روزنامه جهان صنعت در یادداشتی به قلم نادر کریمی‌جونی،‌ نوشت: از ابتدای فعالیت، مجلس شورای اسلامی در دوره جدید، شعارهای گوناگون و جذابی داده است.

در ادامه یادداشت ۳۰ مهر ۱۳۹۹ روزنامه جهان صنعت، ‌آمده است: اقبال برخی شهروندان نسبت به این شعارها نمایندگان را در اظهار سخنان عوام‌پسند تشجیع کرده و چهره‌های تندرو که پیش از آن مواضع تندی علیه دولت و جناح‌های سیاسی مقابل اتخاذ کرده بودند بر آتش این مواضع رادیکال دمیده‌اند و سرعت خود را در افراط‌گرایی افزوده‌اند؛ از خائن نامیدن وزرا تا تلاش برای بی‌ثبات کردن دولت و استیضاح و برکناری برخی وزیران، سوال از رییس‌جمهور، تقاضای استیضاح و دادن رای عدم کفایت به رییس‌جمهور فقط برخی از اقدامات نمایندگان مجلس در دوره جدید بوده است. اخیرا و با درخواست اعدام رییس‌جمهور، این اظهارات افراطی به اوج خود رسیده و معلوم نیست که دلواپسان مستقر در مجلس بیش از این درخواست، چه چیز دیگری می‌توانند یا می‌خواهند بر زبان بیاورند. نکته جالب آن است که برخی از همین دلواپسان که به دوره کنونی مجلس راه پیدا نکرده‌اند، به خاطر اتهام‌های گوناگون اخلاقی و اقتصادی به دادگاه احضار و بازداشت شده‌اند.

این امر نشان می‌دهد که برخلاف تظاهرها و دادن شعارهای دلسوزانه و تقواگرایانه، نمایندگان دلواپس در خلوت کارهای دیگری می‌کنند که قابل دفاع نیست. معلوم نیست نمایندگانی که هم‌اکنون بر صندلی‌های بهارستان نشسته‌اند و فریادهای دلواپسانه سر می‌دهند، در خلوت، کارهای مغایر شعارها و ادعاهایشان نکنند.
در عین حال نمایندگان مجلس شورای اسلامی در اقدامات عملی، توفیق چندانی نداشته‌اند. بخش مهمی از این اقدامات به رفتارهای نمایشی بازمی‌گردد؛ اینکه نمایندگان از مشکلات مردم باخبر شوند و دولت را به رفع این مشکلات دعوت یا فراخوان کنند کار جدیدی نیست. برای نمایش یا رسانه‌ای شدن این مشکلات، حتی در دورافتاده‌ترین نقاط کشور و یا مناطق بسیار محروم، نیازی به حضور رییس یا اعضای هیات‌رییسه پارلمان در این‌گونه نقطه‌ها نیست چراکه فلسفه انتخاب نمایندگان از نقاط مختلف کشور، بازگو شدن مشکلات همه نقاط کشور در خانه ملت است یعنی اگر رییس خانه ملت هم به نقاط محروم سرکشی نکند باز هم از وظایف مجلس چیزی کم نشده است. از این‌ منظر آنچه بازدید میدانی قالیباف از مشکلات نقاط محروم خوانده می‌شود در بهترین حالت تکرار وظیفه نمایندگان محلی است که یا نماینده در انجام وظایف خویش قصور کرده و یا رییس مجلس وظیفه انجام شده را دوباره انجام داده است.
بخش دیگری از فعالیت‌های نمایندگان به بیان بایدها و نبایدها اختصاص دارد. بیان مشکلات و نارسایی‌ها آن هم بر اساس سلیقه و دید ظاهری کار چندان دشواری نیست. همه در محدوده‌ای از مشاهدات و توان فکری خویش می‌توانند مشکلات را ببینند و آن را بیان کنند. برخی از این بیان مشکلات، تنها بازگو کردن آنها از زبان فعالان و دست‌اندرکارانی بوده که در موقعیتی با مشکل مواجه شده و آن را لمس کرده‌اند. از این بابت مشاهده و یا بازگو کردن مشکلات که در مواردی با تجویز نسخه سلیقه‌ای برای رفع مشکل همراه بوده، کار شگرف و قابل ملاحظه‌ای نیست در مواردی توصیه‌هایی که نمایندگان برای رفع مشکل داشته‌اند، غیرواقع‌بینانه و دور از واقعیت‌های اجرایی کشور بوده است.

