اعلام نتایج اولیه شمارش آرا در آمریکا به معنای شکست فاحش نظرسنجی‌ها بود اما بعد از آنکه ورق به نفع «جو بایدن» برگشت، نظرسنجی‌ها توانستند تا حدی از زیر تیغ برنده انتقادات و فشارها رهایی یابند.

تحقیقات نظرسنجی ابزاری برای پاسخ به پرسش‌هایی درباره رفتار انتخاباتی شامل مشارکت سیاسی، نحوه تصمیم‌گیری رای‌دهندگان، افکار عمومی و تاثیرات کمپین‌های انتخاباتی است.

آنچه به عنوان نظرسنجی در آمریکا انجام می‌شود از پذیرش نسبتا بالایی بین شهروندان برخوردار است چرا که بسیاری از مردم آمریکا معتقدند این نظرسنجی‌ها به صورت علمی انجام می شود نه بر اساس داده‌های غیرعلمی.

البته تجربه سال ۲۰۱۶ نشان داد نظرسنجی‌ها به طور کامل قابل اتکا نیست، به عبارتی لزوما یافته‌های نظرسنجی بر خروجی انتخابات تاثیر دقیق نخواهد داشت. سال ۲۰۱۶ در حالی که نظرسنجی‌ها نشان می‌داد اقبال با «هیلاری کلینتون» است، رای‌دهندگان کلید کاخ سفید را به دست «دونالد ترامپ» سپردند. به بیان ساده تر آرا الکترال اهمیت بالاتری نسبت به آرای عمومی دارد و نظرسنجی‌ها به این دلیل کاملا قابل اتکا نیست که در آمریکا رئیس جمهور براساس علائق رای‌دهندگان انتخاب نمی شود، چرا که ممکن است یک نفر بیشترین آرای رای‌دهندگان را به دست بیاورد، اما به دلایل متعددی نتواند رئیس جمهور این کشور شود.

شاید اگر نظرسنجی در کشور دیگری انجام می‌گرفت یا اینکه روند انتخاباتی آمریکا همانند سایر کشورها بود که براساس رای مردم صورت می گرفت راحت‌تر می توانستیم پیش‌بینی کنیم که چه کسی از صندوق رای بیرون می‌آید، اما به دلیل اینکه روند انتخاباتی در آمریکا متفاوت از سایر کشورها است به صورت قطعی و از روی نظرسنجی‌ها نمی توان چنین موضوعی را بیان کرد.

از سال ۱۹۳۶ نخستین نظرسنجی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا انجام شد و تاکنون سیستم نظرسنجی در هر دوره کامل‌تر شده است. با وجود این، انتخابات ۲۰۱۶ نشان داد نباید به صورت ۱۰۰ در صد به این نظرسنجی ها اعتماد کرد.

در این دوره هم اکثر قریب به اتفاق نظرسنجی‌ها پیشتازی «جو بایدن» نامزد دموکرات‌ها را پیش‌بینی کردند و کارشناسان هم معتقد بودند اختلاف بین آرای بایدن و ترامپ اختلاف بالایی است و رئیس جمهور فعلی محبوبیت چندانی بین مردم کشورش ندارد با این حال درصدی را برای آرا الکترال اختصاص می دادند تا پیش‌بینی آنها ۱۰۰ درصدی نباشد شاید دوباره اتفاق ۲۰۱۶ تکرار شود .

پایگاه اینترنتی «ریل کلیر پالیتیکس» Real Clear Politics که مرتبا به روز می‌شود، نشان می‌داد که تا تاریخ ۲۵ اکتبر یعنی حدود یک هفته مانده به روز انتخابات، معدل ۱۱ نظرسنجی حاکی از برتری ۸ درصدی بایدن است. از طرف دیگر، طبق پیش‌بینی پایگاه «فایو ترتی ایت» Five Thirty Eight که یکی از معتبرترین تشکیلات سنجش افکار در آمریکا به شمار می‌رود، بایدن ۸۷ درصد شانس پیروزی داشت. نشریه «اکونومیست» اما شانس پیروزی بایدن را ۹۴ درصد و ترامپ را تنها ۶ درصد برآورد کرده بود.

برخی معتقدند یافته‌های بنگاه‌های شرط‌ ‌بندی‌ حتی از نظرسنجی‌ها هم معتبرترند چون پای پول در میان است میانگین آمار شرط‌ بندی‌ها در بنگاه‌های مختلف، تا تاریخ ۲۶ اکتبر، شانس پیروزی بایدن را ۶۶ درصد نشان می‌داد.

آنچه به طور خاص مؤسسات نظرسنجی در ایالات‌متحده را شگفت‌زده کرد این بود ‌که در ایالت‌های ویسکانسین، پنسیلوانیا، میشیگان و اوهایو که با وجود اتحادیه‌های قدرتمند کارگری، پایگاه سنتی دموکرات‌ها به شمار می‌رفتند، عده بسیار زیادی به ترامپ رای دادند.

