ماه شعبان برای انسان به سوی خدا یکی از ماه های سال است و برای ان جایگاه بزرگ و پر فضیلتی در احادیث و روایات اسلامی  از سوی پیشوایان دینی گزارش شده است. زیرا اولا شخصیت های بزرگ و ارزشمند که از ستارگان اسمان ولایت و امامت به شمار می‌ایند در ماه شعبان دیده به جهان گشوده‌اند مانند ولادت با سعادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) که در روز سوم ماه شعبان اتفاق افتاده و نیز در روز چهارم این ماه ولادت با سعادت حضرت ابوالفضل(ع) رخ داده، در روز پنجم ان ولادت حضرت سجاد(ع) می باشد همچنین در پانزده شعبان ولادت پر برکت قطب عالم امکان حضرت ولی الله الاعظم مهدی موعود اتفاق افتاده است که خداوند به وسیله او به هر مظلومی  از اولیاء و انبیاء و اصفیاء خویش از زمانی که پدر ما ادم(ع) به زمین امده، وعده نصرت فرموده و وعده داده که زمین را پس از انکه از ظلم و ستم و بی عدالتی پر شده، از عدل و داد پر کند. ثانیا علاوه بر موارد ذکر شده طبق برخی روایات نیمه این ماه شب قدر به شمار امده که پیشوایان دینی به احیاء و شب زنده داری ان سفارش و تاکید کرده‌اند.  ثالثا ماه شعبان ماه بسیار شریفی بوده و منسوب به پیامبر اکرم(ص) است. فضیلت ماه شعبان از نگاه احادیث و روایات رسول خدا(ص) فرمودند: "رجب شهر الله و شعبان شهری و رمضان شهر امتی" رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است. همچنین فرمودند: "شعبان شهری رحم الله من اعاننی علی شهری" شعبان ماه من است خدا بیامرزد کسی که مرا به ماه من اعانت کند. و نیز در حدیثی دیگر پیامبر می فرماید: "ماه شعبان ماهی است که اعمال انسانها بالا می‌رود در حالیکه مردم از ان غفلت می کنند.

" همینطور از امام علی(ع) گزارش شده که فرمودند: روزه‌داری در ماه شعبان، ماه شعبان ماه رسول خدا(ص) است. پیامبر می  فرمایند :"شعبان ماه من است هر کس یک روز از این ماه را روزه بدارد بهشت بر او واجب می شود"، و در برخی احادیث از شعبان به سید و سرور ماهها تعبیر شده است.

 در روایتی از حضرت صادق(ع) گزارش شده که هنگامی  ماه شعبان فرا می‌رسید، پدرم امام سجاد(ع) اصحاب و یاران خود را جمع می کرد و چنین می فرمود:ای اصحاب من، می‌دانید این چه ماهی است؟ این ماه شعبان است و حضرت رسول (ص) می فرمود: شعبان ماه من است پس روزه بدارید برای دوستی و محبت پیامبر خود و برای تقرب و نزدیک شدن به پروردگار، به حق ان خدایی که جان علی بن الحسین به دست قدرت اوست، سوگند یاد می کنم که از پدرم حسین بن علی(ع) شنیدم که او نیز از پدرش امیرالمومنین(ع) شنیده است که می فرماید: "هر کس روزه بدارد ماه شعبان را برای محبت پیامبر(ص) و تقرب به سوی خدا، خدا او را دوست دارد و او را به کرامت و بزرگواری خود در قیامت نزدیک گرداند و بهشت را بر او واجب نماید. از صفوان جمال روایت شده که می گفت امام صادق(ع) به من فرمود وادار کن کسانی را که در اطراف تو هستند به روزه ماه شعبان.

