نهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در ۲ مرحله در ۲۷ خرداد و ۳ تیر ۱۳۸۴ خورشیدی برگزار شد و در جریان آن محمود احمدی‌نژاد به عنوان رییس جمهوری سکان هدایت کشور را برعهده گرفت.

ثبت نام کاندیداهای نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران از ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۴ خورشیدی آغاز و تا ۲۴ اردیبهشت به مدت پنج روز به طول انجامید. نکته حایز اهمیت اینکه علی اکبر ولایتی که ثبت نام کرده بود، بعد از ثبت نام آیت الله هاشمی رفسنجانی به نفع او اعلام انصراف کرد.

 

تایید صلاحیت‌ها

در این دوره یک هزار و ۱۴ داوطلب برای رقابت انتخاباتی ثبت نام کردند که شورای نگهبان پس از پنج روز، نظر نهایی در مورد واجدین شرایط مطرح کرد و از این میان ۶ نامزد تایید صلاحیت شدند که عبارت بودند از: محمود احمدی نژاد، علی اردشیر لاریجانی، محسن رضایی، محمدباقر قالیباف، مهدی کروبی، اکبر هاشمی رفسنجانی.  

پس از اعلام نتایج تعیین صلاحیت نامزدهای ریاست جمهوری از طرف شورای نگهبان و رد صلاحیت مصطفی معین و محسن مهرعلیزاده کاندیداهای اصلاح طلب، شوک بزرگ انتخابات رخ داد که به درخواست آیت الله هاشمی رفسنجانی از شورای نگهبان منجر شد. فردای آن روز،  غلامعلی حدادعادل رییس مجلس شورای اسلامی دوره هفتم در نامه ای خطاب به مقام معظم رهبری خواستار تجدیدنظر شورای نگهبان در بررسی صلاحیت کاندیداهای انتخاب ریاست جمهوری شد. آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب در پی این نامه، نامه ای خطاب به دبیر شورای نگهبان فرمودند که نسبت به اعلام صلاحیت معین و مهرعلیزاده تجدید نظر صورت گیرد. سرانجام شورای نگهبان صلاحیت معین و مهرعلیزاده را تأیید کرد تا به این ترتیب کاندیداهای به هشت تن برسند اما محسن رضایی چند روز مانده به انتخابات انصراف داد.

 

آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی

آیت الله هاشمی رفسنجانی که سابقه ۲ دوره ریاست جمهوری را در کارنامه خود داشت، برای بار سوم وارد عرصه انتخابات شد. او اعلام کرد که «فهرست وزرای پیشنهادی خود را به رهبر ارایه خواهم کرد و تأیید ایشان برای من تعیین کننده است. برای معیشت اقشار نیازمند و امنیت فردی و اجتماعی مردم، امنیت شغلی و سرمایه و توسعه ایران اهتمام بیشتری خواهم کرد».

آیت الله هاشمی در خصوص روابط خارجی گفت: «من به موازنه مثبت در روابط بین الملل اعتقاد دارم و باید به منافع متقابل اندیشید. باید در چارچوب منافع و احترام متقابل با کشورهای مختلف جهان ارتباط برقرار کرد و باید خطر امریکا را کم کرد. لازم است، بیش از بیش به انسجام ملی به عنوان یک ضرورت توجه شود. به خاطر شرایط ملی و منطقه ای، برگزاری انتخابات سالم و صحیح، آینده کشور و نظام را بیمه می کند».

او درباره اوضاع داخلی نیز اعلام کرد که «مخالف افراط، تفریط و روش اعتدال را می پسندم. دولت پاسخ گو باید حقوق شهروندی و اجتماعی مردم را به رسمیت بشناسد و یک تعادل عملی و منطقی بین مردم و حکومت برقرار باشد که در این راستا نقش نهادهای نظام و نهادهای مدنی قابل توجه است»

آیت الله هاشمی رفسنجانی شعار انتخاباتی خود را «همه با هم، کار برای سربلندی ایران اسلامی/ دولت پاسخ گو» اعلام کرد.

احزابی همچون حزب کارگزاران سازندگی، حزب اسلامی کار، خانه کارگر، چکاد آزاداندیشان، حزب عدالت و توسعه، بخشی از مجمع روحانیون مبارز، جامعه روحانیت مبارز، بخشی از جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از آیت الله هاشمی رفسنجانی حمایت کردند.

 

محمود احمدی نژاد

محمود احمدی‌نژاد در ۱۳۳۵ خورشیدی در آرادان گرمسار به دنیا آمد. در یک سالگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد.

احمدی نژاد در ۱۳۵۴ خورشیدی برای تحصیل در مهندسی راه و ساختمان وارد دانشگاه علم و صنعت ایران شد. پس از پیروزی انقلاب به عنوان نماینده علم و صنعت در جلسه های انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌ها شرکت می‌کرد.

او تحصیلات خود را در این دانشگاه تا اخذ دکتری مهندسی عمران ادامه داد و در ۱۳۶۸ خورشیدی به عضویت هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران درآمد. در دوران دهه ۶۰ خورشیدی فرمانداری ماکو و خوی را بر عهده داشت. در ۱۳۷۲ خورشیدی به عنوان نخستین استاندار اردبیل منصوب شد و تا ۱۳۷۶ خورشیدی این مسوولیت را بر عهده داشت.

احمدی نژاد در ۱۳۷۹ خورشیدی برای نمایندگی ششمین دوره مجلس از تهران نامزد شد که نتوانست به این نهاد راه پیدا کند. او در ۱۳۸۲ خورشیدی به عنوان شهردار تهران انتخاب شد و در این مقام بود که پا در عرصه انتخابات ریاست جمهوری گذاشت.  

احمدی نژاد در سخنانی گفت: «با مشارکت و حضور مردم در عرصه های اداره کشور می توان اصلاح و پیشرفت را تضمین کرد. در ساختار اجرایی کشور نیز باید ظرفیت یک جهش بزرگ ایجاد شود و تنها راه آن نیز حاکمیت نگاه ائتلاف بر نظام اجرایی کشور است.

او گفت که «کابینه ۷۰ میلیونی تشکیل می دهم و به هیچ حزب و گروهی تعهد ندارم. منابع ملی باید از چنته دولت آزاد و در اختیار مردم قرار گیرد تا در خدمت پیشرفت کشور قرار گیرد. ملت ایران امروز یک رسالت بزرگ بر عهده دارد و باید ما بتوانیم یک کشور مقتدر و پیشرفته اسلامی ایجاد کنیم که مقدمه حکومت جهانی اسلام باشد. ما می توانیم با تأمین حقوق ملت، تنش زدایی کنیم اما این توفیق دیپلماسی خارجی مستلزم وجود چند شرط است: ایمان به توانمندی ملت و خودباوری و تعهد به اصول انقلاب. اگر این شرایط در دولتی جمع باشد در تعاملات بین المللی می تواند، امتیاز بگیرد».

جهت گیری عمده مواضع احمدی نژاد، حول محورهایی چون،  عدالت،  خودباوری،  دین مداری،  تحول گرایی،  مبارزه با فساد،  تمرکزگرایی،  مبارزه با رفاه طلبی و تجمل گرایی مدیران،  توجه به قشرهای محروم و مستضعف و حاشیه نشینان بود.

شعار انتخاباتی احمدی نژاد «عدالت،  ما می‌توانیم/آوردن نفت به سفرهای مردم/پیش به سوی تشکیل دولت اسلامی/می شود و می توانیم» بود.

احمدی نژاد حمایت ائتلاف آبادگران ایران اسلامی، بسیج دانشجویی، جامعه اسلامی دانشجویان، جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی، جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی تا یک ماه مانده به انتخابات را داشت. البته برخی از اعضای شورای مرکز جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی تا به آخر انتخابات در ستاد احمدی نژاد فعال بودند.

 

محمدباقر قالیباف

محمد باقر قالیباف در ۱۳۴۰ خورشیدی در طرقبه به دنیا آمد. وی دانش‌آموخته رشته جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران در مقطع فوق لیسانس و دکتری همین رشته در دانشگاه تربیت مدرس است.

قالیباف پس از پیروزی انقلاب فعالیت خود را در بسیج آغاز کرد و با شروع ناآرامی‌های کردستان به آن شهر رفت و سپس با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه‌های جنوب عزیمت کرد. او در ۱۳۶۱ خورشیدی فرمانده تیپ امام رضا(ع) شد و سپس به فرماندهی لشکر پنج نصر خراسان در جنگ ارتقاء یافت. قالیباف بعد از پایان جنگ تحمیلی فرمانده قرارگاه نجف بود و سپس به جانشینی نیروی مقاومت بسیج منصوب شد.

قالیباف در ۱۳۷۳ خورشیدی به عنوان فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا انتخاب شد. وی در ۱۳۷۶ خورشیدی به عنوان فرماندهی نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب شد و در ۱۳۷۹ خورشیدی فرماندهی نیروی انتظامی ایران را برعهده گرفت.

او در ۱۳۸۳ خورشیدی به عنوان نماینده سید محمد خاتمی رییس‌جمهوری وقت و رییس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز منصوب شد و بعد هم در ۱۳۸۴ خورشیدی به عنوان یکی از نامزدها وارد عرصه انتخابات شد.

قالیباف در شعارهای انتخاباتی خود اظهار می داشت که «امروز ۲ موضوع برای مردم مهم و جدی است. نخست حوزه معیشت است که شامل قدرت خرید،  اشتغال و دیگر موارد است و دیگری آسایش و آرامش که نیاز جدی مردم است و من نیز در آینده این دو موضوع را دنبال می کنم. ملاک همکارانم در کابینه بر اساس شاسیته سالاری خواهد بود و معرفی کابینه ای جوان. ایجاد امنیت در چهارچوب قانون و پرهیز از فضای بسته و دخالت در زندگی شخصی مردم اولویت من است. عرصه ریاست جمهوری را مانند حوزه نیروی انتظامی میلیتاریستی نخواهم کرد. یکی از مسوولیت های جدی دولت آینده برقراری ارتباط بین دانشگاه و مراکز صنعتی است. من سه قشر،  نخبگان جامعه و جوانان و زنان را مخاطب خود قرار داده ام. حداکثر استفاده از ظرفیت های محلی در حوزه مدیریتی به ویژه در استان ها، از برنامه هایم است.

او در مورد حوزه داخلی کشور معتقد بود که «برنامه من در حوزه داخلی توجه به مسایل اقتصادی و معیشتی از جمله گرانی،  تورم و بیکاری است. باید با یک مدیریت راهبردی در کشور کار را دنبال کنیم. لازمه یک مدیریت راهبردی این است که مدیریت، همه فرصت ها و تهدیدات خودش را بشناسد».

در همین خصوص گفت: «من چهار اقدام در برنامه هایم دیده ام: ۱- در بخش اقتصادی ما باید قدرت خرید مردم را بالا ببریم و کیفیت زندگی مردم را بهبود بخشیم. ۲- محور دوم مشارکت معنادار مردم است که معتقدم نباید مردم پس از رأی دادن و رفتن به خانه هایشان این تصور را پیدا کنند که در کارها دخیل نیستند. ۳- در رویکرد عملی باید از تجربۀ سایر کشورها استفاده کنیم مثلا در بخش خصوصی باید ابتدا مدیریت را خصوصی کنیم. ۴- مالکیت باید خصوصی شود در این صورت هم رقابت درست کرده ایم و هم چرخۀ تولید را پیش برده ایم و اجازه نمی دهیم، رانت خوارها پیدا شوند.

قالیباف شعار انتخاباتی خود را «زندگی خوب، برازنده ایرانی» قرار داد.

