زنان اروپایی و چشم و گوش هایی که باز شدند !
اولین نشانه های کشف حجاب از دربار ناصرالدین شاه قاجار آغاز شد. مسافرتهای شاه به اروپا و مشاهدات وی از وضعیت پوشش زنان اروپائی در انتقال فرهنگ آن دیار به کشور و در ابتدا به دربار دارالخلافه تأثیر به سزایی داشت. به تدریج موضوع کشف حجاب در قالب تجددخواهی به محافل روشنفکری و اشعار شعرا نفوذ کرد و درمطبوعات منعکس شد.

1307/نخستین زمزمه ها پیرامون قانون جدید
نخستین شایعات پیرامون قانون جدید هنگامی پیدا شد که رضاشاه تحت تاثیر اصلاحات دموکراتیک در افغانستان قرار گرفته بود و امان الله خان و ملکه ثریا، شاه و ملکه افغانستان در سال 1307 به ایران آمدند. ملکه افغانستان بی حجاب بود و جنجالی در میان روحانیون برانگیخت. آنان از رضاشاه خواستند ملکه افغانستان را در ایران مجبور به داشتن حجاب کند که رضاشاه نپذیرفت. در همین زمان شایعاتی درباره تصویب قانون منع حجاب پخش شد.

6 دی 1307 /تصویب قانون اتحاد شکل البسه
برای رسمیت یافتن کشف حجاب، قانون اتحاد شکل البسه و تبدیل کلاه در چهار ماده و هشت تبصره در جلسه 6 دی 1307 و در سومین سال پادشاهی رضاخان دوره هفتم قانونگذاری مجلس شورای ملی به تصویب رسید. گرچه بسیاری از روحانیون از جمله مراجع، ائمه جمعه، مفتی های اهل سنت و ... از این مقررات مستثنی شدند، امّا اجرای این قانون با مقاومت گسترده ای در تهران و چند شهر دیگر روبرو شد و روحانیون نیز پیشتاز این مخالفتها بودند.

1310 /بازی مجلس در کنار رضا شاه
مجلس شورای ملی مجوز ورود هیأتی از سوی «جامعه ملل» را برای جلوگیری از آنچه که «تجاوز به حقوق زن در شرق» خوانده می شد، صادر کرد. در این سال به دستور رضاخان «زنان باید در برداشتن حجاب خود آزاد باشند و اگر فردی یا ملایی متعرض آنان شد، شهربانی باید از زنان بی حجاب حمایت کند.»

1311 /بی حجابی مظهری از تمدن !
تشکیل «کنگره زنان شرق» در تهران و دعوت از زنان بی حجاب از سایر کشورها، از دیگر گام های رضاخان برای مبارزه با حجاب بانوان بود. در این کنگره که به ریاست «شمس پهلوی» برگزار شد، از بی حجابی به عنوان مظهری از تمدن یاد شد و در مورد آن تبلیغات فراوان به عمل آمد.

خرداد 1313 /رضا شاه: عقب مانده ایم
استفاده از مراکز تعلیم و تربیت و ایجاد مدارس آموزشی به سبک اروپا از دیگر عوامل زمینه ساز کشف حجاب در ایران عصر رضاخان بود. گرچه سابقه ایجاد این مدارس به دوره ناصرالدین شاه باز می گشت امّا رضاخان در آستانه اعلام کشف حجاب، مشوق توسعه این مدارس بود. سفر رضاشاه به ترکیه در خرداد 1313 و مشاهدات وی از بی حجابی در آن کشور، او را در پی گیری روند مقابله با حجاب مصممتر ساخت. رضاشاه در جریان این سفر به سفیر کبیر ایران «مستشارالدوله صادق» گفت:

«ما عقب هستیم و فوراً باید با تمام قوا به پیشرفت سریع مردم خصوصاً زنان اقدام کنیم.»

11 آذر 1314 /شاه پهلوی: از هر چه زن چادری است بدم می اید
رضا شاه بالاخره به محمود جم رئیس الوزرا گفت:«نزدیک دو سال است که این موضوع کشف حجاب سخت فکر مرا به خود مشغول داشته است، خصوصاً از وقتی که به ترکیه رفتم و زنهای آنها را دیدم که «پیچه» و «حجاب» را دور انداخته و دوش بدوش مردهایشان در کارهای مملکت به آنها کمک می کنند، دیگر از هر چه زن چادری است بدم آمده است. اصلاً چادر و چاقچور دشمن ترقی و پیشرفت مردم است. درست حکم یک دمل را پیدا کرده که باید با احتیاط به آن نیشتر زد و از بینش برد.»

