کتاب رویای من، خاطرات انوشه انصاری نخستین زن فضانورد ایرانی از جمله آثاری است که در قالب خاطرات خودنگاشت قرار می‌گیرد که حاوی اتفاقات تلخ و شیرین در سفر به فضا را دارد و خواننده را با تجربیات و موفقیت‌های انوشه آشنا می‌کند.

گفته بود دلش نمی خواهد، مردم او را یک توریست بنامند و توضیح داده بود، وقتی می گوییم، توریست قیافه آدمی در نظرمان مجسم می شود که یک دوربین به گردنش آویزان کرده و یک کوله پشتی بر پشت و یک بلیط هم در دست دارد و از این فرودگاه به آن فرودگاه می رود اما من به فضا می روم تا از آنجا به زمین نگاه کنم و از طریق این نگاه کردن است که بیشتر می توانم، خودم را بشناسم. ضمنا من طی اقامت ۱۰ روزه ام در ایستگاه فضایی بین المللی باید آزمایشاتی را به سفارش اتحادیه اروپا انجام بدهم و ... این ها را انوشه انصاری در آستانه سفر فضایی اش گفته بود، سفری که بیش از ۲۰ میلیون دلار برای او خرج برداشت و مهمتر از آن، او را به یک سوژه خبری تبدیل کرد.«نخستین زن ایرانی که به فضا می رود.»

اما آنچه انوشه انصاری قبل از پرواز تاریخی اش گفت بر همه حرف و حدیث ها و پیش داوری ها و همه آنچه که رسانه های خبری درباره او و سفر فضایی اش گفته بودند، مهر باطل زد. انصاری زنی است که می توان او را نمونه همه زنان جهان امروز دانست، زنی که می خواهد خود را آنگونه که هست بشناسد و بشناساند. او ماه ها در کمپ ویژه آموزش فضانوردان تمرینات دشوار را تحمل نکرده است تا عکسش را با لباس فضایی در صفحه نخست روزنامه ها چاپ کنند. او عطشناک و مشتاق همه این راه ها را دویده است تا با جهشی بلند به نقطه ای برسد که خود را بهتر، دقیق تر و عمیق تر بشناسد و این که در کدامین نقطه هستی ایستاده است. 

درباره کتاب

بخش نخست کتاب با عنوان «یک دختر ایرانی» به پیشینه خانوادگی و تحصیلات انوشه انصاری پرداخته است.

در بخش دوم؛ «یک زن جهانی»، یادداشتی از امیر انصاری و حمید انصاری در مورد مهاجرت به آمریکا آمده است.

بخش سوم؛ «تگزاس» نحوه آشنایی انصاری با آژانس‌های فضایی و ورود به فضا برای خواننده گفته شده است.

خواننده در این داستان در جریان فراز و نشیب مسیری که انصاری از کودکی سخت خود در مشهد تا تجربه کم نظیر خود در ایستگاه بین المللی فضا گذراند، قرار می گیرد. از طرف دیگر این کتاب اثری آموزشی است، درباره فضا، ایستگاه فضایی و بخش های مختلف آن، انواع سازه های فضایی و کاربر آنها و فضانوردان سابق و کنونی. مخاطب این کتاب می تواند نوجوانی باشد، علاقه مند به فضا یا جوانی باشد که می خواهد درباره مسیر تحصیلی یا شغلی آینده اش تصمیم بگیرد، می تواند بزرگسالی باشد که با رکود زندگی خود دست و پنجه نرم می کند زیرا این کتاب هم شرح مفصلی را در زمینه صنعت فضا در بردارد و هم تصویر قابل قبولی از فضای کاری مهندسان برق، کامپیوتر، فناوری اطلاعات و دانشمندان فیزیک در اختیار قرار می دهد و هم در قلب خود حاوی پیامی است که انصاری با پرواز خود به فضا قصد دارد به گوش جهان برساند؛ رویاها هر قدر هم که دور از دسترس باشند با تلاش به حقیقت می پیوندند.

درباره مولف

در ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۶ نام انوشه انصاری به عنوان نخستین زن فضانورد بخش خصوصی در تیتر روزنامه های جهان ظاهر شد. او که چهارمین مسافر خصوصی فضا و نخستین فضانورد ایرانی بود، نام خود را در تاریخ ثبت کرد.

