ویژه شهادت حضرت امام رضا(ع)

کلام امام علی بن موسی الرضا علیه السلام

کلام امام علی بن موسی الرضا علیه السلام

«ما اَعمالُ العِبادِ کُلُّهُم عِندَ المُجاهِدینَ فی سَبیلِ اللّهِ اِلّا کَمَثَلِ خُطّافٍ اَخَذَ بِمِنقارِهِ مِن ماءِ البَحرِ.».تمام اعمال بندگان در مقایسه با مجاهدان فی سبیل اللّه همچون قطره آبی است که پرستویی با منقارش از دریا برگیرد.

 

«مَن اَرادَ اَن یَکُونَ اَقویَ النّاسِ، فَلیتَوَکَّل عَلَی اللّهِ.»

(بحارالانوار، ج 71، ص 143)

هر کس خواست نیرومندترین مردم باشد، توکّل بر خدا کند.

 

«اِذا کَذِبَ الوُلاةُ حُبِسَ المَطَرُ وَ اِذاجارَ السُّلطانُ هانَت الدَّولَةُ وَاِذا حُبِسَتِ الزَّکاةُ ماتَتِ المَواشی.»

(امالی طوسی، ج 1، ص 77)

اگر فرمانروایان و والیان دروغ گویند، باران نبارد، و اگر سلطان و حاکم ستم ورزد، حکومت از هم بپاشد و اگر از زکات خودداری شود گوسفندان بمیرند.

 

«حافِظُوا عَلی مَواقیتِ الصَّلواتِ فَاِنَّ العَبدَ لایأمَن الحَوادِثَ وَ مَن دَخَلَ عَلَیهِ وَقتُ فَریضَةٍ فَقَصَّرَ عَنها عَمداً مُتَعَمِّداً فَهُوَ خاطِی ء.».

(فقه الرضا، ص 6)

نمازها را در وقتهایش بخوانید زیرا بنده خدا نمی تواند حوادث را پیش بینی کند، پس اگر وقت نماز واجب بر بنده ای فرا رسد و او عمداً به آن اهمیت ندهد (و در اول وقت نخواند) همانا او خطا کار است.

 

«بِرُّ الوالِدَینِ واجِبٌ وَ اِن کانا مُشرِکین، وَلا طاعَةَ لَهُما فی مَعصِیة الخالِق.»

(عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 124)

نیکی به پدر و مادر واجب است گرچه مشرک باشند، ولی در معصیت پروردگار نباید آنان را اطاعت کرد.

 

«اِنَّ اللّهَ عَزَّ وَ جَلَّ اَمَرَ بِثَلاثَةٍ مَقرُونٍ بِها ثَلاثَةٌ أُخری:اَمَرَ بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ فَمَن صَلیّ وَ لَم یُزَکِّ لَم تُقبَل مِنهُ صَلاتُهُ، وَ اَمَرَ بِالشُّکرِ لَهُ وَ لِلوالِدَینِ فَمَن لَم یَشکُر والِدَیهِ لَم یَشکُرِ اللّهَ، وَ اَمَرَ بِاتِّقاءِ اللّهِ وَ صِلَةِ الرَّحِمِ، فَمَن لَم یَصِل رَحِمَهُ لَم یَتَّقِ اللّه عَزَّ وَ جَلَّ.»

(عیون اخبار الرضا، ج 1، ص 258)

خداوند به سه چیز امر کرده که آنها را با سه چیز دیگر مقرون نموده است: به نماز و زکات امر کرده پس اگر کسی نماز بخواند و زکات ندهد، نمازش پذیرفته نمی شود. و به سپاس خود و سپاس والدین امر فرموده پس اگر کسی پدر و مادرش را سپاس نگوید، خدا را سپاس نگفته است. و به تقوی و صله رحم امر کرده پس اگر کسی صله رحم نکند، از خدا نترسیده است.

 

«کُلَّما احدَثَ العِبادُ مِنَ الذُّنُوبِ ما لَم یَکُونُوا یَعمَلُون اَحدَثَ لَهُم مِنَ البَلاء مالَم یَکُونُوا یعرِفُون.»

(کافی چاپ قدیم، ص 442)

هرگاه مردم به گناهی تازه که قبلاً به انجام نمی پرداختند، آلوده شوند با بیماریها و مشکلات جدیدی که برایشان ناآشنا خواهد بود، مواجه می گردند.

 

«ما اَعمالُ العِبادِ کُلُّهُم عِندَ المُجاهِدینَ فی سَبیلِ اللّهِ اِلّا کَمَثَلِ خُطّافٍ اَخَذَ بِمِنقارِهِ مِن ماءِ البَحرِ.».

(کنزالعمّال، حدیث 10681)

تمام اعمال بندگان در مقایسه با مجاهدان فی سبیل اللّه همچون قطره آبی است که پرستویی با منقارش از دریا برگیرد.

 

«اِنَّما اِتَّخَذَ اللّهُ اِبراهیمَ خَلیلاً لاَنَّهُ لم یُرِد اَحَداً وَ لَم یَسأَل اَحَداً قَطُّ غَیرَ اللّهِ تَعالی.»

(علل الشرایع، ص 23)

همانا خداوند ابراهیم را به دوستی خویش برگزید، برای اینکه هیچ گاه قصد غیر خدا نکرد و هرگز جز از اللّه چیزی نخواست.

«لِلتَّوکُلِ دَرَجاتٌ: مِنها اَن تَثِق بِه فی امرِکَ کُلِّه وَ تَعلَم انّ الحُکمَ فی ذلِکَ لَهُ فَتَتَوَکَلَ عَلَیهِ بِتَفویضِ ذلِک اِلَیه»

(بحارالانوار، ج 78، ص 336)

توکّل دارای درجاتی است: بعضی از درجات آن این است که در تمام امورت به خداوند اعتماد نمایی و بدانی که در تمام این امور حکم، حکم اوست، پس با واگذاری آنها به خدا، بر او توکّل نمایی.

مجله  پاسدار اسلام  آبان 1387، شماره 323 

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه