پژوهش های جدید پزشکی

درمان ترومبوز سیاهرگی عمقی با یک روش جدید تصویربرداری

درمان ترومبوز سیاهرگی عمقی با یک روش جدید تصویربرداری

نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که یک روش جدید تصویربرداری که برای شناسایی موقعیت و تصویربرداری از لخته‌های خونی در دیواره یک سیاهرگ عمقی ابداع شده است، می‌تواند این لخته‌های خونی را نیز درمان کند.

نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که یک روش جدید تصویربرداری که برای شناسایی موقعیت و تصویربرداری از لخته‌های خونی در دیواره یک سیاهرگ عمقی ابداع شده است، می‌تواند این لخته‌های خونی را نیز درمان کند.

به گزارش پایگاه اینترنتی cardiovalens، محققان دانشگاه ایالتی «پنسیلوانیا» در آمریکا که این روش جدید تصویربرداری را ابداع کرده اند، می گویند: ترومبوز سیاهرگی عمقی (DVT) به معنای تشکیل لخته خونی در دیواره داخلی یک سیاهرگ عمقی است. در برخی موارد عدم درمان این مورد خطرناک است و می‌تواند باعث آمبولی کشنده ریه شود.

آنها افزودند: برای مدیریت ترومبوز سیاهرگی عمقی و جلوگیری از بروز این عارضه، شناسایی، نظارت و درمان سریع بسیار مهم وحیاتی است.

اکنون محققان دانشگاه پنسیلوانیا با ابداع رویکرد مبتنی بر ذرات نانوپتتیزوم ها (NPeps) موفق به شناسایی بهتر محل ، اندازه و ترکیب لخته های خونی شده اند.

ذرات NPeps از قطره ای از روغن پایه فلورین شبیه تفلون مایع تشکیل شده است که توسط پوسته احاطه شده است. 

این پلاکت های فعال شده توسط یک مولکول موجود در سطح پوسته، روی یک پروتئین قرار می گیرند و با آن پیوند می خورند.

قطره روغن پس از قرار گرفتن در معرض سونوگرافی ، یک حباب ایجاد کرده که کنتراست بسیار خوبی برای تصویربرداری ایجاد می کند.

در عین حال، این ذرات همچنین از رشد بیشتر لخته جلوگیری کرده و لخته را مختل می کنند.

«اسکات مدینا» استاد مهندسی پزشکی در دانشگاه پنسیلوانیا گفت: این ذرات به سطح لخته‌ ها متصل شده و پس از آنکه ما امواج فراصوت را اعمال کردیم آنها به گاز تبدیل شده و سبب ایجاد یک حباب در زیر پوسته می‌ شوند که این عمل کنتراست بسیار خوبی برای تصویربرداری در اختیار ما قرار می‌ دهد. این حباب‌ها دقیقا در محل تشکیل لخته‌ ها ظاهر می‌ شوند.

محققان برای تجزیه و تحلیل نحوه تشخیص و درمان لخته‌ ها با این روش، آنزیمی که باعث تشکیل لخته خون می‌ شد را به گاوها تزریق کردند.

این آنزیم در ۱۰۰ درصد مواقع باعث تشکیل لخته خونی شد اما وقتی ذرات یاد شده وارد عمل شدند این اتفاق در ۳۰ درصد مواقع رخ داد.

محققان گفتند: این ذرات نه تنها به لخت ه‌ها متصل می‌ شدند بلکه به نوعی آنها را تجزیه و تخریب نیز می‌ کردند.

آنها افزوند: تصور ما این است که این ذرات، سطح لخته خون را اشباع کرده و مکانیسم‌ های رشد بیشتر لخته خون را مهار می‌ کنند و پس از اعمال سونوگرافی نیز، ذرات عملکرد لخته خون را مختل کرده و به مهار مکانیسم آن ادامه می‌ دهند.

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه