جشنواره فیلم فجر به عنوان مهم‌ترین رویداد هنری و فرهنگی و ویترین تمام عیار سینمای ایران به شمار می‌رود که با رونمایی از جدیدترین آثار سینماگران یکی از پرمخاطب‌ترین اتفاقات هنری را نزد دوستداران هنرهفتم رقم می‌زند.

رسانه‌های مختلف، نگاه ویژه‌ای به برگزاری چهلمین جشنواره فیلم فجر، بزرگترین رویداد فرهنگی کشور داشته‌اند. به گونه‌ای که طیف‌های گوناگون خبری از جمله اصولگرایان، اعتدالگرایان و اصلاح‌طلبان هر کدام گزارش‌ها و گفت‌وگوهایی در این خصوص منتشر کرده‌اند که در ادامه بخشی از این گزارش‌ها رصد می‌شود.

رسانه‌های اصولگرا

شکارچی سیمرغ

محدثه واعظی‌پور در یادداشتی در روزنامه ایران، نوشت: جواد عزتی در پنج سال گذشته یکی از مهمترین بازیگران سینمای ایران بوده، گیریم نام و حضورش هر بار زیر سایه بازیگری دیگر قرار گرفته، اما تنها بازیگری است که همزمان در سینمای تجاری و آثاری نازل (هزارپا) و فیلم‌هایی متعلق به جریان متفاوت سینما (آتابای) حضور داشته و درخشیده است. حضور و کیفیت بازی‌اش ربط چندانی به فیلمسازان نداشته، این گوهر سینمای ایران که از تئاتر آمده و سال‌ها در تلویزیون نقش‌های کوتاه و گاه کم‌اهمیت بازی کرده است، در همه این آزمون و خطاها خود را و استعداد بازیگری‌اش را جلا داده است. جواد عزتی بازیگری بزرگ است که هنر و استعدادش را به رخ نمی‌کشد، صمیمی و خودمانی به نظر می‌رسد و این برای تماشاگرِ هنرِ او لذتبخش است. بازیگری که در سال‌های اخیر سه بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین شده، در هر سه بار «ماجرای نیمروز» (محمد حسین مهدویان)، «رد خون» (محمدحسین مهدویان) و «آتابای» (نیکی کریمی) شایسته بود که جایزه را دریافت کند، اما بداقبال بود. او برای «خورشید» (مجید مجیدی)، «تنگه ابوقریب» (بهرام توکلی) و «شنای پروانه» (محمد کارت) هم شایسته نامزدی و سزاوار دریافت سیمرغ بهترین بازیگر جشنواره فیلم فجر بود. اما در نهایت در کارنامه این بازیگر درخشان، جای سیمرغ بلورین خالی است. در پنج سال گذشته، در ایام جشنواره، هر بار درباره بهترین بازیگران آن دوره صحبت شده، عزتی گزینه‌ای جدی بوده است. نمی‌شود بر بازی‌های او که متنوع و دور از هم هستند، چشم بست. اگرچه داوران به راحتی این کار را کرده‌اند. جواد عزتی امسال با فیلم «مرد بازنده» به چهلمین جشنواره فیلم فجر آمده، در نبود امیر جدیدی و نوید محمدزاده که بازیگران بسیار مهم ادوار اخیر جشنواره فجر و پای نامزدی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد بوده‌اند، بخت عزتی برای دریافت سیمرغ بیشتر از همیشه است و تنها می‌توان هوتن شکیبا را رقیب اصلی او برای دریافت این جایزه دانست. عزتی در همکاری تازه با مهدویان، پس از سریال «زخم کاری» با گریمی متفاوت، نقش یک بازرس قتل را که مسن‌تر از خودش است بازی کرده، چالشی که برای هر بازیگر حرفه‌ای جذاب بوده و می‌توان آن را نقطه عطفی تازه در کارنامه بازیگری دانست که در یک دهه اخیر، انبوهی نقش متفاوت و دور از هم بازی کرده است. حالا او با یک شاه‌نقش با یک فیلم خوب به جشنواره‌ای آمده که تعداد آثار جذاب و شاخصش دست کم روی کاغذ، چندان بالا نیست. این عوامل می‌تواند به دیده شدن ستاره سینمای ایران بینجامد. مهدویان، فیلمسازی جوان و جسور است که با انتخاب عزتی در «ماجرای نیمروز» او را در قالبی تازه دید و نتیجه اعتمادش بازی درخشان عزتی در نقش صادق بود. اهدای سیمرغ بلورین به عزتی برای بازی در «مرد بازنده»، پاسخی شایسته به اعتماد مهدویان است. نکته مهم دیگر حضور شهاب حسینی در ترکیب داوران است. حسینی و عزتی سال‌ها پیش در فیلم «آفریقا» (هومن سیدی) همبازی بودند و به نظر می‌رسد روابط این دو ستاره با هم، بد نیست. از این منظر، عزتی می‌تواند در میان داوران یک حامی هم داشته باشد. جواد عزتی ۴۰ ساله، این روزها در اوج دوران حرفه‌ای خود است.