 گفتم فدایتان شوم. مگر در فضیلت ان چیزی می بینید فرمودند: بلی به درستیکه رسول خدا(ص) هرگاه می‌دید هلال ماه شعبان را، امر می فرمود به منادی که در مدینه ندا می کرد: ای اهل مدینه من از جانب خداوند به سوی شما مبعوث شدم اگه باشید که شعبان ماه من است. پس خدا رحمت کند کسی را که مرا بر ماه من یاری کند یعنی روزه بدارد. از امام صادق روایت است که امیرالمومنین(ع) فرمود: "ما فاتنی صوم شعبان مذ سمعت منادی رسول الله(ص) ینادی تلی شعبان فلن یفوتنی ایام حیاتی صوم شعبان ان شاء الله" روزه ماه شعبان از من فوت نشد از زمانی که شنیدم منادی رسول خدا(ص) فریاد می کرد.

 بنابراین هرگز روزه ماه شعبان از من در ایام زندگانی ام فوت نخواهد شد. (اگر خدا بخواهد). روایت شده که روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرت از خداست. روزی در نزد امام صادق(ع)، ذکر روزه ماه شعبان به میان امد. حضرت فرمود که در فضیلت روزه شعبان چنین و چنان است. حتی انکه مردی مرتکب خون حرام می شود پس در ماه شعبان روزه می  گیرد. به او نفع بخشیده و او امرزیده می  شود. اعمال زیادی در ماه شعبان وارد شده ولی انچه از روایات استفاده می  شود این است که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه استغفار است. هر که در هر روز این ماه هفتاد مرتبه استغفار کند مثل ان است که هفتاد هزار مرتبه در ماههای دیگر استغفار کرده است. عمل دیگری که در این ماه سفارش شده صدقه دادن است اگرچه به اندازه نصف دانه خرمایی باشد.

 تا خداوند بدن او را بر اتش جهنم حرام گرداند.

 عمل دیگر روزه ماه شعبان انچه در قبل گذشت، از امام صادق(ع) درباره فضیلت روزه ماه رجب سوال کردند حضرت فرمود: چرا از روزه ماه شعبان غافلید؟ پرسیدند کسی که یکروز از شعبان را روزه بدارد چه قدر ثواب دارد؟ فرمود: به خدا قسم بهشت ثواب اوست. دوباره پرسیدند بهترین اعمال در این ماه چیست؟ فرمود تصدق و استغفار. هر که در این ماه صدقه دهد خداوند او را تربیت کند. همچنان که یکی از شما بچه شترش را تربیت می  کند تا انکه در روز قیامت به صاحبش برسد. روزه ماه شعبان به خصوص در پنجشنبه ماه ثوابی بسیار دارد، روایت شده که در هر پنجشنبه ماه شعبان اسمانها را زینت می کنند، پس ملایکه عرض می کنند: خداوندا روزه داران این روز را بیامرز و دعای انها مستجاب می شود. همچنین پیامبر(ص) فرموده :هر که روز دوشنبه و پنجشنه شعبان را روزه دارد حقتعالی 20 حاجت دنیوی و 20 حاجت اخروی او را براورده می سازد. در این ماه صلوات بر محمد و ال محمد(ص) بسیار سفارش شده. همچنین نمازهای بسیار سفارش شده که برای طریقه انجام ان به مفاتیح الجنان مراجعه فرمایید. در مجموع این ماه انجام نماز، روزه، زکات، امر به معروف و نهی از منکر، صدقه بر فقرا و مساکین، نیکی به پدر و مادر و همسایگان و اصلاح بین بستگان سفارش بسیار شده است.

 مناجات یکی از کارهایی که بزرگان و پیشوایان دین در این ماه انجام می‌دادند، مناجات با رب الارباب است از جمله مناجاتها مناجات معروف شعبانیه است که از امیرالمومنین و فرزندان او است که در ماه شعبان می خواندند و ان مناجاتی است که برای اهلش عزیز و گرامی  است و برای خاطر ان به ماه شعبان مانوس می شوند بلکه انتظار ان را می کشند و مشتاق امدن ماه شعبان می شوند و در ان مناجات علوم سرشاری در کیفیت معامله بنده با خدای متعال است که در ان اظهار ادب در طریق معرفت حق و سوال و دعا و استغفار نسبت به خدای خود بیان شده و استدلالات ظریف و لطیفی که سزاوار مقام عبودیت برای استحکام مقام امیدواری مناسب حال مناجات است، ذکر کرده و دلالت صریح و روشن در معنای قرب و لقای خداوند و دیدار او تنظیم شده است که به ان وسیله شبهات انسانها و شکیات منکران و وحشت اهل شک و شبهه را برطرف کرده است.

