایه پایینی کار ساختمانی دارد اما یک آن پیش خودم گفتم نکنه دزد باشه، سراسیمه به سمت طبقه پایین دویدم، دیدم یک جوانی در حال بریدن حفاظ آکاردوئینی در واحد طبقه چهارم است، او با فلز در حال بریدن این در است، او تا من را دید پا به فرار گذاشت، فریاد زدم، دزد، دزد... صاحب خانه طبقه دوم و سوم امدند جلوی در، گفتند چه شده، ماجرا را به آن ها توضیح دادم و به پلیس اطلاع دادم. به همسایه ها گفتم شماها صدایی نشنیدید، آن ها گفتند، چرا سر و صدا را می شنیدیم اما پیش خودمان گفتیم شاید طبقه سومی کار تعمیرات دارد هرگز فکرش را نمی کردیم، دزد باشد، خانه ما مجهز به دوربین مدار بسته بود، پلیس از طریق دوربین سارق را که گویا از سارقان حرفه ای بود، دستگیر کرد اما برای خودم جالب است چرا مردم نباید نسبت به هم احساس مسئولیت داشته باشند؟ چرا فکر می کنیم که همیشه اتفاقات بد برای دیگران می افتد و خودمان را مصون می دانیم؟ باید در قبال یکدیگر مسئول باشیم، امنیت همسایه ام، امنیت من است.

خاطره ای از یک پلیس

یکی از ماموران کلانتری در یکی از مناطق جنوب شهر، خاطره ای از سرقت منزل می گوید: یک شب که مسئول گشت در منطقه ای بودم، دیدم جوانی سراسیمه از یک ساختمان چهار طبقه در حال فرار است، صدایی داد و فریادی از همان ساختمان به گوش می رسید، ساعت حدود ۲ صبح بود، با سرباز به دنبال مردم جوان رفتم و موفق شدم با هزار دردسر و تعقیب و گریز او را بگیرم، متوجه شدم سارق منزل است، او را به محل ارتکاب جرم بردم، مرد میانسانی که گویا صاحب یک واحد آپارتمان در همان ساختمان چهار طبقه بود، بیرون آمد و گفت، سر و صدایی از درب یکی از واحدهای آپارتمان شنیدم، می دنستم که همسایه های دیگرمان خانه نیستند، تعجب کردم، دیدم این آقا در طبقه دوم در حال باز کردن توپی ها آپارتمان است، با صدای داد و فریاد من پا به فرار گذاشت.

سارق می گفت: درب طبقه اول را زدم، کسی در را باز نکرد بنابراین با زنجاق درب ورودی آپارتمان را باز کردم، ساختمان را چک کردم، دیدم دوربین نداشت، وارد طبقه اول شدمف حفاظ آکاردوئنی داشت، برای باز کردنش، وقت نگذاشتم. وارد طبقه دوم شدم و درب را آهسته زدم، کسی جواب نداد، این واحد حفاظ نداشت، مطمئن شدم، کسی خانه نیست، خواستم درب توپی آپارتمان باز کنم، خیلی کنجار رفتم، نتوانستم درب را باز کنم، وقت زیادی نداشتم وقتی وارد طبقه سوم شدم، صاحب آپارتمان طبقات بالایی متوجه سر و صدا شد و به سمت طبقات پایین آمد که ترسیدم و فرار کردم.

نکته این است که این سارق وقتی به موانعی برخورد می کرد دست از کار می کشید اما وقتی می دید مانعی وجود ندارد برای انجام مجرمانه خود مصمم می شد، وقتی دید، ساختمان فاقد دوربین است، یک قدم جلو رفت، وقتی دید در آپارتمان حفاظ دارد، از ان طبقه صرف نظر کرد، این به آن معنا است که خودمان شرایط ورود سارق را سهل یا غیر ممکن می کنیم. به هین دلیل همواره به هموطنان گفته می شود با اقدامات مراقبتی و حفاظتی شرایط ورود سارقان را به منزل به حداقل برسانید.

بهترین راه برای در امان ماندن از سارقان منزل

سرهنگ شهاب امینی رئیس اداره اجتماعی پلیس آگاهی نیروی انتظامی همواره یکی از بهترین راه ها برای درامان ماندن از سارقان منزل و ناکامی آن ها در اقدام مجرمانه شان را نگه نداشتن اشیاء و اموال قیمتی از جمله طلا، ارز و سکه در منزل می داند و می گوید: اولین و بهترین راهکاری که می توانیم به هموطنان توصیه کنیم این است که به هیچ عنوان اموال قیمتی خود را در منزل نگهداری نکنند چرا که سارقان به دنبال اموال قیمتی هستند بنابراین باید این اشیاء و اموال قیمتی را به صندوق امانات بسپارند و چنانچه به این صندوق ها دسترسی ندارند حتما موارد امنیتی را در منازل خود از جمله حفاظ درف نرده در پنجره ها، دوربین های مدار بسته را فراموش کنند.

وی از جمله دلایلی که منجر به طمع سارقان برای دستبرد به منازل می شود را وجود همین اموال و اشیای قیمتی هر چند کم حجم می داند، به همین دلیل توصیه می کند تا هموطنان به جای نگهداری حجم غیر متعارفی از سکه، ارز و طلا در خانه های خود، آن ها را در صندوق امانات بانک ها سپرده گذاری کنند و 

سرهنگ امینی در توصیه به همسایه ها، به همسایه بانی نیز اشاره می کند، اینکه همسایه ها نسبت به رفت و آمدهای مشکوک حساس شوند و آن را به ۱۱۰ اطلاع دهند.

مراقب مامورنما باشید

سرهنگ امینی به سرقت منزل به شیوه مامورنماهای برق، آب و گاز و غیره اشاره می کند، اینکه فریب این افراد را نخورند و در را به روی هر فردی باز نکنند.

رئیس اداره اجتماعی پلیس آگاهی می گوید: قبل از اینکه اجازه دهید افراد غریبه وارد منزل شما شوند، نسبت به احراز هویت آن ها اقدام کنید و اگر مورد مشکوکی دیدید، حتما به پلیس اطلاع دهید. / ایرنا