محققان دانشگاه آرهوس در دانمارک دریافتند یک داروی تایید شده مالاریا موسوم به Atovaquone قبل و بعد از آلوده شدن به ویروس کووید ۱۹ دارای اثر محافظتی از سلول‌های انسان در مقابل گونه‌های مختلف ویروس کرونا از جمله آلفا، بتا و دلتا است.

به گزارش از نشریه ساینس، بر اساس این تحقیقات که در آزمایشگاه و روی سلول‌های انسان انجام شد، داروی Atovaquone توانایی مسدودسازی گونه‌های مختلف ویروس کرونا از جمله آلفا، بتا و دلتا را دارد و همچنین قادر است واکنش التهابی بدن در برابر ویروس را که یکی از عوامل اصلی بروز علایم کووید است، کاهش دهد.

به گفته محققان با وجود این که نتایج به دست آمده از این آزمایش امیدوارکننده است، هنوز نمی‌توان مطمئن بود که Atovaquone به طور مستقیم روی سلول‌های زنده در بدن انسان نیز همان تاثیر داشته باشد. به همین علت آزمایشات بالینی این دارو در آمریکا در دست انجام است.

محققان هنوز اثر این دارو بر گونه اومیکرون را بررسی نکرده‌اند، اما قرار است به زودی تحقیقات مربوط به این گونه جدید ویروس را نیز آغاز کنند.

گونه B.۱.۱.۵۲۹  یا اومیکرون با حدود ۵۰ جهش ژنتیکی، رکورد بیشترین تعداد جهش‌های ژنتیکی را به خود اختصاص داده است.

به گفته محققان حدود ۳۰ جهش ژنتیکی ویروس در پروتئین اسپایک آن رخ داده است که ابزار اصلی ویروس برای ورود به سلول‌ها محسوب می‌شود. نگرانی اصلی جامعه بهداشت در حال حاضر، سنجش اثربخشی واکسن‌های مختلف بر این گونه است. سازندگان واکسن بایون‌تک و فایزر بر اساس آخرین مطالعات خود هشدار دادند که دو دز واکسن آنان احتمالا برای مهار اومیکرون کافی نیست؛ ولی دز یادآور می‌تواند موثر باشد.
این اطلاعات بر اساس آخرین داده‌های مستقل به دست آمده از آزمایشگاه‌های سراسر جهان است که نشان می‌دهد گونه جدید برای فرار از ایمنی آموزش‌دیده با واکسن بسیار ماهرتر است.
در مقایسه با اومیکرون، گونه دلتا تنها دارای ۱۳ جهش ژنتیکی در پروتئین اسپایک خود بود. به گفته محققان،   اومیکرون دارای مجموعه غیرمعمولی از جهش‌های ژنتیکی است که برخی از آن‌ها قبلا در گونه‌های دلتا و بتا شناسایی شده و بر قابلیت انتقال و فرار ویروس از سیستم ایمنی اثرگذار هستند، اما بسیاری از این جهش‌های ژنتیکی ناشناخته باقی مانده‌اند.
اطلاعاتی که تاکنون درباره این گونه جدید به دست آمده، نشان می‌دهد علایم آن مشابه سایر گونه‌های ویروس کرونا است که شامل تب، سرفه مستمر و از دست دادن حس چشایی یا بویایی است.
در حال حاضر محققان در حال مطالعه ساختار ژنتیکی و رفتار این گونه جدید هستند و در تلاشند شدت علایم ناشی از ابتلا به این گونه را ارزیابی کنند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه ACS Infectious Diseases منتشر شده است.