 حال به فرازهایی از مناجات این ماه اشاره می شود. لازم به ذکر است که این مناجات مهمترین اعمال این ماه است بر انسانها که بعضی فقرات ان را در تمام سال ترک نکند گرچه در قنوت نماز خویش و سایر حالات روزمره خود به ان با خدای خود ارتباط پیدا کند.گفتنی است غفلت از ان غفلت از همه خوبی های این ماه است.

 انجا که می گوید: "انر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک حتی تخرق ابصار القلوب حجب النور فتصل الی معدن العظمه و تصیر ارواحنا معلقه بعز قدسک" یعنی ای خدا واضح و روشن ساز چشمهای دل و جان ما را به شعایی که با ان به تو نظر کنند، تا اینکه این چشمها و دلها، پردههای نور را پاره کند و به معدن عظمت و بزرگی مقام تو واصل گردد و روح و روان ما به واسطه ارتباط با تو عزیز و بر هواهایمان غالب و پیروز شود. و لازم است بیشتر تامل و دقت نماید که ایا در قلب او چشمی  هست که به وسیله ان درک نور کند و از خود بپرسد ان پردههای نور چیست؟ و ایا ان چیزی که به نور تو محتجب شده و به معدن عظمت و بزرگی مقام تو متصف است، چه می باشد؟ دعا در ماه شعبان دعا غیر از قرایت و خواندن کلمات و حروف است، تا اینکه بداند چه می گوید؟ و از پروردگار خود چه درخواست می کند؟ در این صورت بر دعا کننده صدق نمی کند که از پروردگار خود فلان چیز را خواسته است بلکه صدق می کند که الفاظی را قرایت کرده و خواننده الفاظ، غیر دعا کننده و خواهنده است.

 خدای متعال می فرماید: "امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء" و نیز در جای دیگر می فرماید: "ادعونی استجب لکم" و همچنین می فرماید: "اسالوا الله من فضله" "ان الله کان بکم رحیما" گفتنی است این مناجات تکان دهنده با این مفاهیم عظیم از برکات محمد و خاندان اوست که قدر و عظمت ان را کسی نمی‌داند که صاحب دل اگاه و قلبی اکنده از محبت کوی دوست باشد چون در قران به صراحت بیان شده است برای کسی که قلبی اگاه و گوشی شنوای از حقیقت دارد شهادت و گواهی را به همراه می‌اورد "ان فی ذالک لذکری لمن کان له قلب او القی السمع و هو شهید.

