صبور بودن اغلب یک انتخاب است. شما انتخاب می کنید که صبور باشید یا عصبانی. موقعی که شما عصبانی می شوید بیشتر بخاطر این است که احساس می کنید وقتتان دارد بی‌نتیجه تلف می‌شود.

صبر یکی از ویژگی‌های اخلاقی پسندیده‌ای است که باعث می‌شود بیشتر احساس آرامش و خوشبختی کنیم. این روزها اکثر ما بدون اینکه متوجه باشیم، دائم عجله داریم و آن‌قدر به این وضعیت پرشتاب عادت کرده‌ایم که تقریبا بدون عجله نمی‌توانیم زندگی کنیم. اما بی‌صبری و کم‌حوصلگی ضعف بزرگی به‌حساب می‌آید. بی‌صبری ممکن است شما را مضطرب و عصبی کند، باعث شود در دستیابی به اهداف طولانی‌مدت‌تان ناکام بمانید و حتی با عزیزان و اطرافیان‌تان هم، رفتاری پرخاشگرانه داشته باشید. اما خبر خوب این است که شما هم می‌توانید به فردی صبور تبدیل شوید. البته این امر یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد و مستلزم تمرین و پشتکار شماست، اما مطمئن باشید کاملا ممکن است.

صبور بودن هرگز کار راحتی نبوده است، اما احتمالا امروزه، سخت‌تر از هر زمان دیگری در تاریخ است. در دنیایی که پیام‌ها و اطلاعات را می‌توان فورا به سراسر دنیا ارسال کرد و تنها با چند کلیک موس، به هرچیزی دسترسی داشت، اکثر ما آن‌قدر که لازم است، صبر و حوصله نداریم. خوشبختانه صبر، فضیلتی است که می‌توان آن را به‌مرور زمان به‌دست آورد و پرورش داد. وقتی بفهمید آسودگی و آرامش‌خاطر چقدر می‌تواند بر کیفیت زندگی شما اثر بگذارد، واقعا تعجب خواهید کرد. در مطلب زیر، راهکارهایی برای تمرین صبر و شکیبایی به شما معرفی خواهیم کرد.

1. به خودتان یادآوری کنید که همه‌چیز زمان می‌برَد

افراد بی‌صبر معمولا کسانی هستند که اصرار دارند کارها در همان لحظه انجام شود و دوست ندارند وقت‌شان را هدر دهند. با‌این‌حال برخی کارها با عجله به نتیجه نمی‌رسند.

درمورد شادترین خاطرات‌تان فکر کنید. احتمالا آنها مواردی بوده‌اند که صبر شما نتیجه‌ی مطلوبی داشته است، مانند زمانی که به‌طور مداوم برای رسیدن به هدفی تلاش کردید و فعالیت‌تان فورا نتیجه‌بخش نبود یا برای ماندن در کنار یکی از عزیزان‌تان، کمی بیشتر وقت گذاشتید. اگر صبر و حوصله به‌خرج نمی‌دادید، آیا می‌توانستید چنین خاطراتی داشته باشید؟

تقریبا هرچیز واقعا خوب در زندگی، مستلزم صرف وقت و فداکاری است. اگر بی‌صبر باشید، بیشتر احتمال دارد از روابط، اهداف و سایر چیزهایی که برای‌تان مهم‌اند، دست بکشید. شاید چیزهای خوب همیشه برای کسانی که صبور هستند و صبر می‌کنند، پیش نیایند، اما اکثر چیزهای خوبی که پیش می‌آیند، فورا اتفاق نمی‌افتند.

2. خودتان را برای شرایط نامساعد آماده کنید

اغلب اوقات فکر می‌کنیم که باید همه‌ چیز در زندگی‌مان بر وفق مراد باشد و در صورت رخ دادن کوچک‌ترین اتفاقی که قرار باشد ما را از دایره‌ی امنیت‌مان خارج کند صبرمان را از دست می‌دهیم. جِین بولتون (Jane Bolton)، متخصص درمان‌شناسی ازدواج و خانواده، می‌گوید برای اینکه یاد بگیریم چگونه صبور باشیم باید با هر شرایط نامساعدی، راحت برخورد کنیم:

«خیلی از ما باور داریم که آسایش، فقط شرایطی است که ما می‌توانیم تحمل کنیم. دوستی داشتم که ۲۵ سال پیش تلاش می‌کرد عادت مخربی را ترک کند. او به خودش یاد داده بود که شرایطش فقط راحت نیست اما قابل تحمل که هست. این باعث شد که عادتش را ترک کند و من هم نگاهی دوباره به الگوی توصیه‌ای خودم داشته باشم.»

3. به‌یاد داشته باشید درنهایت به آنچه می‌خواهید، دست پیدا خواهید کرد

درک‌کردن و پذیرفتن این مسئله، مستلزم صبور بودن و صبر و بلوغ فکری شماست. اگر برای هدفی به‌سختی تلاش کنید، به‌احتمال‌زیاد به آن دست پیدا خواهید کرد، اما در اغلب موارد، برای رسیدن به آن باید صبور باشید.

شاید در حرف ساده باشد، اما درحقیقت تنها چیزی که در رسیدن به خواسته‌های‌تان واقعا اهمیت دارد، شیوه‌‌ی برنامه‌ریزی و بهره‌بردن از زمان است. برای رسیدن به آنچه واقعا طالب آن هستید، توجه به مدیریت زمان‌های مرده نیز بسیار مؤثر و مفید است.

فقط به‌یاد داشته باشید صبر و شکیبایی، مهارتی ذهنی است که هرگز فراموش نخواهید کرد. بنابراین آن را قدمی مهم برای بهبود زندگی‌تان در نظر بگیرید. کم‌صبری، چیزی است که نباید به آن افتخار کنید، بلکه باید سعی کنید قبل از اینکه زندگی شما را برهم بزند، از شر آن خلاص شوید.

4. از خود بپرسید چه چیزهایی شما را بی صبر و تحمل می کند.

کشف کنید که چرا اینقدر عجله دارید. معمولا ما وقتی که سرمان شلوغ می شود و باید چندین کار را همزمان انجام دهیم، صبر و تحمل خود را از دست می دهیم و انتظار داریم تمامی آن شلوغی ها و آشفتگی ها در چند دقیقه به پایان برسد. سعی کنید تقسیم وظایف کنید و همه کار ها را خودتان به تنهایی و همزمان انجام ندهید. انجام کار ها را به طور منطقی زمان بندی کنید. انجام همه کارها به تنهایی، خود می تواند آزمونی برای صبر و تحمل شما باشد اما باید یاد بگیرید که بارهای روی دوش خود را به صورت منطقی با دیگران قسمت کنید.

علت دقیق از دست دادن صبر و تحمل و بی تابی خود را پیدا کنید. برای مثال: وقتی که هیچ کاری برای انجام دادن ندارید! بی تابی و بی طاقتی درون شما می خزد و ممکن است احساس اضطراب، نگرانی و ناراحتی داشته باشید بی آنکه بدانید دلیل همه این ها نداشتن صبر و تحمل است. برای اینکه بتوانید از تکرار آن جلوگیری کنید، آگاه بودن از دلایل آن به شما کمک میکند. چه اتفاقات، افراد، حرف ها و شرایطی باعث می شوند که خونسردی خود را از دست بدهید؟ بنشینید و لیستی تهیه کنید از تمام مواردی که باعث ایجاد تنش، اضطراب، بیحوصلگی یا خستگی در شما می شوند. در درون تمامی این علت ها واقعیت هایی نهفته است که قبول آنها برای ما سخت است. برای مثال وقتی کاری برای انجام دادن ندارید بیتاب می شوید اما آیا واقعیت درونی آن این نیست که از احساس تنهایی یا احساس بی هودگی رنج می برید؟ واقعیت های درونی دلایل بیتابی شما چیست؟

به دنبال الگوها بگردید. آگاهی از علل بی تابی این شانس را نیز به شما می دهد که بهتر خوتان را بشناسید و شاید بتوانید رابطه و شرایطی که برای شما مفید و سازنده نیست را آشکار کنید.شاید اینگونه قدرت تغییر در آنها را پیدا کنید. این واقعیت های درونی را کشف کنید و بعد به صورت منطقی در مورد این مشکلات فکر کنید و تصمیم بگیرید که آیا بیتابی شما مجاز یا مفید است؟ معمولا اینطور نیست، اما در هر صورت می توانید به جای اینکه احساس استرس و نارحتی داشته باشید به دنبال یک راه حل ریشه ای برای مشکل خود بگردید.