احزاب و گروه هایی همچون مجمع دانشوران ایران اسلامی، مؤسسه پژوهش اندیشه، مراکز مطالعاتی- پژوهشی پیشگامان جنبش نرم افزاری، شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی، ستادهای انتخاباتی احمد توکلی و جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی از قالیباف حمایت می کردند.  

 

مهدی کروبی

مهدی کروبی در ۱۳۱۶ خورشیدی در الیگودرز به دنیا آمد.  پدرش احمد کروبی نیز از روحانیون و زندانیان سیاسی بود و به پیروی از پدر به تحصیل علوم حوزوی روی آورد. وی در رشته فقه و حقوق اسلامی تحصیل کرد و در دوران مبارزات قبل از انقلاب بارها دستگیر و زندانی شد. او در ۱۳۵۸ خورشیدی به عنوان نماینده مردم الیگودرز وارد مجلس شد و به دستور امام(ره) بنیاد شهید انقلاب اسلامی و کمیته امداد امام خمینی را تأسیس کرد.

مهدی کروبی به عضویت در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی و عضویت در شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز درآمد.  وی در دور دوم و سوم مجلس نماینده مردم تهران شد و از ۱۳۶۶ خورشیدی مجمع روحانیون مبارز بنیان نهاد. او در ۱۳۷۸ خورشیدی بار دیگر از طرف مردم تهران وارد مجلس شد و ریاست مجلس ششم را برعهده گرفت.

کروبی به عنوان یکی از نامزدهای تایید صلاحیت شده در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در سخنانی گفت که تلاش برای اجرای اصول معطل مانده قانون اساسی در صدر برنامه هایم است. تلاش خواهم کرد که از نیروهای مجرب،  قومیت ها و مذاهب مختلف در کار اجرایی خود استفاده کنم. بنایم بر شایسته سالاری و استفاده از اقوام و مذاهب مختلف است.

او در مورد روابط خارجی اعتقاد داشت که در تشکیل دولت اصلاح طلب در چهارچوب اقتدار رییس جمهوری، سیاست خارجی کشور مورد بازنگری و تجدیدنظر قرار خواهد گرفت و اصل اعتمادسازی و تفاهم با جهان بر اساس منافع ملی کشور مورد بازنگری قرار می گیرد.

کروبی اعلام کرد که «نسبت به علایق و خواست های مردم شناخت کافی دارم. برای خدمت به همه مردم به ویژه در مناطق محروم و مرزی حداکثر تلاش را خواهم کرد. وعده هایی را که می دهم با سماجت پی گیری خواهم کرد و اگر در مقابل وعده هایم مانع به وجود آید و قدرت اجرای آن را پیدا نکنم به جای توجیه و تفسیر، صاف و لُری به مردم می گویم و از آنها عذرخواهی می کنم». او شعار انتخاباتی خود را «دولت مقتدر و کارآمد برای توسعه پایدار / ای ایران ای مرز پرگهر» قرار داد.

احزاب و گروه هایی همچون بخشی از مجمع روحانیون مبارز، حزب مردم سالاری، حزب همبستگی، مجمع اسلامی بانوان، مجمع نیروهای خط امام(ره) از وی حمایت کردند.

 

علی لاریجانی

علی لاریجانی در ۱۳۳۶ خورشیدی در نجف به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه تا دریافت مدرک دیپلم متوسطه را در قم سپری کرد و در ۱۳۵۴ خورشیدی تحصیل در مقطع کارشناسی رشته علوم رایانه را در دانشگاه صنعتی شریف آغاز کرد و در ۱۳۵۸ موفق به دریافت کارشناسی رایانه از این دانشگاه شد. وی برای ادامه تحصیل رشته فلسفه را انتخاب کرد و کارشناسی ارشد و دکتری خود را در رشته فلسفه از دانشگاه تهران اخذ کرد.

لاریجانی پس از انقلاب فعالیت در سازمان صدا و سیما را آغاز کرد و بلافاصله پس از ورود، به‌عنوان مدیرکل برون مرزی و دفتر مرکزی خبر سازمان صداوسیما مشغول به کار شد. او در فاصله سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۱ خورشیدی به عنوان رییس واحد مرکزی خبر سازمان صدا و سیما فعالیت می‌کرد.