" و غافلان، از معرفت ان دور و از فواید بزرگ و انوار درخشان ان مهجوراند و به جانم سوگند که بیشتر از مردم قدر نعمت "مناجات" را نمی‌دانند و همانا منشا این مناجات علوم و معارف ارجمندی است که جز کسانی که پا در این راه گذاشته‌اند، کس دیگری بر مقام و حدود ان اگهی نخواهد یافت و انان اولیاء خدا یعنی انچنان کسانی هستند که از راه کشف و مشاهده به ان دسترسی یافته‌اند و رسیدن به حقایق این "مکاشفات" همانا بزرگترین نعمات اخرت است که هیچ یک از نعمات دنیوی را به ان مقایسه و سنجش نتوان نمود و اشاره صادق ال محمد(ع) به این موضوع است، انجا که می فرماید: "اگر مردم انچه را که در فضیلت معرفت خداست می‌دانستند چشمان خود را به انچه دشمنان از زرق و برق حیات دنیوی بهره‌ورند نمی گشودند و دنیای انها در نزد انان از انچه در زیر پاهای خود لگد می کنند پستتر می نمود و به معرفت خداوند مانند ان کسی که همواره در باغهای بهشت با اولیاء خدا مصاحب باشد متنعم می شدند و لذت می بردند. مرحوم صدوق در کتاب من لایحضره الفقیه روایت کرده که: شنیدم از اباعبدالله(ع) که می فرمود: کسی که روز اول ماه شعبان روزه بگیرد بهشت بر او واجب می شود و هر کس دو روز روزه بگیرد، خداوند در هر روز و شبی در دنیا به او نظر می‌افکند و نظر خود را به او در بهشت ادامه می‌دهد و هر کس سه روز روزه بدارد، خدا را در عرش او و بهشت خود زیارت می نماید. یعنی زایر خدا می شود همانطور که اگر کسی قصد خانه خدا کند، قصد خدا را نموده است. البته همه اعمال را بهتر است به انچه سبک و اسانتر است عمل نماید تا انکه ان عمل را از روی نشاط به جای اورد و بین ان و بین "ذکر خود" از سایر اعمال و فکر خویش را بر حسب حال خود جمع نماید. فرازهایی از مناجات شعبانیه: خدایا بشنو دعایم را هرگاه دعا کنم و صدای ناله‌ام را بشنو هنگامی  که صدایت کنم. و به من رو کن هنگامی  که تو را مناجات کنم. خدا یا اگر مرا محروم کنی چه کسی به من روزی دهد و اگر تو مرا خوار کنی چه کسی مرا یاری کند. خدایا از خشم و غضبت به تو پناه می برم. خدایا اگر من شایسته رحمت تو نیستم پس تو بر اینکه بر من به فضل وسیعت جود کنی شایسته‌ای. خدایا گناهان من را در دنیا می پوشانی ولی من به پوشاندن خطاها در اخرت نیازمندترم. زیرا در قیامت باید در حضور پیامبران، صلحا و شهدا پاسخ گوی اعمال خود باشم. چون در این دنیا همه مردم مثل خودم خطا کارند ولی در قیامت شرمندگی در حضور پیامبران و امامان معصوم را چگونه چاره جویی کنم؟ خدایا اگر مرا به جرمم مواخذه کنی تو را به عفوت مواخذه می کنم. و اگر مرا به گناهم بازخواست کنی تو را به مغفرتت بازخواست می کنم. و اگر مرا داخل جهنم کنی به اهل جهنم اعلام می کنم که من خدا را دوست داشتم. خدایا عمری را در غفلت و بی خبری و فراموشی گذراندم و جوانی ام را در حال مستی و دوری از تو به پیری رساندم. خدایا غرور به کرمت مرا بیدار نکرد. خدایا مرا از انانی قرار ده که وقتی او را خواندی، پاسخت را داد. خدایا مرا از کسانی قرار ده که همواره به یاد تو هستند و پیمان تو را نمی شکنند. همواره شکرگزار تو هستند. خدایا مرا به نور عزت فروزنده ایت پیوند ده تا تو را بهتر بشناسم و از غیر تو جدا شوم. از جمله اعمالی که در ماه شعبان به ان سفارش شده تمرین سکوت است. روزی یاران در اطراف پیامبر بیدار و مشغول نماز و قران خواندن بودند دشمنان، مسلمانان را تیرباران کردند به واسطه تاریکی و ندیدن مسلمانان. نزدیک بود مسلمانان شهید شوند که ناگاه از دهان چند تن از یاران نورهایی ساطع شد که لشکرگاه مسلمانان را روشن کرده و سبب قوت و دلیری انها شد. پس شمشیر کشیده و دشمنان را کشته و زخمدار و اسیر نمودند. برگشتند و جریان را برای حضرت رسول(ص) نقل کردند فرمودند: این نورها به جهت اعمال برادران شما است و یک یک انها را نام برد و می فرماید همه نیکبخت می شوند جز کسانی که در امور دیگران سرکشی می کنند. اول شعبان خداوند در روز اول شعبان به درهای بهشت امر می کند که باز شوید و به شاخههای درخت طوبی امر می کند که شاخه هایش را نزدیک این دنیا بیاورد، هر کس دری از خیر و نیکی را در این روز فرا گیرد، هر که نماز مستحبی در این روز ادا کند، هرکه در این روز، روزه بگیرد، هر که میان زن و شوهرش یا پدر و فرزندش یا خویشاوندانش یا مرد و زن همسایه‌اش یا مرد و زن بیگانه صلح برقرار کند، کسی کهطلبی از کسی دارد از او کم کند، کسی که قرضی را که صاحبش از بازگشت ان مایوس شده به یاداورد و انرا ادا کند، کسیکه کفالت یتیمی  را بر عهده بگیرد، کسیکه قران یا چیزی از انرا بخواند، کسیکه خدا را به یاد اورد و نعمتهای او را بشمارد و او را شکر کند، کسیکه مریضی را عیادت کند، کسی که به پدر و مادر یا یکی از انها نیکی کند، کسی که جنازه‌ای تشییع کند، کسی که مصیبت زده را تسلیت گوید، کسی که کار خیر انجام دهد.