روزی روزگاری جشنواره فیلم فجر

روزنامه فرهیختگان در گزارشی آورده است: یافتن گزارش‌هایی از نخستین دوره‌های جشنواره فجر آسان نیست. نشریات در سال‌های انقلاب بیشتر وجه سیاسی دارند و مسائل فرهنگی کمتر در آنها موردتوجه قرار می‌گیرند. برای مثال با مرور دو روزنامه مهم اطلاعات و کیهان در آن سال‌ها می‌توان دید چگونه صفحه‌های بخش فرهنگی حذف شده‌اند و همه‌چیز به چند اطلاعیه ختم می‌شود. البته نشریاتی چون کیهان فرهنگی در ابتدای دهه شصت به قصد ارتقای سطح فرهنگی منتشر می‌شوند؛ اما نگرش فرهنگی عموما روی مفاهیم کلان است و نقش اندیشمندان حوزه علوم انسانی بیش از فعالان هنری است. جشنواره‌های دهه شصتی فیلم فجر نیز در چنین برهوتی سپری می‌شوند؛ جشنواره‌هایی با اندک محتوای مطبوعاتی. برای گریز از این برهوت، مجله فیلم یک مفر به حساب می‌آید. پیش‌تر در بایگانی نخستین جشنواره فیلم فجر را مرور کرده بودیم و این نوشتار دنباله‌ای است بر آن گزارش. مجله فیلم در شماره ۱۱ خود در اسفند ۱۳۶۲، گزارشی مبسوط از جشنواره منتشر می‌کند که تصویر آن بسیار جالب‌توجه است؛ جمعیت کثیری از مردم در برابر سینما بهمن تهران، سینمای بزرگ مشرف به میدان انقلاب تهران که ابدا این روزها چنین جمعیتی را به خود ببیند. با این حال نویسنده گزارش فیلم حرف خود را با این استقبال آغاز نمی‌کند، او با یک کنایه وارد مبحث می‌شود، «جشنواره فجر، نخستین جشنواره فیلم پس از انقلاب اسلامی است که پیشوند دومین گرفته است. این ویژگی را می‌توان گامی درجهت تثبیت و تداوم سیاست‌های فرهنگی در زمینه سینما به شمار آورد.» دومین دوره فجر با برف زمستانی در تهران آغاز شده بود.  مهدی کلهر که نقش پررنگی در نخستین جشنواره فجر برعهده داشت، می‌گوید که برگزاری فجر راهی بود برای افزایش کمی تولید فیلم در ایران، وضعیت بغرنجی که بین سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ بحران‌آفرین شده بود. اساسا ایده‌ای برای تولید فیلم خوب وجود نداشت و برخی کارگردانانی که دیگر در تاریخ سینما نام و یادی از آنان باقی نمانده، از فضای تغییریافته کشور برای ساخت آثاری دست‌چندم بهره بردند. جشنواره فرصتی بود برای ارتقای هنری سینمای پس از انقلاب؛ اما مجله فیلم به نکته مهم‌تری اشاره می‌کند که تا امروز پابرجاست، «حتی شرکت یک فیلم در جشنواره و صحه‌گذاشتن کمیته انتخاب برای گنجانده‌شدن در بخش مسابقه، در حکم اعتباری برای آن فیلم است.» اما دوره دوم چه ویژگی‌هایی مختص به خود داشت؟ طبق گزارش در آن دوره بخشی باعنوان «سینمای آماتور» در جشنواره گنجانده می‌شود؛ اما نویسنده گزارش می‌نویسد: «این تنها امکان رویارویی فیلمسازان آماتور با تماشاگر است؛ اما از آنجا که سینمای آماتور، به‌جز مشتاقان همیشگی‌اش، جاذبه چندانی برای همه تماشاگران ندارد، باید چاره‌ای اندیشید تا این فیلم‌ها از طریق رودررو شدن با تماشاگران بیشتر، مورد بحث و بررسی بیشتری قرار گیرند.»