وی در ۱۳۷۱ خورشیدی در پی استعفای سید محمد خاتمی از وزارت ارشاد، به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب شد و تا ۱۳۷۲ خورشیدی برای مدت بیش از یک سال، در این جایگاه فعالیت کرد. او در ۱۳۷۲ خورشیدی به عنوان رییس سازمان صدا و سیما منصوب شد و تا ۱۳۸۳ در این منصب بود و در ۱۳۸۴ خورشیدی پا در عرصه انتخابات ریاست جمهوری گذاشت.

لاریجانی در خصوص اداره کشور گفت که «اعضای کابینه را از افراد باصداقت از هر طیفی انتخاب می کنم. تنها شرط دولت امید برای پذیرش عضویت اشخاص، شرط های اخلاقی و صلاحیت علمی است. شورایی از نخبگان مناطق مختلف کشور در هر بخش باید تشکیل شود، برای پیشنهاد گزینه های خود به رییس جمهور، که او با رأی مجلس آنان را به عنوان وزرای کابینه منصوب کند».

او می گفت که «مهم ترین برنامه دولت آینده تعاون در درون نظام است و حضور جوانان در دولت امید پررنگ تر است. دولت رفاه برای حل کردن بحران بیکاری و ایجاد اشتغال جوانان از سرمایه گذاری های داخلی و خارجی حمایت می کند. تورم را یک رقمی کرده و قدرت خرید را تا ۴۰ درصد افزایش می دهیم. در گام اول در کشور باید شفافیت را دنبال کنیم و دومین گام این است که شرایط حساس منطقه ای را مبنای حرکت خود قرار دهیم. حدود ۱۱۰ مسأله را که اهمیت حیاتی برای ایران دارد و حل آن کارآمدی نظام را به دنبال خواهد داشت، بررسی کرده و برای حل آنها در دولت آینده تلاش خواهیم کرد».

شعار انتخاباتی لاریجانی «افزایش حقوق معلمان تا دو برابر. دولت امید، هوای تازه، کارآمدی نظام» بود.

احزاب و گروه هایی همچون جبهه پیروان خط امام و رهبری و اعضای موثر آن چون، حزب موتلفه اسلامی، جامعه اسلامی مهندسین و جامعه اصناف بازار، شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی (بخش سیاسی آن مانند باهنر، حبیبی، بادامچیان و...) از لاریجانی حمایت کردند.

 

مصطفی معین

مصطفی معین در ۱۳۳۰ خورشیدی در نجف‌آباد به دنیا آمد. او در ۱۳۴۸ خورشیدی در رشته پزشکی وارد دانشگاه شیراز  شد و سپس دوره تخصصی خود را در رشته بیماری‌های کودکان و فوق تخصصی در رشته آلرژی و ایمونولوژی بالینی را تکمیل کرد.

او در دوران دانشجویی فعالیت های سیاسی داشت که در مواردی به بازداشت و تعقیب او منجر شد. معین با پیروزی انقلاب سرپرستی طرح طب روستایی را با همکاری دانشگاه اصفهان، جهاد سازندگی و وزارت بهداری آن زمان در جهت محرومیت زدایی فرهنگی، آموزشی، پژوهشی و بهداشتی درمانی در مناطق محروم استان اصفهان به عهده گرفت. او در ۱۳۶۰ خورشیدی با تشکیل شورای برنامه‌ریزی بهداشت و درمان استان فارس، مسوولیت آن را عهده‌دار شد و سپس با مشارکتی فعال و مستمر، مسوولیت‌های مختلفی را در بخش‌های علمی و دانشگاهی، فرهنگی و اجتماعی، سیاستگذاری و مدیریت اجرایی در سال‌های بعد پذیرا شد.

معین وزیر علوم در دوران اصلاحات بود و در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری وارد عرصه رقابت شد.

معین در خصوص برنامه هایش گفت که با خود عهد کرده ام با مردم صادق باشم چه قبل از تأیید صلاحیت چه بعد از آن.