 حتما به شاخه‌ای از درخت طوبی اویخته می شود.
 همچنین اگر دری از شر و گناه را در این روز فرا گیرد، کسی که در ادای نمازش کوتاهی کند و انرا ضایع کند، کسی که فقیری در نزد او بیاید و او قادر بر تغییر حالش باشد و به وی نرسد ولی او را کمک نکند، کسی که بدکاری از او عذرخواهی نماید اما او عذر او را نپذیرد بلکه او را بیشتر از بدی او عقوبت کند، کسی که میان زن و شوهرش، پدر با فرزندش یا میان دو همسایه جدایی اندازد، کسی که بر تنگدستی سختگیری بگیرد، کسی که بر یتیمی  جفا کند و به او ازار رساند و همچنین مال او را تباه نماید، کسی که خوانندگی کند و در ان خواندن بر معاصی و گناهان برانگیزند، کسی که کارهای قبیح خود را در جنگها و انواع ستمهای خود را بر بندگان بشمارد و بر انها افتخار کند، کسی که به عیادت مریض خود نرود، کسی که جنازه‌ای را تشییع نکند به دلیل خوار و پست بودن ان فرد در نظرش، کسی که از مصیبت زده دوری نماید و به او به خاطر حقارت و کوچکی جفا کند، کسیکه پدر و مادر خود یا یکی از این دو را عاق کند، حتما به شاخهای درخت زقوم اویخته می شود نیمه شعبانالبته منافقین، بیشتر به شاخههای او اویخته می شوند.

  نیمه شعبان بسیار گرامی  و دارای ارزش فراوانی است.
 از حضرت صادق(ع) روایت است که می فرماید از حضرت باقر(ع) از فضیلت و برتری شب نیمه شعبان سوال شد فرمود: ان شب برترین شبها بعد از لیله القدر است و در ان شب است که خداوند فضل خود را به بندگان عطا می فرماید و انها را به کرم خود می‌امرزد. پس در تقرب جستن به سوی خدا در این شب تلاش کنید. همانا شبی است که خدا قسم یاد کرده به ذات مقدس خود که سایلی را از درگاه خود دست خالی برنگرداند و نیمه شعبان شبی است که حقتعالی انرا برای ما و امامان در مقابل شب قدر که برای پیامبر(ص) است، قرار داده است. پس شایسته است که در این شب به دعا و ثنا و شب زنده داری بپردازیم. اعمال شب نیمه شعبان چند چیز است: )1 غسل که باعث کاسته شدن گناهان می شود. )2 احیاء این شب به نماز و دعا و استغفار همانطور که امام سجاد(ع) انجام می‌دادند (در روایت امده هر که این شب را احیاء دارد در روزی که دلها می میرند دل او هرگز نمی میرد). )3 زیارت امام حسین(ع) که با فضیلتترین اعمال در این شب است و باعث امرزش گناهان می شود. هرکه می خواهد امام حسین(ع) را زیارت کند باید زیارت حضرت را بخواند و اقل زیارت ان حضرت این است که بر پشت بام رود و به چپ و راست رو به اسمان کند و زیارت حضرت را با این کلمات بخواند: "السلام علیک یا ابا عبدالله السلام علیک و رحمه الله و برکاته". و هر کس امام حسین(ع) را اینگونه زیارت بنماید امید است ثواب حج و عمره برای او نوشته شود. لازم به ذکر است که شب نیمه شعبان یکی از شبهای قدر و شب تقسیم روزیها و مرگهاست. علاوه بر این گفته شده که بامداد نیمه شعبان، روز قیامت شروع خواهد شد.

