ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) یک ویروس کوچک و ساده است که تنها ۱۲ پروتئین دارد و ژنوم آن تنها یک سوم اندازه ویروس SARS-CoV-۲ است. با این حال ویروس HIV می‌تواند سلول‌های بدن را ربوده تا تکثیر شوند و با سرعتی چشمگیر در سراسر بدن پخش شوند.

 اکنون محققان دانشکده پزشکی «نورث وسترن» به دنبال مهندسی درمان های جدیدی هستند که میتوانند به درمان های دائمی تبدیل شوند. بر اساس بیانیه‌ای که توسط دانشکده پزشکی «نورث وسترن» منتشر شده است، محققان این دانشکده با استفاده از پیشرفت‌های جدید در فناوری ویرایش ژن CRISPR، امیدوارند به یک درمان جدید و دائمی برای بیماری ایدز دست یابند. آنها در این فرآیند، به ۸۶ ژن برخورد کردند که ممکن است در روش تکثیر اچ.آی.وی نقش داشته باشند، از جمله بیش از ۴۰ ژن که قبلاً هرگز در زمینه عفونت اچ.آی.وی مورد بررسی قرار نگرفته بودند.

ابزارهای مهم در مبارزه با اچ.آی.وی

«جاد هالتکویست»، که از دانشکده پزشکی دانشگاه نورث وسترن که در نوشتن این مطالعه همکاری داشت، گفت: «درمان‌های دارویی موجود یکی از مهم‌ترین ابزارهای ما در مبارزه با اپیدمی اچ.آی.وی هستند و به طرز شگفت‌انگیزی در سرکوب تکثیر و انتشار ویروس مؤثر بوده‌اند.» وی افزود: اما این درمان‌ها شفابخش نیستند، بنابراین افراد مبتلا به اچ.آی.وی باید از یک رژیم درمانی سخت‌گیرانه پیروی کنند که مستلزم دسترسی مداوم به مراقبت‌های بهداشتی مقرون‌به‌صرفه است.

محققان در این مطالعه، سلول های «تی» (T) را مورد بررسی قرار دادند. این سلول‌های قدرتمند که توسط اچ.آی.وی هدف قرار می‌گیرند از خون اهدایی انسان جدا شده و صدها ژن آنها با استفاده از فناوری ویرایش ژن CRISPR-Cas۹ حذف شدند. سپس آنها به اچ.آی.وی آلوده شدند تا مورد بررسی قرار گیرند. محققان دریافتند زمانی که این سلول ها یک ژن مهم برای تکثیر ویروسی را از دست می دهند، منجر به کاهش عفونت اچ.آی.وی می شود، در حالی که وقتی سلول ها یک عامل ضد ویروسی را از دست می دهند، منجر به افزایش عفونت اچ.آی.وی می شود.

روش‌هایی که به درمان تبدیل شدند

هالتکوئیست گفت، نتایج این مطالعه به طور مساوی بین یافته‌های جدید و یافته‌های شناخته شده تقسیم شد، که نشان می‌دهد محققین در مسیر درستی هستند.این مطالعه واقعاً یک طرح مفهومی عالی بود که نشان می دهد  مراحل و فرآیندهایی که ما برای انجام این مطالعه انجام دادیم قوی و به خوبی فکر شده بودند.

وی افزود: تقریباً نیمی از ژن‌هایی که ما پیدا کردیم  قبلاً کشف شده‌ بودند؛ این موضوع اعتماد به مجموعه داده‌های ما را افزایش می‌دهد. بخش هیجان انگیز این است که بیش از نیمی از این ژن ها قبلاً هرگز در زمینه عفونت اچ.آی.وی مورد بررسی قرار نگرفته بودند، بنابراین این ژن ها می توانند روش های درمانی بالقوه جدیدی را برای مطالعه نشان می دهند.

هالتکوئیست اکنون امیدوار است که کار او به مهندسی درمان های جدید منجر شود که بتوانند دائمی باشند.

مشروح این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.