انوشه انصاری در یکی از سال های پیش از انقلاب اسلامی ایران در مشهد چشم به جهان گشود. او در خانواده ای شریف و نیکوکار رشد کرد اما کودکی چندان خوشایندی نداشت. در سال های نوجوانی انسجام خانواده خود را از دست داد و با مجموعه ای از تنش، فقر و احساس طردشدگی آن سال ها را پشت سر گذاشت. او در ۱۶ سالگی با کمک یکی از اقوام مقیم آمریکا در حالی که حتی نمی توانست انگلیسی صحبت کند به آمریکا مهاجرت کرد. از مهاجرت با سختکوشی در تحصیل علم و کسب مقام های ممتاز در مدرسه و دانشگاه مراحل موفقیت را پیمود. ورود او به عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات بعد از اتمام تحصیل موفقیت های پی در پی برای وی رقم زد. از افتخارات انصاری می توان کسب جایزه ویژه بنیاد ملی زنان پیشگام در کار، جایزه کارآفرینی دانشگاه جرج میسون و جایزه دانش آموخته ممتاز و برگزیده دانشگاه جرج واشنگتن نام برد.

او در حال حاضر در سازمان های حامی صلح جهانی و حمایت از کودکان مشغول به فعالیت است و عقیده دارد که سرنوشت جهان به دست نسل جدید رقم می خورد به همین دلیل باید امکانات آموزشی کافی برای همه آنها فراهم باشد، انصاری حتی در روزهای اقامتش در ایستگاه فضایی، مشغول تهیه فیلمی آموزشی درباره قوانین فیزیک برای مدارس جهان بود. او مشاهداتش از فضای پیرامون زمین نوشته است: «وقتی از درون ایستگاه فضایی به جهان بی‌انتها نگاه می‌کنید واقعاً زیباست. زمین سیاره‌ای سراسر صلح به دور از جنگ و درگیری‌های قومی-‌نژادی و مذهبی به نظر می‌رسد؛ سرشار از انرژی مثبت. از آنجا می‌توانیم ببینیم که چه اندازه چیزهایی که برایشان می‌جنگیم، بی‌اهمیت و بی‌ارزش هستند. همین طور تماشای آسمان شب بی نهایت زیباست. شما می‌توانید میلیون‌ها ستارهٔ درخشان ببینید که تعدادشان آنقدر زیاد است که دیگر نمی‌توانید صور فلکی را پیدا کنید.»

نقد کتاب

ترجمه در اصلی ترین زمینه ها شباهت چندانی به متن اصلی ندارد. این برگردان ویژگی هایی دارد که باعث می شود، آن را برگردانی ضعیف و ناشی از بی تعهدی به اصول کار ترجمه بدانیم. مهمترین نکته ای که درباره این ترجمه جلب توجه می کند، آن است که مترجم هر جا که عرصه را بر خود تنگ دیده از پایبندی به متن اصلی و امانتداری در کار رویگردان شده است. وی بیشتر در قسمت هایی که متن اصلی دارای کوچکترین پیچیدگی زبانی می شود یا از زبان تخصصی نجوم یا صنعت فضا بهره می جوید از خیر برگردان عبارت ها گذشته یا آن را با عبارتی دلخواه جایگزین کرده است.

دسته دیگری از این بی تعهدی ها به متن نمی تواند به علت پیچیده یا تخصصی بودن آن باشد، بلکه به نظر می رسد که علت آن شتاب زدگی برای عرضه هر چه زودتر کتاب به بازار باشد. در نهایت کتابی که به خواننده ارایه شده است که هیچ تصویر دقیقی از مکان های جدیدی که انصاری به آن ها پای گذاشته ارایه نمی کند و هیچ گزارش دقیقی از آموزه های فضایی او در اختیار خواننده نمی گذارد. مترجم در برگردان زمان و شناسه فعل ها در مکالمه ها یا در جمله های مرکب مهارت کافی را ندارد. صحبت های انصاری در صحنه ای که دو دوست فضانورد خود را مخاطب قرار می دهد اینگونه ترجمه شده است: «بهترین خلبان برای پرواز سفینه های خصوصی، فضانوردان سابق خواهند بود و هریک از آنها مایلند می توانند بلافاصله بعد از بازنشستگی با من تماس بگیرد.» در این برگردان، افعال نه تنها با متن اصلی تطابق ندارد، بلکه میان فعل ها در خود برگردان نیز همخوانی وجود ندارد. آگاهی اندک مترجم از فن ترجمه وی را در برگردان اصطلاحات انگلیسی به فارسی نیز دچار مشکل کرده است.

انتشارات شادان کتاب رویای من انوشه: دختر ایرانی و پیشگام فضا به قلم انوشه انصاری و هومرهیکام HomerHickam را با ترجمه الگا کیایی در تابستان ۱۳۸۹، تیراژ ۴۰۰۰جلد منتشر و روانه بازار نشر کرد.