تسویه حساب با انصراف پدر و پسری

روزنامه جام‌جم در گزارشی نوشت: خبر مهمی که در آستانه برگزاری جشنواره منتشر شد، انصراف مسعود کیمیایی از داوری در بخش کارگردانی بخش سودای سیمرغ جشنواره فیلم فجر بود. ساعتی قبل از کناره گیری کارگردان فیلم «خائن کشی» از جشنواره چهلم فیلم فجر، پسرش پولاد کیمیایی هم از این جشنواره انصراف داده بود.  کیمیایی در یادداشت انصراف خود آورده است: «به نام خدا/ درود سرزمین کهن ایران، درود به مردم قدرندیده و هنرمندان، با احترام به هنرمندان و زحمت کشیدگان فیلم «خائن کشی» با موضوع ملی شدن صنعت نفت ایران و مقوله قرضه ملی به وسیله دکتر محمد مصدق در سال های ۱۳۳۰ که با مردم انجام شد، این دوست در ۸۱سالگی برای قضاوت شدن در سینما خودم را کنار می بینم و به این خط و نوشته از قضاوت بیرون می آیم. دیگر هنرمندان فیلم خائن کشی به جای خود می مانند. در این سن بسیار زحمت کشیده، برای قضاوت شدن درباره فیلمی به مفهوم آزادی نفت، ایران، مقوله نفت، انگلیس و محمد مصدق تردید بسیار دارم. عدالت همیشه نگران قضاوت است.مسعود کیمیایی» اما این انصراف به معنای کناره گیری فیلم خائن کشی از جشنواره نبود، چراکه علی اوجی تهیه کننده فیلم بلافاصله اعلام کرد: این فیلم به احترام عواملی که نزدیک به دو سال برای ساخت آن تلاش کردند، در بخش سودای سیمرغ جشنواره فجر باقی می ماند. اوجی با بیان این که به تصمیم آقای کیمیایی بزرگ و دوست داشتنی احترام می گذارم، گفت: جناب کیمیایی هم همان طور که در نامه خود اعلام کردند فقط از بخش کارگردانی انصراف دادند.

وقتی سینما «خنثی» نیست

به گزارش خبرگزاری مهر، وقتی از «سینما» صحبت می‌کنیم، بی‌شک مهمترین دوگانه منطقی‌ای که می‌توانیم به استناد آن دست به تحلیل و بررسی بزنیم دوگانه «فیلم خوب» و «فیلم بد» است. به معنای دقیق‌تر و به تعبیر اهل فن، یک «فیلم» زمانی واجد ارزش برای نقد و بررسی است که پیش از هر ویژگی دیگری از جنس «سینما» باشد نه صرفاً قطاری از تصاویر ضبط شده! از این منظر است که سینما تبدیل به یک هنر-صنعت می‌شود و اشراف فنی و تکنیکی شرط لازم و ضروری برای ورود به آن. تاکید بر این اصل هرچند بدیهی به نظر می‌رسد اما به گواه تجربه یادآوری آن در ابتدای این گزارش خالی از الزام نبود. سینما اما فراتر از ساحت هنر، صنعت و سرگرمی، همواره ساحت پیش‌ران و تعیین‌کننده دیگری هم داشته که به طور ویژه موردتوجه کشورهای صاحب صنعت سینما نیز بوده است. آنچه بهانه تدوین این گزارش است، مرتبط با همین ساحت است؛ سینما به مثابه یک «رسانه» اگر از این منظر بخواهیم مروری‌بر تولیدات سینمای ایران داشته باشیم، دسته‌ای از آثار ناخودآگاه جایگاه ویژه‌تری پیدا می‌کنند؛ آثاری که در مرحله انتخاب ایده و پرداخت سوژه اولیه، صورتی جسورانه دارند. فیلم‌های مرتبط با سوژه‌های ملتهب روز و یا ناگفته‌های تاریخ معاصر از این دسته هستند. این دست آثار که بخشی از آن‌ها را در گزارش پیش رو مرور خواهیم کرد، الزاماً بهترین فیلم‌های سینمای ایران نیستند اما فارغ از مسائل فنی و تکنیکی، تلاش سازندگان‌شان برای کنش‌گری نسبت به یک موضوع ملتهب قابل تحسین است. کنش‌گری سینما نسبت به موضوعات و مباحث ملتهب البته به واسطه جذابیت برای مخاطب، به نوعی متضمن گیشه یا همان جنبه اقتصادی سینما نیز می‌تواند باشد، اما باید پذیرفت حساسیت‌ها و ملاحظاتی که گاه سرنوشت یک فیلم را تا درافتادن به محاق توقیف می‌تواند تغییر دهد، این نوع از فیلمسازی را تبدیل به یک ریسک کرده است. آنچه در این گزارش مرور می‌کنیم، بازخوانی مختصر ۱۰ فیلمی است که طی یک دهه گذشته در ویترین جشنواره فیلم فجر به‌عنوان مهمترین رویداد سینمایی کشور رونمایی شدند و تلاش داشته‌اند نسبت به موضوعات ملتهب سیاسی و اجتماعی امروز و دیروز، بی‌تفاوت نباشند. بدیهی است در بازخوانی همین فهرست کوتاه هم می‌توان فیلم‌ها را به دوگانه «خوب و بد» تقسیم کرد و درباره توفیق خالقان این آثار برای تبدیل ایده اولیه خود به یک فیلم مؤثر و جریان‌ساز از منظر رسانه‌ای، به گفتگو نشست. در آستانه برگزاری چهلمین جشنواره فیلم فجر، مروری بر فیلم‌های رونمایی شده در این رویداد طی یک دهه گذشته از منظر سوژه‌های غیرمنتظره داشتیم.

ماراتن بازیگری در فجر

روزنامه صبح نو در گزارشی نوشت: بازیگران پرکار چهلمین جشنواره فجر به دو دسته تقسیم می شوند؛ کسانی که در فیلم مسعود کیمیایی بازی کرده‌ و کسانی که در این فیلم بازی نکرده‌اند. در بین 11بازیگر پرکار این دوره که هر کدام در دو فیلم بازی کرده‌اند، 6نفر از آن‌ها به‌دلیل حضور در فیلم «خائن‌کشی» به بازیگر پرکار بدل شده‌اند. با انصراف مسعود کیمیایی از جشنواره ابتدا چنین برداشت شد که شاید فیلم «خائن‌کشی» به‌کل از دور رقابت‌ها کنار کشیده شود و بدین ترتیب 6بازیگر از لیست پرکارترین بازیگرها خط بخورند اما علی اوجی، تهیه‌کننده این فیلم اعلام کرد که مسعود کیمیایی تنها از بخش کارگردانی انصراف داده و فیلم به احترام حضور عواملی که برای آن زحمت‌ کشیده‌اند در جشنواره باقی خواهد ماند. با این حضور همچنان این 11نفر پرکارترین بازیگران این دوره جشنواره هستند که در ادامه به معرفی آن‌ها و فیلم‌های‌شان خواهیم پرداخت. امیر آقایی، نادر فلاح، سارا بهرامی، نسیم ادبی، پردیس پورعابدینی و شیرین آقارضا کاشی، 6بازیگری هستند که به‌واسطه حضور در فیلم «خائن‌کشی» از مسعود کیمیایی به بازیگران پرکار این دوره تبدیل‌ شده‌اند. «خائن‌کشی» همچون بسیاری از فیلم‌های کیمیایی داستان رفاقت و مردانگی است. در این فیلم قسمتی از زندگی مهدی بلیغ، سارق و کلاهبردار ایرانی به تصویر کشیده می‌شود. فیلمساز همچنین در این فیلم نگاهی هم به ماجراهای ملی شدن صنعت نفت دارد. «ملاقات خصوصی» اولین ساخته امید شمس است که متن فیلمنامه را نیز خودش به همراه علی سرآهنگ نوشته است. رویا تیموریان، نادر فلاح و سیاوش چراغی‌پور به‌واسطه حضور در این فیلم به جرگه پرکارترین بازیگران این دوره پیوستند. «ملاقات خصوصی» یک داستان عاشقانه بین یک معلم زبان در زندان و دختری در جنوب شهر است. شغل دختر عطاری است و پدر او به‌خاطر دزدی از همسایه در زندان است.

درواقع این ارتباط بین همبندی پدر و دختر شکل می‌گیرد، یک رابطه عاشقانه عجیب‌وغریب که از یک داستان واقعی برگرفته شده است. امید شمس در گفت‌وگو با «صبح‌نو» از معیارهایش برای انتخاب بازیگران این فیلم چنین می‌گوید: «اما آنچه در انتخاب بازیگرها سعی کردم لحاظ کنم این بود که کاراکترها از نظر چهره و شخصیت خیلی شبیه کاراکتری نباشند که در فیلمنامه نوشته شده است. یعنی اگر کاراکتری خلافکار است دنبال چهره‌ای بودم که اصلا به خلافکارها شباهت نداشته باشد. انتخاب همه بازیگرها تقریبا براساس همین معیار شکل گرفت. این کار با ریسک هم همراه بود که نکند از طرف دیگر بام زمین بخوریم و شخصیت از بازیگر جدا شود ولی فکر می‌کنم اتفاقی که افتاده موفقیت‌آمیز است.» «بی‌مادر» فیلمی از سید مرتضی فاطمی است که به‌واسطه‌اش پردیس پورعابدینی، پژمان جمشیدی و امیر آقایی به دسته بازیگران پرکار این دوره پیوسته‌اند.«بی‌مادر» یک ملودرام اجتماعی است که زیرلایه‌های فلسفی، اخلاقی و روان‌شناختی هم دارد. موضوع اصلی فیلم درباره یک زن و شوهر است که زندگی خوبی دارند اما کمبودی در زندگی خود احساس می‌کنند که یکی از طرفین برای رفع آن تلاش و پافشاری می‌کند. به‌واسطه همین پیگیری و تلاش، افراد دیگری به زندگی آن‌ها وارد می‌شوند که همین رفت‌وآمدها زندگی آن‌ها را دچار مخاطراتی می‌کند و آن‌ها را در مقابل دوگانه‌ها و گاه چندگانه‌های اخلاقی قرار می‌دهد.

رسانه‌های اعتدالگرا

سرودهای مخالف و سازهای ناکوک

روزنامه همشهری در گزارشی آورده است: اصولا ما مردم دوقطبی هستیم، اهل افراط و تفریط و تقسیم‌بندی آدم‌ها به خوب و بد مطلق. یا دوست داریم جنگ زرگری راه بیندازیم یا توپ را در زمین طرف مقابل. مصداق این روحیه را هم می‌توان در واکنش مردم و اهالی هنر و منتقدان به ماجرای اصغر فرهادی و شکایت آزاده مسیح‌زاده از «قهرمان» یا انصراف مسعود کیمیایی از جشنواره فیلم فجر دید.  خوانش تک‌بعدی ما از رویدادهای پیرامون باعث می‌شود با نگاه صفر و صدی به قضایا نگاه کنیم. برای نمونه در قضیه انصراف کیمیایی از حضور در جشنواره حتما بازی «پلیس خوب، پلیس بد» راه بیندازیم و با توجه به انتفاع و جو موجود و تکیه ازلی و ابدی بر فراموشکاری تاریخی‌مان، در این ماجرا پلیس بد را کیمیایی و پلیس خوب را شهاب حسینی بدانیم. برخی از همین منتقدان که در چند روز گذشته به شیوه‌های مختلف به تصمیم شخصی که یک کارگردان ۸۰ ساله گرفته و دلیل این کارش را هم بدون توهین و بی‌احترامی بیان کرده تاخته‌اند، دو سال قبل طرفدار تصمیم این کارگردان برای انصراف از جشنواره فیلم فجر بودند و به بازیگری که آشکارا به کیمیایی حمله کرده بود به دلیل توهین و بی‌حرمتی انتقاد می‌کردند. برخورد قهری برخی از این منتقدان که این روزها جای پرداختن به حرفه اصلی‌شان ترجیح می‌دهند به حاشیه‌ها دامن بزنند با کیمیایی غم‌انگیز است؛ همین‌ها که دو سال قبل نظری دیگر داشتند و طرف دیگر داستان ایستاده بودند. آن روزها این گروه رفتار حسینی را در تاختن به کیمیایی مصداق مثل «روغن ریخته را نذر امامزاده کردن» می‌دانستند و پای رفتار او را در تقدیم کردن جایزه بازیگری جشنواره کن به مردم ایران و امام زمان(عج) پیش می‌کشیدند. شاید اگر به حافظه تاریخی‌مان برگردیم می‌بینیم که لازم نیست به سرعت نسبت به هر پدیده واکنش مثبت یا منفی داشته باشیم و حتما طرفداری‌مان را نسبت به یکی از دو طرف ماجرا اثبات کنیم. چرا کمی به خودمان و هر دو طرف داستان فرصت تجزیه و تحلیل نمی‌دهیم و از بیرون به قضایا نگاه نمی‌کنیم؟ یک کارگردان سینما با توجه به زاویه‌ای که با یکی از داوران جشنواره داشته ترجیح داده است خودش را از حواشی کنار بکشد و انصراف دهد؛ نه به کسی بی‌احترامی کرده نه انتظاری بی‌ربط داشته است، پس چرا بقیه به جوش و خروش افتاده‌اند که یا حتما از او اعلام برائت و متهمش کنند به ریاکاری و از مردم مایه گذاشتن و فیلم ندیده‌اش را بی‌ارزش جلوه دهند یا خودشان را در حد یک هوادار بی‌منطق نشان دهند؟ این اتفاق نیازمند این همه یارکشی و تهمت و بی‌حرمتی نیست. به خودمان فرصت بدهیم که زمان بهترین داور است.

پوستر فیلم «دسته دختران» با عکسی از نیکی کریمی

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پس از انتشار پوستر رسمی فیلم سینمایی «دسته دختران»، این بار پوستر شخصیت نیکی کریمی در این فیلم، منتشر شده است. فرشته حسینی، دیگر بازیگر این اثر با انتشار این پوستر در صفحه اینستاگرامش نوشت:  «رونمایی از پوستر شخصیت نیکی کریمی در «دسته دختران». نخستین تصویر از ایفای نقش نیکی کریمی در فیلم سینمایی «دسته دختران» تازه‌ترین ساخته منیر قیدی به تهیه‌کنندگی محمدرضا منصوری رونمایی شد. کریمی با بازی در «دسته دختران»، تجربه یک بیگ‌پروداکشن جنگی را از سر گذرانده و پس از ۵ سال در مقام بازیگر با فیلمی جدید به جشنواره فیلم فجر می‌آید. «دسته دختران» روایت نبردِ دختران قهرمان ایران در روزهای آغازین جنگ است. این فیلم محصول مشترک بنیاد سینمایی فارابی و سازمان سینمایی سوره است. پیش‌تر، پوستر رسمی فیلم سینمایی «دسته دختران» با طرحی از محمدحسین هوشمندی و لوگوی محمد روح‌الامین منتشر شده بود. مراحل صداگذاری، آهنگسازی و جلوه‌های بصری این فیلم، طی هفته‌های اخیر به ترتیب توسط حسین ابوالصدق، ستار اورکی، امیر ولی‌خوانی و حسن نجفی به پایان رسیده است. در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «این فیلم، قصه زنانِ جنگ است. گروهی جامانده از روایت‌های پیروزمردانِ پیکارها در طول تاریخ...» نیکی کریمی، پانته‌آ پناهی‌ها، فرشته حسینی، هدی زین‌العابدین و صدف عسگری از جمله بازیگران «دسته دختران» هستند که در بخش سودای سیمرغ چهلمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درخواهد آمد. 

