طبق روایات متعدد ماه رمضان چه برای روزه داران حقیقی و چه برای کسانی که واقعا از روزه گرفتن معذورند، خیرات و برکات فراوانی به همراه دارد. در اینجا به برخی از انها اشاره می شود:

1- امرزش الهی؛ از رسول خدا(ص) روایت شده است: (من صام رمضان ایمانا و احتسابا غفر له ما تقدم من ذنبه و من قام لیله القدر ایمانا و احتسابا غفر له ما تقدم من ذنبه؛[1] هر کس ماه رمضان را از روی ایمان و برای خدا و پاداش او روزه بگیرد، گناهان گذشته اش امرزیده می شود؛ و هر کس شب قدر را از روی ایمان و به امید پاداش الهی به عبادت قیام کند، گناهان گذشته اش بخشوده می گردد.)؛

2- ازادی از اتش دوزخ؛ در حدیثی، امام صادق(ع) از پیامبر اکرم(ص) روایت کرده است که پس از ذکر برخی از فواید ماه رمضان، می فرماید: (سمی شهر رمضان شهر العتق لان لله فی کل یوم و لیله ستمایه عتیق و فی اخره مثل ما اعتق فیما مضی؛[2] ماه رمضان، ماه ازادسازی نامیده شده؛ چون خداوند در هر روز و شب ان ششصد ازاد شده دارد، و در اخر ماه نیز به اندازه انچه در تمام [روزها و شبهای] گذشته ازاد کرده، ازاد می کند.)؛

3- افزایش پاداش عمل؛

4- ازدیاد رزق؛

5- نیل به رحمت خدا؛

6- اجابت دعا؛ در حدیثی که امام باقر(ع) درباره فضایل ماه رمضان از رسول خدا(ص) نقل فرموده، این جملات نیز به چشم می خورد: (...و من ادی فیه فریضه من فرایض الله کان کمن ادی سبعین فریضه من فرایض الله فیما سواه من الشهور. . . و هو شهر یزید الله فی رزق المومن فیه... و هو شهر اوله رحمه و اوسطه مغفره و اخره الاجابه و العتق من النار؛[3] هر کس در ماه رمضان یک واجب از واجبات خدا را انجام دهد، مثل ان است که در ماه های دیگر هفتاد واجب انجام داده است. . . ان، ماهی است که خدا روزی مومن را در ان افزایش می دهد ... ماهی است که اغازش رحمت، وسطش امرزش و پایانش اجابت [دعا] و ازادی از اتش است.)

7- باز شدن درهای رحمت خدا؛

8- بسته شدن درهای جهنم؛

9- به بند کشیده شدن شیاطین؛ از پیامبر اسلام (ص) روایت شده است: (اذا دخل شهر رمضان فتحت ابواب الرحمه و غلقت ابواب جهنم و سلسلت الشیاطین؛[4] چون ماه رمضان داخل شود، درهای رحمت گشوده، درهای دوزخ بسته و شیاطین به بند کشیده شوند. )

10- بهشتی شدن روزه دار حقیقی؛

11- قبولی شفاعت او در حق گنهکاران موحد؛ از پیامبر اکرم (ص) روایت شده است: (من صام شهر رمضان فحفظ فرجه و لسانه و کف اذاه عن الناس غفر الله له ذنوبه ما تقدم منها و ما تاخر و اعتقه من النار و احله دار القرار و قبل شفاعته فی عدد رمل عالج من مذنبی اهل التوحید؛[5] کسی که ماه رمضان را روزه بدارد، دامان و زبان خود را حفظ کند، و به مردم اذیت و ازار نرساند، خداوند گناهان گذشته و اینده او را می امرزد، و از اتش دوزخ ازادش می کند، و در سرای ابدی (بهشت) جایش می دهد، و شفاعت او را درباره تعداد زیادی از گنهکاران اهل توحید می پذیرد.)

در این حدیث چهار فایده برای روزه دار ماه رمضان بیان شده است که در شماره های (1، 2، 10 و 11 ) اشاره شد.

12- نظر رحمت خدا به روزه داران؛

13- خوشبوتر از مشک بودن بوی دهان روزه داران، نزد خدا؛

14- استغفار فرشتگان برای روزه دار؛

15- ارایش بهشت برای روزه داران؛

16- عفو عمومی روزه داران؛ جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا(ص) روایت کرده است که فرمود: (پنج چیز در ماه رمضان به امت من داده شده که به امت هیچ پیامبری پیش از من داده نشده: اما الواحده فاذا کان اول لیله من شهر رمضان نظر الله الیهم و من نظر الله الیه لم یعذبه ابدا و اما الثانیه فان خلوف افواههم حین یمسون اطیب عند الله من ریح المسک و اما الثالثه فان الملایکه یستغفرون لهم فی لیلهم و نهارهم و اما الرابعه فان الله عز و جل یامر جنته ان استغفری و تزینی لعبادی فیوشک ان یذهب عنهم نصب الدنیا و اذاها و یصیروا الی جنتی و کرامتی و اما الخامسه فاذا کان اخر لیله غفر لهم جمیعا؛[6] اول: چون نخستین شب ماه رمضان شود، خداوند [با نظر رحمت] به انان می نگرد، و خدا به هر کس [چنین] نظر کند، هرگز عذابش نمی کند. دوم: بوی ناخوش دهان انان هنگام غروب، نزد خدای مهربان از بوی مشک خوشبوتر است. سوم: فرشتگان در هر شب و روز برای انان استغفار و طلب مغفرت می کنند. چهارم: خداوند به بهشت خود فرمان می دهد برای بندگان من استغفار کن و خود را بیارای، نزدیک است که رنج و ازار دنیا از انان زایل شود و به بهشت و کرامت من روی اورند. پنجم: چون شب اخر فرا رسد، همه انان بخشیده می شوند.)

پی نوشت ها

[1] همان، ص 105، ج 94.

[2] بحار الانوار، ج 93، ص 381، ح 6.
[3] الکافی، شیخ محمد بن یعقوب کلینی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، چاپ چهارم، 1407ق، ج 4، صص 66 - 67، ح 4.
[4] فضایل الاشهر الثلاثه، ص 142، ح 153.
[5] بحار الانوار، ج 93، ص 356، ح 24.
[6] الخصال، شیخ صدوق، تصحیح: علی اکبر غفاری، نشر اسلامی جامعه مدرسین، قم، چاپ اول، 1362ش، ج 1، صص 317 - 318، ح 101.

 منبع : مبلغان ) خرداد و تیر 1396 - شماره 215؛ نوری زنجانی، محمداسماعیل