5. وقایع ناخوشایند روزمره را روی کاغذ بیاورید و یک گزارش روزانه تهیه کنید.

برای یک تا دو هفته هنگامی که احساس بی صبری و بی تابی کردید، تمام احساسات مرتبط را هر چه که هست روی کاغذ بنویسید. (برای مثال: روز اول کلاس زمین شناسی) مطمئن شوید که به طور مرتب و پی در پی هنگامی که این احساس در شما به وجود می آید، از شرایط یادداشت برداری کنید. بعد از مدتی متوجه می شوید که نسبت به احساس بی تابی خود، آگاهی و آمادگی بیشتری دارید. شما همچنین قادر خواهید بود این احساس و پیامد های آن را به صورت عینی شناسایی کنید. ممکن است به این نتیجه برسید که شرایط پیرامون این احساس باعث احساس نا امنی و نگرانی در شما نمی شوند بلکه این خود احساس است. با استفاده از این روش ها هنگام حمله ور شدن احساسات، بهتر می توانید این بی تابی و بی قراری درونتان را کنترل کنید.

6. برنامه هفتگی، تمرین صبور بودن

خبر خوب این است که می توانید خصلت صبور بودن را در خودتان تقویت کنید، البته صبور بودن کار راحتی نیست مخصوصا در دنیای تکنولوژی امروزی که شما می توانید به راحتی و بدون اندکی تعلل با ارسال پیامی تمام عصبانیت هایتان را به مخاطب خودتان انتقال دهید. با این حال اگر اراده کنید، با پشتکار لازم می توانید صبور بودن را تمرین کنید. تجدید نظری در روابط خودتان داشته باشید و از افرادی که عینک بدبینی گذاشته اند دوری کنید تا بتوانید به زیبایی های اطراف خود توجه کنید.

7. تنفس عمیق

هر زمان که دچار تنش شُدید، چند تنفس عمیق شکمی بکشید. در زمان استرس، نظم تنفس تان به هم می خورد و ضعیف تر می شود؛ در نتیجه بدنتان اکسیژن کمتری دریافت می کند. تنفس عمیق پیامی به مغزتان می فرستد که باعث می شود سیستم پاراسمپاتیک که فعالیت های انسان را در زمان استراحت تنظیم می کند فعال شود در نتیجه استرس و خشم تان کاهش پیدا می کند.

8. صرف کردن زمانی برای خودتان

مسائل مختلفی وجود دارد که باعث می شود صبر و حوصله خودتان را از دست بدهید؛ دغدغه های شغلی، تحصیلی، تربیت فرزندان و مراقبت از والدین پیر همه این ها باعث می شود که حس کنید گنجایش ظرفیت وجودی تان کمتر شده است. سعی کنید به صورت روزانه یا هفتگی ساعاتی را با خودتان و برای سرگرمی ها و علایقتان اختصاص دهید. با مدیریت زمان می توانید به این اهداف دست یابید.

9. همیشه چشم‌انداز مثبتی در زندگی داشته باشید

داشتن محیط ذهنی مثبت، در افزایش توانایی شما برای تمرین صبر و شکیبایی، نقش مهمی ایفا می‌کند. به‌یاد داشته باشید زندگی، مسابقه نیست، بلکه سفری است که باید از هر قدمش لذت ببرید.

10. از مسیر زندگی‌تان لذت ببرید

تمرکز روی هدف نهایی می‌تواند آدم را خسته و کلافه کند. هدف زندگی‌تان مهم و بی‌پرواست و زمان و صبر زیادی می‌خواهد؟ این هدف بزرگ را به چند هدف کوچک‌تر که در راستای آن هدف بزرگ هستند تقسیم کنید. در این صورت دلایل زیادی برای تشویق خودتان خواهید داشت.

وقتی نتیجه‌ی مثبت کار و پیشرفت‌تان را می‌بینید یاد می‌گیرید که چطور صبور باشید، انگیزه‌تان را حفظ کنید و حین تلاش برای رسیدن به اهداف‌تان به دنبال شادی هم بگردید.