ویژه ولادت حضرت امام حسن مجتبی(ع)

جایگاه امام حسن علیه السّلام نزد پیامبر صلّی اللّه علیه و اله 

جایگاه امام حسن علیه السّلام نزد پیامبر صلّی اللّه علیه و اله 

پیامبر عظیم الشأن اسلام صلّی اللّه علیه و اله از نوادگانش حسن و حسین علیهما السّلام به اوصافی یاد کرده که حاکی از مقام و منزلت والای آنان نزد اوست، از جمله این که آن دو بزرگوار:

الف- گل های بوستان نبی اکرم در دنیا و گل های خوشبوی وی میان این امتند.

ب- امام حسن و امام حسین برترین انسان های روی زمین اند.


پیامبر عظیم الشأن اسلام صلّی اللّه علیه و اله از نوادگانش حسن و حسین علیهما السّلام به اوصافی یاد کرده که حاکی از مقام و منزلت والای آنان نزد اوست، از جمله این که آن دو بزرگوار:

الف- گل های بوستان نبی اکرم در دنیا و گل های خوشبوی وی میان این امتند.[1]

ب- امام حسن و امام حسین برترین انسان های روی زمین اند.[2]

ج- آن دو، سالار جوانان بهشتی اند.[3]

د- آن ها دست به قیام بزنند یا نزنند، امام و پیشوا به شمار می آیند.[4]

ه- آن دو بزرگوار از عترت و اهل بیت پیامبرند که تا قیامت از قرآن جدایی ندارند و امّتی که بدانان چنگ زند، هرگز به گمراهی دچار نگردد.[5]

و- این دو امام همام در شمار اهل بیتی اند که برای کشتی نشستگان خود نجات از غرق شدن را ضمانت می کنند.[6]

ز- آن دو، از جمله افرادی اند که جدّ بزرگوارشان در حق آنان فرمود:

«النجوم أمان لأهل الأرض من الغرق و أهل بیتی أمان لأهل الأرض من الاختلاف»؛

ستارگان، سبب امنیت زمینیان از هلاکت و اهل بیت من موجب مصونیت ساکنان زمین، از اختلافند.

ح- از یاران رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله فراوان نقل شده که از آن حضرت شنیده اند درباره امام حسن و امام حسین علیهما السّلام فرمود:

«اللّهم انّک تعلم أنّی احبّهما[7] فأحبّهما و أحبّ من یحبّهما»؛[8]

خدایا! تو به خوبی از علاقه من به آن دو آگاهی. بنابراین، تو نیز آنان و دوستدارانشان را مورد محبّت خویش قرار ده.

از سلمان فارسی نقل شده که از رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله شنید می فرمود:

«الحسن و الحسین إبنای، من أحبّهما أحبّنی و من أحبّنی أحبّه الله و من أحبّه الله أدخله الجنّة و من أبغضهما ابغضنی و من أبغضنی أبغضه اللّه و من أبغضه اللّه أدخله النار»؛[9]

حسن و حسین فرزندان منند، هرکس آنان را دوست بدارد، دوستدار من است و هرکس مرا دوست بدارد، خدا دوستدار اوست و آن کس که مورد محبّت خدا باشد، او را وارد بهشت می گرداند و کسی که آن دو را به خشم آورد مرا خشمگین ساخته و آن کس که مرا به خشم آورد، خدا بر او خشم می گیرد و هرکس خداوند به او خشمگین گردد، او را وارد دوزخ می کند.

ط- انس می گوید: «از رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله پرسیدند: کدامیک از اعضای خاندان شما نزدتان محبوب تر است؟ فرمود: «حسن و حسین» و همواره به دخترش فاطمه می فرمود: «فرزندانم را نزدم فرا خوان». وقتی فاطمه آن ها را نزد پیامبر می آورد رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله آن دو را می بوسید و در آغوش می کشید.[10]

ی- ابو حازم از ابو هریره روایت کرده که گفت: با چشم خود دیدم رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله مانند کسی که دانه خرما را می مکد، آب دهان حسن و حسین را می مکید.[11]

پی نوشت ها

[1] صحيح بخارى 2/ 188، سنن ترمذى 539.

[2] عيون اخبار الرضا 1/ 67.

[3] سنن ابن ماجه 14/ 56، ترمذى 539.

[4] مناقب ابن شهر آشوب 3/ 163 به نقل از مسند احمد و جامع ترمذى و سنن ابن ماجه و ديگران.

[5] جامع ترمذى 541، مستدرك حاكم 3/ 109.

[6] حلية الاولياء 4/ 306.

[7] خصائص نسايى/ 26

[8] سنن ترمذى 539.

[9] مستدرك حاكم 3/ 166.

[10] سنن ترمذى 540.

[11] مناقب ابن شهر آشوب 3/ 156.

 

 منبع : پیشوایان هدایت، ج 4، ص: 31

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه