یکی از نعمت های بزرگی خدای متعال به ما انسان ها در طول زندگی مان عنایت فرموده، فرصت استفاده و بهره بردن از شب قدر است؛ شبی که مقدرات در طول یک سال از سوی خداوند متعال تعیین شده و اعمال و مقدرات ما به دست مبارک حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می رسد. تمام توفیقات، بلاها، رویداد های مهم، مرگ، زندگی، بیماری و هر آنچه در طول یک سال قرار است در زندگی خود شاهد باشیم و با آن مواجه شویم، در این شب مهم تعیین می شود. از این جهت خوب است که اهمیت شب قدر را در کلام بزرگان جست وجو کنیم تا با اهمیت آن بیشتر آشنا شویم.

بخش هایی از سخنان آیت الله العظمی محمدتقی بهجت رحمه الله علیه را مورد بازخوانی قرار داده تا اثرات و اهمیت والای شب قدر و لزوم شب زنده داری در این شب مورد توجه دوباره مردم قرار بگیرد. لازم به توضیح است که سخنان این عالم بزرگوار و حکیم پس از تائید دفتر آن عالم جلیل القدر، در کتابی با عنوان «در محضر حضرت آیت الله بهجت» به کوشش محمدحسین رخشاد در قالب سه جلد توسط انتشارات موسسه فرهنگی سماء منتشر شده است.

می شناسم کسی را که می شناسد شب قدر را
سؤال: می گویند: «بعضی از علما یا بزرگان اهل معرفت یک سال تمام شب ها را بیدار بوده اند تا شب قدر را درک کنند.» آیا این مطلب صحت دارد؟جواب: برای ما هر شب، شب قدر است در خوابیدن. چون در همه شب های سال خواب هستیم! این سید بن طاووس رحمه الله است که این تعبیر را دارد: «إنی لأعرِفُ مَن یَعرِف لَیلَة القدر» یعنی «من کسی را می شناسم که شب قدر را می شناسد!» (امالی صدوق، صفحه ۶۴۱؛ بحارالانوار، جلد ۱۰، صفحه ۳۹۳)

شب بیست و سوم ماه رمضان شب قدر است
بسیاری از بزرگان شب های ماه رمضان را بیدار می ماندند و نمی خوابیدند، هرچند نزد ما تقریباً واضح است که شب بیست و سوم ماه رمضان، شب قدر است. ولی اول ماه باید قدری دقت شود که اول ماه دقیقاً تشخیص داده شود.

مرحوم آقای طباطبایی (علامه سید محمدحسین طباطبایی رحمه الله) هم همین طور بود و شب های ماه رمضان بیدار بود. در کربلا هم بوده اند کسانی که شب های رمضان نمی خوابیدند، حتی از بعضی ها نقل می کردند که قعده (جلسه گفتگو و شب نشینی) می گرفتند و صحبت می کردند تا خوابشان نبرد.

بندگی روز، راه توفیق بیداری شب
ما برای اوقات خواب خود افسوس می خوریم که چرا برای نماز شب بیدار نمی شویم. در صورتی که اوقات بیداری را به غفلت می گذرانیم! زیرا اگر در بیداری به توجه و بندگی مشغول بودیم، توفیق بیداری شب را نیز برای تهجد و خواندن نافله شب و تلاوت قرآن پیدا می کردیم.

پیامد های مسامحه در استهلال
در اثر اهمال در رؤیت ماه، چه خیراتی از ما فوت می شود و چه محرومیت ها که نصیب ما می گردد! نظیر شب قدر و شب نیمه شعبان و...و نیز چه اعمال مخصوصه ای از این شب ها که از دست می رود. بی خود نبود که فرمود: «لا وَفقَکمُ اللهُ لِفِطر وَ لا أضحی؛ خداوند شما را به دو عید فطر و قربان موفق نگرداند!»

در استهلال بعضی از ماه ها بسیار مسامحه می شود. اگر اهمیت داده می شد، در خیلی از موارد استهلال ماه های سابق برای ماه های بعد به درد می خورد.

(از امام صادق علیه السلام نقل است که فرمودند: «لَمَّا قُتِلَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ علیه السلام أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَلَکاً فَنَادَی أَیَّتُهَا الْأُمَّةُ الظَّالِمَةُ الْقَاتِلَةُ عِتْرَةَ نَبِیِّهَا لَا وَفَّقَکُمُ اللَّهُ تَعَالَی لِصَوْمٍ و لا اضحی؛ همین که امام حسین علیه السلام به شهادت رسید، خداوند متعال امر کرد فرشته ای در آسمان ندا دهد ای امت ظالم و قاتل عترت نبی خدا خداوند شما را به دو عید فطر و قربان موفق نگرداند!» آیت الله بهجت قدس سره در جای دیگری می فرماید: راه احتیاط برای شیعیان باز است، ولی با احتیاط فطر و اضحی درست نمی شود.

 منبع : tasnimnews.com