در میان رسانه‌های مطرح آمریکایی، «فاکس نیوز» از ترامپ حمایت کرد اما شبکه‌های خبری و تلویزیونی از «سی ان ان»، «سی بی اس»، «ایِ بی سی» و «ان بی سی» گرفته تا مطبوعات با نفوذ مانند «نیویورک تایمز» و «واشنگتن پست» مخالف ترامپ‌ بودند و از بایدن‌ حمایت کردند.

با پایان انتخابات، ترامپ بارها خواستار توقف شمارش آرا شد و این درحالی بود که او در نخستین ساعات شمارش آرا پیروزی‌اش را اعلام کرد. در نخستین ساعات اعلام نتایج آرا بسیاری با شگفتی به فاصله بسیار زیاد نتایج نظرسنجی‌ها با آرای شمارش شده‌ نگاه می‌کردند و نظرسنجی‌ها را همچون چهار سال پیش شکست‌خورده می‌دیدند .

حالا باز هم مشخص شده، نتایج‌ نظرسنجی‌ها برای کمپین‌های انتخاباتی بسیار حیاتی است. چرا که برای استراتژیست‌ها این امکان را فراهم می‌آورد تا تاکتیک‌های مناسبی اتخاذ کنند. در صورتی که نظرسنجی‌ها با دقت و صحت بالا انجام نشوند می‌تواند احتمال شکست یک نامزد را افزایش دهد. در انتخابات ۲۰۲۰ عمده مؤسسات میزان پشتیبانی از ترامپ را کمتر از حد، برآورد کردند. آنچه به طور خاص مؤسسات نظرسنجی در ایالات‌متحده را شگفت‌زده کرد این بود ‌که در ایالت‌های ویسکانسین، پنسیلوانیا، میشیگان و اوهایو که با وجود اتحادیه‌های قدرتمند کارگری، پایگاه سنتی دموکرات‌ها به شمار می‌رفتند، عده بسیار زیادی به ترامپ رای دادند. همچنین این موضوع که حامیان ترامپ برخلاف حامیان دموکرات‌ها، به طور گسترده در انتخابات شرکت کردند.

اکنون تغییراتی در رویه نظرسنجی‌های انتخاباتی نسبت به سال ۲۰۱۶ به وجود آمده است. به ‌عنوان مثال تا قبل از سال ۲۰۱۶، بیشتر نظرسنجی‌ها از طیف تحصیل‌کردگان آمریکا انجام می‌شد، زیرا تصور بر این بود که این افراد بیشتر در رای گیری‌ها شرکت می‌کنند. موسسه‌های نظرسنجی اخیرا اعلام کرده‌اند در سال ۲۰۲۰ توجه آنها به اقشاری از مردم آمریکا که کمتر دارای تحصیلات دانشگاهی یا ساکنان مناطق روستایی‌اند و کسانی که بیرون از شهرها زندگی می کنند، بیشتر شده است.

نظرسنجی‌های انتخاباتی از سال ۲۰۱۶ با حاشیه‌های زیادی همراه شده و متفاوت بودن نتیجه نظرسنجی و انتخابات باعث شده مردم نسبت به صحت این نظرسنجی‌ها بی‌اعتماد شوند. از سوی دیگر مؤسسات نظرسنجی از یک مساله بشدت نگرانند و آن «شاخص بردلی» است؛ شاخصی که بیان می‌کند تعدادی از افرادی که می‌خواهند به یک نامزد انتخاباتی رأی دهند، ممکن است فضای سیاسی و اجتماعی به وجود آمده در آمریکا مانع شود بتوانند به‌راحتی و بدون خجالت کشیدن بگویند از کدام نامزد حمایت می‌کنند و جوابی بدهند که با رأی نهایی‌شان بشدت متفاوت است. شاخص بردلی در انتخابات سال ۲۰۱۶ اثری بشدت قدرتمند در نتایج انتخابات داشت.

در نهایت مؤسسات نظرسنجی از این مساله شکایت دارند که شاید نحوه شمارش آرا به‌ویژه آرای پستی که با جنجال‌ها و حاشیه‌های زیادی همراه بوده است، به‌ گونه‌ای باشد که نتایج نظرسنجی‌ها کاملا اشتباه از آب دربیاید. نکته جالب اینجا است که بر اساس همین نظرسنجی‌ها تنها ۱۳ درصد مردم اعتماد دارند کار شمارش آرا عادلانه و ‌دور از تقلب انجام می‌شود.

نتایجی که پس از شمارش آرا مشخص شده است نشان می دهد موسسات نظرسنجی حتی در صورت اشتباه و اعلام آماری که شاید به واقعیت نزدیک نباشد افکار عمومی را در دست دارند و جهت دهی می کنند. شاید همین امر باعث شده بسیاری پیش از اعلام قطعی آرا از انتخاب بایدن خوشحال شوند و طرفداران ترامپ هم نسبت به این انتخاب شائبه تقلب را مطرح کرده‌اند .