 نماز در شب نیمه شعبان امام صادق(ع) در مورد با فضیلتترین دعاها در شب نیمه شعبان می فرمایند: هنگامی  که نماز عشاء را به جای اوردی دو رکعت نماز بگزار، در رکعت اول، حمد و سوره "قل یا ایها الکافرون" و در رکعت دوم توحید بخوان پس از سلام سی سه مرتبه "سبحان الله"، سی سه مرتبه "الحمد لله" و سی و چهار مرتبه "الله اکبر" سپس بگوید: "یا من الیه ملجا العباد" پس از ان سجده کند و بیست مرتبه بگوید "یا رب" هفت مرتبه "یا الله" و هفت مرتبه "لاحول ولا قوه الا بالله" ده مرتبه "ماشاء الله لاقوه الا بالله" سپس صلوات بر پیامبر(ص) بفرستد و حاجات خود را بخواهد، حضرت فرمود به خدا قسم خدای متعال به کرم و فضل خود، انرا به تو می‌دهد. در حدیث دیگر امده است که رسول خدا(ص) فرمود: "در شب نیمه شعبان خواب بودم که جبرییل(ع) نزد من امد و گفت: یا محمد(ص) ایا در این شب به خواب می‌روی؟ گفتم: ای جبرییل مگر امشب چه شبی است؟ گفت: نیمه شعبان است، برخیز یا محمد(ص) پس مرا به پا داشت و مرا به بقیع برد به من گفت، سر خود را بلند کن، این شبی است که در ان درهای اسمان باز است و درهای رحمت و رضوان و مغفرت و توبه و جود و احسان باز است و خداوند به شماره موها و پشمهای چهارپایان ازاد می کند و نیز در ان شب اجلها و ارزاق مردم از این سال به سال دیگر تقسیم می گردد و هرچه در تمام سال اتفاق می‌افتد در این شب وارد می گردد". فضیلت دعای کمیل و خواندن ان در شب نیمه شعبان از اعمال مخصوص این شب دعای کمیل است که با تاسی به امیرالمومنین(ع)، ان را در سجده بخوانی روایت است که کمیل دیده است که امام علی(ع)، در شب نیمه شعبان دعا را در سجده خوانده است. در روایتی دیگر امده که کمیل گفت: با مولایم علی(ع) در مسجد بصره نشسته بودم و گروهی از اصحابش گرد او جمع شده بودند. یکی از انها عرض کرد معنای فرمایش خدای تعالی که فرموده: "فیها یفرق کل امر حکیم" چیست؟ ان حضرت فرمود: شب نیمه شعبان است به ان کسی که جانم به دست اوست بنده‌ای از بندگان خدا نیست مگر اینکه انچه از نیک و بدبر او جاری می شود در شب نیمه شعبان بر او مقرر شده است و هیچ بنده‌ای ان شب را احیاء ندارد و دعای خضر(ع) را نمی خواند مگر اینکه دعای او مستجاب گردد! هنگامی  که حضرت به منزل بازگشت من شبانه به خدمتشان رفتم و درب را کوبیدم فرمود: ای کمیل! تو را چه مطلبی است؟ عرض کردم یا امیرالمومنین! مطلبم دعای خضر(ع) است.

 فرمود: ای کمیل! بنشین و هنگامی  که این دعا را حفظ کردی در هر شب جمعه یا در ماهی یک مرتبه یا در سالی یک مرتبه، یا در عمر خودت یک مرتبه ان را بخوان خداوند از تو چاره سازی و یاریت کند روزیت دهد و هرگز مغفرت خود را از تو باز ندارد سپس فرمود بنویس: "اللهم انی اسیلک برحمتک التی وسعت کل شیء." اخرین جمعه ماه شعبان در روایتی امده که حضرت رضا(ع) در اخرین جمعه از ماه شعبان به اباصلت فرمود: بیشتر شعبان گذشت و این اخرین جمعه ان است، در این باقیمانده ماه تقصیرهای گذشته ات را تدارک کن و بر انچه به کارت می‌اید همت کن، در دعا و استغفار و تلاوت قران بسیار بکوش و از گناهان خویش به سوی خدا توبه کن تا ماه رمضان فرا می‌رسد بر خدا مخلص باشی.

 امانتی که بر گردن داری ادا ساز، هر کینه‌ای در قلب تو از برادر مومنت باشد ان را برانداز و هر گناهی بر تو مانده که مرتکب ان شده‌ای ان را از دل ریشه کن ساز و از خدا پروا داشته باش و بترس و در اشکارا و پنهان بر او توکل نمای. همانگونه که خود فرموده: "ومن یتوکل علی الله فهو حسبه ان الله بالغ امره قد جعل الله لکل شیء قدرا" یعنی انکس که بر خدای توکل کند خدا او را بس است زیرا خداوند امر خود را به انجام رساننده است و برای هر چیز اندازه‌ای قرار داده است. "اللهم ان لم یکن غفرت لنا فی ما مضی من شعبان فاغفرلنا فیما بقی منه"  در این ماه خدای تعالی به احترام و حرمت ماه رمضان گردنهایی را از جهنم ازاد می سازد.

 ثواب روزه سه روز اخر ماه شعبان و اما در روزه سه روز اخر ماه شعبان برای کسی که تمام ان را روزه نداشته فضیلتی است که برای انسان سزاوار نیست ان را رها کند، صدوق(ره) از امام صادق(ع) روایت نموده است که هر کس سه روزه اخر شعبان را روزه بگیرد و به ماه رمضان متصل کند، خداوند روزه دو ماه پی در پی را برای او می نویسد. اخر هر ماه اغلب برای اصلاح خود و انجام کارهایی که در طول ماه از دست داده‌ایم است که امید است به نحو احسن از پایان هر ماه به ویژه ماه شعبان به دلیل ارزش ان و ماه بعدی ان یعنی ماه رمضان استفاده کنیم. در شب اخر شعبان برای ماه رمضان دعایی است از امام صادق(ع) که برای خواندن ان باید به مفاتیح الجنان مراجعه کنیم.

پی نوشت ها

 وسایل الشیعه، ج 10، ص .480 .

 همان، ص .497 .

 همان، ص .502 .

 همان، ص .493 .

 همان، ج 8، ص .98 .

 بحارالانوار، ج 94 و 79 باب 56. .

 المراقبات، ص 173. .

 کافی، ج 4، ص 93. .

 بحارالانوار، ج 101، ص 382، باب 9 و ج 94 ص .71 .

 همان، ج 94، ص 72 .

 شیخ طوسی، الخصال، ج 2، ص .605 .

 همان. .

 وسایل الشیعه، ج 10، ص 493. .

 الاقبال، ص 685.

 . مفاتیح الجنان، مناجات شعبانیه. .

 سوره نمل، ایه 62. .

 سوره غافر، ایه 60.

 . سوره نساء،ایه .32 .

 سوره نساء، ایه .29 .

 سوره ق، ایه .37 .

 وسایل الشیعه، ج 10، ص 503. .

 مراقبات به نقل از من لایحضره الفقیه، ص 176.

 . مفاتیح الجنان، ص .259 .

 همان، 266. .

 مفاتیح الجنان، ص 267 و بحارالانوار، ج 73، ص 357، باب 67 و ج 94، ص .61 .

 مفاتیح الجنان، ص .272 .

 المراقبات، ص 185. .

 مفاتیح الجنان، ص 278، (از ابی یحیی). .

 روایتی در اقبال الاعمال (المراقبات)، ص 182. .

 المراقبات، ص 192، به نقل از اقبال الاعمال. .

 سوره دخان، ایه .4 .

 المراقبات، ص 193، به نقل از اقبال الاعمال. .

 سوره طلاق، ایه 3 .

 مفاتیح الجنان، ص .282 .

 المراقبات، ص 196، به نقل از عیون اخبارالرضا(ع). .

 المراقبات، ص .198 .

 اقبال الاعمال، ص .258

 

 منبع : پاسدار اسلام، ش 15 , حایری، محمد علی