رسانه‌های اصلاح‌طلب

غافلگیری جشنواره چهلم فیلم فجر

روزنامه شرق در گزارشی آورده است: چهلمین جشنواره فیلم فجر در آستانه برگزاری است؛ جشنواره ای که عمر ۴۰ساله اش گواهی می دهد که دیگر نباید از آزمون و خطاهای سال های گذشته در ارتباط با چگونگی برگزاری اش خبری باشد و باید در قامت تنها رویداد سینمایی قابل اعتنای کشورمان جایگاهش را تثبیت کرده باشد. به هر روی جشنواره چهلم فیلم فجر با حواشی بسیار کارش را آغاز کرد. انتخاب پردیس چارسو به عنوان خانه جشنواره و سینما فلسطین برای منتقدان از جمله مواردی بود که در روزهای اخیر واکنش های بسیاری را به همراه داشت و پس از مدتی اعلام شد در پی نشست مشترک محمد خزاعی با مسئولان شهرداری، برج میلاد در تعامل میان سازمان سینمایی و شهرداری به عنوان خانه جشنواره چهلم انتخاب شده است. از سوی دیگر طبق روال هر سال در ساعات منتهی به افتتاحیه جشنواره فیلم فجر، سایت خرید بلیت برای علاقه مندان حضور در این رویداد هنری باز شد. به گزارش ایسنا، در چند روز اخیر بعضی صاحبان سینماها گله مند هستند که در گذشته فروش بلیت در چند سری که معمولا شامل ۱۰ فیلم بود، اتفاقی بهتر در رونق سینماها و دیده شدن فیلم های جشنواره بود، ولی حذف بلیت فروشی سری تاثیر زیادی در کم شدن استقبال از بعضی سینماها و همچنین فیلم ها داشته و رونق جشنواره فجر در سینماهای مردمی فقط برای تعدادی فیلم و سینمای خاص بروز پیدا می کند. بلیت فروشی برای سینماهای مردمی امسال به صورت تک فیلم انجام می شود و فقط ۷۰ درصد ظرفیت سالن ها برای فروش بلیت عرضه شده؛ به این ترتیب میان هر دو صندلی فروخته شده، یک صندلی خالی برای رعایت فاصله اجتماعی در نظر گرفته شده است. در این میان سه فیلم «خائن کشی» مسعود کیمیایی، «مرد بازنده» محمدحسین مهدویان و «علفزار» کاظم دانشی به تهیه کنندگی بهرام رادان بیشترین تعداد بلیت فروش را داشته اند.

جشنواره در آینه گرافیست‌ها

به گزارش روزنامه اعتماد، همزمان با برگزاری جشنواره فیلم فجر از پوستر تعدادی از فیلم‌های بخش مسابقه رونمایی شد. اعلان‌هایی با طرح‌های گوناگون و با تصاویرسازی‌های مختلف که تماشای آن، ذهن را به حال و هوای فیلم سوق می‌دهد و بیشتر انعکاسی از مضمون و احوال فیلم است. فیلم‌ها با تصاویر منقش بر پوسترها یا از ایده داستان فیلم به بیننده کد می‌دهند یا با استفاده از نمادگرایی و تصاویر انتزاعی مخاطب را به تماشا ترغیب می‌کنند. در گزارش زیر به تعدادی از پوسترهای فیلم‌های این دوره جشنواره اشاره خواهیم داشت. از پوستر فیلم سینمایی «شهرک» به کارگردانی علی حضرتی و تهیه‌کنندگی علی سرتیپی با طرحی از محمد موحدنیا که پیش‌تر لوگو این فیلم را هم طراحی کرده بود، رونمایی شد. شهرک اولین سانس روز سه‌شنبه ۱۹ بهمن در برج میلاد برای اهالی رسانه نمایش داده می‌شود. این فیلم دومین ساخته علی حضرتی داستان نوید فلاحتی جوان علاقه‌مند به بازیگری است که در تست یک فیلم سینمایی بزرگ قبول می‌شود و برای پیوستن به این پروژه و رسیدن به آرزوی دیرینه خود یعنی بازیگر شدن، باید شرایط ویژه و تمرین‌های روحی و روانی گروه بازیگران در شهرکی ایزوله شده را بپذیرد... ساعد سهیلی، کاظم سیاحی، مهتاب ثروتی، همایون ارشادی، رویا جاویدنیا، شاهرخ فروتنیان، مرتضی ضرابی و ساقی حاجی‌پور ترکیب بازیگران این فیلم را تشکیل می‌دهند. اگرچه فیلم «شهرک» دومین ساخته کارگردان بعد از سازهای ناکوک به شمار می‌رود ولی علی حضرتی پیش از این در مقام تهیه‌کننده فیلم‌های «خداحافظی طولانی» به کارگردانی فرزاد موتمن، «نیمرخ‌ها» ساخته زنده‌یاد ایرج کریمی، «یک قناری، یک کلاغ» ساخته مرحوم اصغر عبداللهی و «اردک لی» به کارگردانی بهروز غریب‌پور را برعهده داشت.

جمع بندی

چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر مقارن با چهل وسومین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی شده است؛ جشنواره‌ای که در سخت‌ترین سال‌های دفاع تعطیل نشد و بی‌وقفه به معرفی برترین آثار سینمایی پرداخت. در حال حاضر باید اذعان داشت که تاکنون مشکلی در روند اجرایی و مدیریتی جشنواره وجود نداشته و در این زمینه به بلوغ کامل رسیده‌ایم. برگزاری این رویداد مهم سبب شده است تا روزنامه‌های صبح امروز در بخش‌های مختلف به چهلمین جشنواره فیلم فجر بپردازند.