گریه زبان نوزادان است. تا زمانی ‌که کودک نمی‌تواند حرف بزند، مسلماً برای بیان خواسته‌هایش از گریه و جیغ استفاده می‌کند. اما والدین باید با برنامه‌ریزی زندگی کودک، این جیغ و گریه کردن را تا حدودی کنترل کنند‎.‎‏ وقتی نوزادی متولد می‌شود، مادر بعد از مدتی متوجه نشانه‌های رفتاری کودکش خواهد شد و کم‌کم می‌تواند زندگی کودک نوپایش را بر اساس نیازهایش پیش ببرد‎

به گزارش روزنامه اطلاعات، نوزاد آرام آرام می‌فهمد که برای بیان خواسته‌هایش نباید گریه کند، چراکه به والدینش اعتماد کرده. اما متاسفانه به مرور که کودک بزرگتر می‌شود می‌فهمد تنها وقتی به خواسته‌هایش می‌رسد که گریه کند. وقتی موبایل می‌خواهد ولی کسی به او نمی‌دهد تنها سلاحش برای دست‌یابی به موبایل، گریه است.


اگر به فرزندتان نه می‌گویید و او گریه می‌کند قرار نیست برای آرام کردنش، توجه ویژه‌ای به او بدهید. به یاد داشته باشید توجه به کار کودک آن را تقویت می‌کند و بدترین رفتار این است که به خاطر گریه کودک، کوتاه بیایید‎.

تنها رمز موفقیت این است که تا جای ممکن نه نگویید اما زمانی که گفتید از حرفتان کوتاه نیایید و با گریه کودکتان حرف خود را پس نگیرید. اولین بار که کوتاه آمدید فرزندتان را خراب کرده‌اید. همین عمل باعث لوس شدن کودکتان می‌شود چون توجه، محبت و احترام کودک را لوس نمی‌کند، اما تقویت رفتار منفی کودک، باعث لوس شدنش خواهد شد و کودک یاد می‌گیرد آنقدر گریه کند، خودش را زمین بیاندازد، گاز بگیرد، سرش را به زمین بکوبد تا به هدفش برسد‎ .
اگر فرزندتان چنین کاری می‌کند تا زمانی که آسیبی ندارد کاملاً به رفتارش بی‌توجهی کنید. نصیحت کردن شما، بغل کردن، داد زدن و کوتاه آمدنتان کمکی نخواهد کرد. بلکه به او می‌آموزد قدرت دست اوست. ‎

تا دو سالگی نیازهای فرزندتان باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن انجام شود. اگر نه می‌گویید قرار نیست کوتاه بیایید. از دو سالگی به کودک صبر آموخته می‌شود‎ ‎

اگر فرزندتان گریه کردن برای رسیدن به خواسته‌هایش را آموخته، بهترین روش بی‌اعتنایی به رفتار اوست تا چنین عملی در او خاموش شود. اگر فرزندتان جملات شما را می‌فهمد به او بگویید: «من می‌دونم ناراحتی اما وقتی گریه می‌کنی نمی‌فهمم چی می‌گی. گریه‌هات که تموم شد حرف می‌زنیم».‎

یادتان باشد زمانی‌که خسته و کلافه شدید، دلتان سوخت و کوتاه آمدید؛ چه داد بزنید، چه تنبیه کنید، چه او را به خواسته‌اش برسانید تنها رفتار اشتباه او را تقویت کرده‌اید‎.‎

کوچولوهایی که گاز می‌گیرند!

یکی دیگر از رفتارهای کودکان که والدین با آن مشکل دارند، گاز گرفتن کودک در هنگام خشم، ذوق زدگی یا اعتراض است. دلیل کودکان برای این کار متفاوت است و این تا حدودی به سن آنها مربوط می‌شود.‏

گاز گرفتن کودک بین سنین ۵ تا ۷ ماه‎:‎‏ کودکان در این سن اگر احساس ناراحتی در دهان خود داشته باشند یا ممکن است به دلیل دندان درآوردن دچار درد باشند، بنابراین ممکن است اطرافیان خود را گاز بگیرند. در این حالت اغلب پرستار خود یا مادر را در هنگام شیردهی گاز می‌گیرند. اما خوبی گاز گرفتن در این سن این است که در چنین مواقعی به محض دیدن یا شنیدن عکس العمل اطرافیان یاد می‌گیرند که دیگر گاز نگیرند‎.‎

گاز گرفتن کودک بین سنین ۸ تا ۱۴ ماهگی‎:‎‏ کودک در این سن معمولاً اطرافیان خود را گاز می‌گیرد تا هیجان خود را بروز دهد. در این حالت بیشتر مراقبش و یا کودکان دیگر که در اطرافش هستند را هدف قرار می‌دهند که البته با شنیدن کلمه «نه» از این کار دست می‌کشد.

گاز گرفتن کودک بین سنین ۱۵ تا ۳۶ ماهگی‎:‎‏ کودکانی که در این برهه سنی گاز می‌گیرند اغلب به دلیل عصبانیت یا به خاطر داشتن قدرت کنترل دیگران این کار را انجام می‌دهند. در این سن اغلب کودکان دیگر را گاز می‌گیرند و کمتر مادر یا مراقبان مورد هدف قرار می‌گیرند. کودکان در این سن بعد از آموزش یاد می‌گیرند که این رفتار صحیح و مورد قبولی نیست‎.‎
گاز گرفتن کودک بعد از سه سالگی‎: کودکان در این سن اگر احساس ضعف و یا ترس کنند گاز می‌گیرند. مثلاً در مواقعی در بازی بازنده شوند و یا زمانی‌که از آسیب و آزار دیگران بترسند از گاز گرفتن به عنوان واکنش دفاعی خود استفاده می‌کنند.

کودکانی که در این سن به طور مرتب دیگران را گاز می‌گیرند نیاز به توجه و درمان دارند. این نوع گاز گرفتن در این سن می‌تواند دال بر داشتن مشکل در بروز احساسات کودک یا عدم توانایی در کنترل خویشتن باشد‎.‎

نکاتی که در این مواقع باید به آن توجه کرد این است که؛ گاز گرفتن در شرایط مختلف اتفاق می‌افتد، به خصوص زمانی که کودکان دور همدیگر جمع باشند. اغلب مواقع می‌توان با کمک به کودک در بروز احساساتش به‌طور صحیح مانع از این رفتار ناخوشایند شد. البته کودکانی که به‌طور مداوم این حرکت را انجام می‌دهند نیاز به مراقبت ویژه دارند و بهتر است که دورتر از کودکان دیگر مورد مراقبت واقع شوند‎.‎

گاز گرفتن در کودکان بعدها معمولاً منجر به مشکلات رفتاری نمی‌شود. اما کودکانی که مرتب گاز می‌گیرند یا سایر رفتارهای خشونت‌آمیز را از خود نشان می‌دهند به خصوص زمانی که بیشتر از ۳ سال سن دارند، ممکن است دچار مشکلات عاطفی یا بالینی باشند که نیاز به مراجعه به یک روان‌شناس دارند‎.