او اعلان کرد که «باید رویکرد اصلی دولت آینده، مدیریت مبنی بر تحول در ساختارهای فرسوده حکومتی در همۀ حوزه ها و متناسب با پاسخ گویی به نیازهای رو به رشد باشد. اگر دولت تشکیل دهم اساس حرکت آن خرد جمعی و تلاش همگانی خواهد بود».

معین درباره رویکردش برای اداره کشور می گفت که «رویکرد من در اداره کشور علمی است و به همین منظور در تمام حوزه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، تصمیمات فی البداهه، سلیقه ای و فی المجلس تعطیل خواهد بود، مگر آن تصمیم دارای پشتیبانه کارشناسی و علمی باشد».

این نامزد انتخابات معتقد بود که «پافشاری اصلی من،  دفاع از حقوق اساسی مردم است. مهمترین دغدغه من نسل جوان و دانشجویان کشور است. یکی از حقوق‌دانان برجسته و شناخته شده را به عنوان معاون حقوق بشر رییس جمهور منصوب می کنم. اصلاحات به طور جدی تداوم خواهد یافت. تفکیک امور سیاست گذاری و تصدی گری از یکدیگر، ارتقای نقش سیاست گذاری در مدیریت دولتی، توسعه و تعمیق هماهنگی بین دستگاه های اجرایی و ترجیح منافع ملی بر منافع شخصی، گروهی، جناحی، محلی و قومی در سطوح مختلف نظام مدیریت کشور، فرایند تصمیم گیری، از راه های دست یابی به اهداف دولت رفاه است».

«شهروند توانمند، توسعه همه جانبه و دانایی محور،  دولت دموکراتیک و توسعه گرا» شعار انتخاباتی معین بود و احزاب و گروه هایی همچون جبهه مشارکت ایران اسلامی، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها، انجمن اسلامی جامعۀ پزشکان، انجمن اسلامی معلمان و نهضت آزادی از او حمایت می کردند.

 

محسن مهرعلیزاده

محسن مهرعلیزاده در ۱۳۳۵ در مراغه به دنیا آمد. وی در ۱۳۵۳ خورشیدی وارد دانشگاه تبریز شد و لیسانس مهندسی مکانیک را از این دانشگاه اخذ کرد و بلافاصله بعد از پایان کارشناسی، توانست در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه تبریز قبول شود و پس از آن تا مقطع دکتری درس خواند.   

از جمله مسوولیت‌های اجرایی مهرعلیزاده می‌توان به ریاست فدراسیون بین‌المللی ورزش‌های زورخانه‌ای و عضویت در هیات مدیره سازمان منطقه آزاد کیش و رییس هیات مدیره شرکت مهندسی توسعه آب آسیا  اشاره کرد. وی در دولت هفتم، استاندار خراسان و در دولت هشتم،  معاون رییس‌جمهوری و رییس سازمان تربیت بدنی بود و در انتخابات ۱۳۸۴ خورشیدی وارد عرصه رقابت شد.

مهرعلیزاده اعلام کرد که «دولت رفاه متکی بر برنامه و روش های اجرایی است که در عمل به تولید ثروت و رفاه منجر می شود». او اعلام کرد که «اکنون زمان برنامه داری در اداره کشور و بازسازی سیستم اجرایی و اداری کشور با بهره گیری تئوری ها و سیستم های آزموده شده مدرن که در کشورهای پیشرفته عمل شده فرا رسیده است» و «من برای بومی کردن این سیستم ها و تلفیق آنها با شرایط ایران به عرصه انتخابات آمده ام».

او گفت که «دولت رفاه برای حل کردن بحران بیکاری و ایجاد اشتغال جوانان از سرمایه گذاری های داخلی و خارجی حمایت می کند».

مهرعلیزاده در مورد سیاست خارجی نیز اعلام کرد که «سیاست خارجی مبتنی بر برقراری امنیت و ثبات و خروج نیروهای خارج از منطقه است و ایران خواهان امنیت و صلح برای تمامی ملت های منطقه است».

وی درباره حوزه داخلی هم اعلام کرد که «دولت رفاه با عدالت اجتماعی، حقوق مساوی و آرامش در جامعه، بستر مناسبی برای تأمین بازدهی در میان اقشار، احساس مشارکت، احساس رضایت در سطوح مختلف جامعه به وجود می آورد که این سه شاخص، از راه کارهای مهم ارتقای امید آفرینی در مردم است».

مهرعلیزاده شعار انتخاباتی خود را «دولت رفاه ملی، اقتدار، آرامش و کارآمدی» قرار داد. البته او از حمایت تشکیلاتی هیچ یک از گروه های مشهور جبهه دوم خرداد برخوردار نبود.

 

نتیجه انتخابات

نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ۲۷ خرداد ۱۳۸۴ خورشیدی برگزار شد که ۲۹ میلیون و ۳۱۷ هزار و ۴۲ تن در آن شرکت کردند که آراء نامزدها به این شرح بود.

۱- آیت الله هاشمی رفسنجانی با ۶ میلیون و ۱۵۹ هزار و ۴۵۲ رای

۲-محمود احمدی نژاد با ۵ میلیون و ۷۱۰ هزار و ۳۵۴ رای

۳-مهدی کروبی با ۵ میلیون و ۷۰ هزار و ۱۲۴ رای

۴-محمد باقر قالیباف با ۴ میلیون و ۹۵ هزار و ۸۲۷ رای

۵-مصطفی معین با ۴ میلیون و ۸۳ هزار و ۹۵۱ رای

۶-علی لاریجانی با ۱ میلیون و ۷۱۳ هزار و ۸۱۰ رای

۷-محسن مهرعلیزاده با ۱ میلیون و ۲۸۸ هزار و ۶۴۰ رای

 

مرحله دوم

انتخابات این دوره به دور دوم کشیده شد و در این دوره آیت الله هاشمی رفسنجانی با محمود احمدی نژاد بار دیگر با هم رقابت کردند. انتخابات در ۳ تیر ۱۳۸۴ خورشیدی برگزار شد و احمدی نژاد با ۱۷ میلیون و ۲۴۸ هزار و ۷۸۲ رای به عنوان رییس جمهور انتخاب شد.

 

تنفیذ حکم

آیت‌الله خامنه‌ای در ۱۲ مرداد ۱۳۸۴ حکم ریاست جمهوری دوره نهم را تنفیذ کردند. در این حکم آمده بود «ملت ما با اکثریتی قاطع، شخصیتی انقلابی، دانشمند، مدیری شایسته، کارآزموده و دارای سوابق مجاهدات صادقانه در صحنه های گوناگون را، به ریاست جمهوری برگزیده است. سخن صریح و قاطع و صادقانۀ ایشان در تعهد به خدمت گذاری و رفع محرومیت و مبارز با فساد و لحن افتخارآمیز ایشان در پایبندی به اسلام و آرمان های انقلاب که با منش مردمی و ساده زیستی همراه بود، دل ها و آرای مردم را متوجه ایشان کرد و مسوولیت مهم ریاست جمهوری را بر دوش ایشان نهاد. اینجانب ضمن تبریک به ملت شریف و آزاده، رأی آنان را تنفیذ و جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد را به ریاست جمهوری اسلامی ایران منصوب می کنم. بدیهی است که رأی ملت و تنفیذ اینجانب تا هنگامی است که ایشان به تعهد خود و صراط مستقیمی که تاکنون در آن حرکت کرده اند یعنی راه اسلام و آرمان های نظام اسلامی و دفاع از حقوق ملت و ایستادگی در برابر مستکبران و زورگویان پایبند باشند ... . رییس جمهور محترم را به توکل به خداوند قادر و اغتنام فرصت زودگذر و اخلاص در عمل و به کارگیری همۀ توان خود و بهره گیری از ظرفیت عظیم انسانی کشور در راه دست یابی به هدف های والایی که اعلام کرده اند، توصیه می کنم ...».