22 اردیبهشت 1314/تأسیس جمعیت زنان آزادیخواه ایران به ریاست شمس پهلوی
شاه پهلوی در اردیبهشت 1314«جمعیت زنان آزادیخواه ایران» را تحت ریاست شمس پهلوی به عنوان گام تازه ای برای پیشبرد روند بی حجابی در کشور تأسیس کرد. در مرحله بعد وزارت داخله برای ایجاد هماهنگی بیشتر میان لباس متحدالشکل مردان و کشف حجاب زنان، مقررات جدیدی در مورد نوع پوشش وضع کرد. سپس شاه نیز به وزرا و نمایندگان مجلس اعلام کرد که حذف حجاب زنان را آغاز کنند.

تیر 1314/قیام مسجد گوهر شاد
حکومت، قانون کشف حجاب را پیش از اعلام رسمی آن در 17 دی1314، به ولایات ابلاغ کرده بود. این قانون در مرحله اجرا با مقاومت های خونینی روبرو شد و قیام در مسجد گوهر شاد در تیر 1314 از نمونه های آن است.

آیت الله قمی، آیت الله شیخ عبدالکریم حائری، آیت الله سید یونس اردبیلی، آیت الله سید محمد تقی خوانساری، آیت الله حجت کوه کمره ای و آیت الله میرزا محمد آقازاده از جمله مراجع و علمای سرشناسی بودند که نسبت به اقدامات رضاخان در ترویج بی حجابی شدیداً اعتراض کردند؛ بسیاری از علما و روحانیون نیز در اعتراض به کشف حجاب تبعید شدند.

27 آذر 1314 /ارسال بخشنامه کشف حجاب از طرف رئیس الوزرا به دربار
بخشنامه کشف حجاب جهت تصویب رضاشاه در این تاریخ از طرف رئیس الوزرا به دربار فرستاده شد تا در اول دیماه سال1314، دستور العمل اجرای غیر رسمی قانون کشف حجاب به تمام ولایت ایران ارسال گردد.

17 دی 1314/رسمیت دادن به قانون با کشف حجاب زن و دختران شاه پهلوی
در این تاریخ رضاشاه با همسر و دختران بدون حجاب خود، در مراسم جشن فارغ التحصیلی دختران دانشسرای مقدماتی حضور یافت. همة مسئولان کشوری که در این جشن دعوت شده بودند، طبق یک برنامه از پیش طراحی شده با همسران بدون حجاب خود شرکت کردند. رضاشاه در این مجلس سخنرانی کرد و گفت:

«باید خیاط ها و کلاهدوزها را تشویق کرد که مدهای قشنگ به بازار بیاورند. ما میله های زندان را شکستیم. حالا خود زندانی آزاد شده وظیفه دارد که برای خودش به جای قفس، خانه قشنگی بسازد.»

مراسم روز 17 دی 1314 در حقیقت رسمیت بخشیدن به کشف حجاب در کشور بود. پس از آن، مطبوعات به تجلیل از این رویداد پرداختند و بی حجابی را آزادی زن، تجدد او و همپایی اش با پیشرفت و ترقی مردم اروپا تلقی کردند.

یک مأموریت جدید: چادر کشیدن از سر زنان
کشف حجاب در سال های باقی مانده حکومت رضاخان اجباری بود و حجاب اسلامی مظهر عقب ماندگی شمرده می شد. به همین دلیل نیز، برداشتن چادر از سر زنان به اجبار، بخشی از وظیفه مأموران ژاندارمری شده بود.

کشف حجاب بسیاری از مفاسد اخلاقی را در جامعه دامن زد و خشم بسیاری از مردم را برانگیخت. بسیاری از زنان مؤمنه، برای حفظ حجاب از منازل خارج نمی شدند و خود را در خانه حبس کردند. بسیاری نیز تلاش کردند تا حجاب خود را درکوچه و خیابان، به دور از چشم مأمورین، حفظ کنند.

«ترویج» جایگزین «اجبار» می شود
پس از سقوط رضا شاه، ظاهراً قید اجبار از کشف حجاب برداشته شد امّا مطبوعات حکومتی همچنان در ستایش اقدام رضاخان قلم می زدند و دربارة مظاهر«تمدن» و «تجددخواهی» و «عقب نماندن از پیشرفت اروپائی ها» مطلب می نوشتند. برنامه کلی حکومت نیز در دورة حکومت پهلوی دوم همچنان تبلیغ بی حجابی بود و با کسانی که علیه آن اقدام می کردند و یا تبلیغ به حجاب در برنامه هایشان بود، برخورد می شد. این در حالی بود که تعداد بسیاری از زنان که در دورة رضاخان به اجبار از پوشش اسلامی محروم شده بودند، در دورة پهلوی دوم و در پی آزادی های نسبی سال های اول پس از سقوط رضاخان به حجاب اسلامی خود بازگشتند.

منبع : مجله  دیدار آشنا  تیر و مرداد 1388 - شماره 105 و 106