مسئولیت‌پذیری یکی از مؤلفه‌های جـامعه‌پسندی است که خود دارای پنج مؤلفه است.

روزنامه ایران سه شنبه ۱۸ آذر در یادداشتی به قلم مجید صفاری‌نیا استاد روانشناسی اجتماعی، آورده است: یکی از این مؤلفه‌ها همدلی و باور به جهان عادل است. یکی دیگر از مؤلفه‌ها از منظر دیگران دیدن است و دیگری نیز خودمداری و خودشیفتگی پایین است و در نهایت مسئولیت‌پذیری اجتماعی. طبیعتاً اگر ما در سیستم آموزشی خود مفاهیمی مثل جامعه‌پسندی از دوران کودکی با تأکید بر مؤلفه مسئولیت‌پذیری اجتماعی، خودتنظیمی یا خویشتنداری را به دانش‌آموزان آموزش دهیم به‌طور قطع امروز با افرادی مسئولیت‌پذیر، خویشتندار و خودمراقبت روبه‌رو خواهیم بودیم.

متأسفانه مطالعات ما نشان می‌دهد که چیزی در حدود ۵۰ درصد از مردم نگران مبتلا شدن به بیماری کرونا نیستند که ابعاد مختلف زیستی، روانی و اجتماعی می‌تواند در این بی‌تفاوتی مردم یا عدم نگرانی آنها نقش داشته باشد.

عواملی از ابعاد شخصیت افراد مثل: عزت نفس، خود تنظیمی، نگرش و باورهای سلامت، روان‌نژندی و برونگرایی از جمله عواملی هستند که جنبه روانی دارند و هرکدام این عوامل ممکن است باعث شود تا افراد خیلی به سلامت خود توجه و از آن مراقبت نکنند.

از طرفی عوامل فردی مثل: سن، جنس، تحصیلات، شغل و میزان شناخت و آگاهی باعث می‌شود که افراد پروتکل‌های بهداشتی را به درستی رعایت نکنند چرا که عوامل زیستی مثل فرآیند تکاملی باعث می‌شود تا به رفتارهایی عادت کنیم که جنبه ناخودآگاهی برای ما دارند و تفکر خودکار باعث می‌شود که رعایت پروتکل‌ها را فراموش کنیم یا جدی نگیریم. به هرحال انسان‌ها یک ماهیت زیستی و غریزی هم دارند اینکه علاقه‌ای به ماندن در منزل از خود نشان نمی‌دهند و...