از جمله این توصیه‌ها راهکارهای برخی نمایندگان برای توزیع یارانه سوخت میان اقشار کم‌درآمد که به خاطر دور بودن از معیارهای اقتصادی و واقعیت‌های جامعه- با وجود بزرگ‌نمایی درباره تاثیرهای آن- مسکوت گذاشته شد و از تبدیل این توصیه به ماده قانونی انصراف داده شد.
اما اگر وظیفه مجلس علاوه بر نظارت بر دستگاه‌ها و مجموعه‌های دولتی، ریل‌گذاری برای هدایت دولت به مسیر صحیح و وادار کردن دستگاه‌های اجرایی به اتخاذ تصمیم‌های درست و عمل به آن باشد، در واقع مجلس در همین ماه‌های گذشته عمل قابل توجهی انجام نداده است. مثلا درباره سالم‌سازی فضای مجازی، بزرگ‌ترین توصیه مجلسی‌ها بستن شبکه‌های اجتماعی و وادار ساختن کاربران ایرانی به استفاده از شبکه‌های اجتماعی ایرانی بوده است؛ توصیه‌ای که در چند سال گذشته بارها به اجرا گذاشته شده و نه فقط نتیجه مثبتی به همراه نداشته بلکه گاهی نتایج حاصله معکوس نیز بوده است. برخی نمایندگان نیز توصیه کرده‌اند که اینترنت بین‌المللی به طور کلی قطع و آنچه اینترنت ملی خوانده می‌شود، جایگزین آن شود که این توصیه هم نه فقط قابل اجرا نیست بلکه به لحاظ عقلی، طرح این‌گونه پیشنهادها، محل سوال است!
نمایندگان مجلس شورای اسلامی البته طرح‌های عجیب دیگری نیز دارند که وقتی درباره آن تحقیق می‌شود، نادرستی و ابهام‌های آن نمایان می‌شود. عرضه خودرو در بورس کالا یکی از این طرح‌هاست که کارگروه خودروی کمیسیون صنایع مجلس هم‌اکنون در حال تدوین آن است.

در این طرح هیچ تمهیدی برای افزایش عرضه خودرو به بازار نشده و معلوم نیست اگر همین تعداد خودرو که اکنون عرضه می‌شود، وارد بورس شود، با وجود نبود کالا برای عرضه چگونه می‌توان بازار خودرو و قیمت‌های آن را سامان داد. در این طرح همچنین تعطیل کردن کارخانه‌های خودروساز در صورت عدم همکاری با بورس پیش‌بینی شده است. در این صورت و در یک حالت انتزاعی اگر گروه ایران‌خودرو با بورس کالا همکاری نکند چگونه می‌توان این کارخانه را تعطیل کرد و از آن مهم‌تر با کارگران بیکارشده کارخانه‌های تعطیل‌شده چه باید کرد. طرح کوپن الکترونیک هم که به عنوان گل سرسبد طرح‌های مصوب مجلس از آن یاد می‌شود، اگرچه هنوز به اجرا گذاشته نشده اما ابهام‌هایی دارد که در همین ابتدا رخ نمایانده است.

جدا از اینکه طرح بازخوانی و کپی‌برداری از طرح کوپن الکترونیک معیشتی دولت است بیان این نکته مهم است که اگر کالای یارانه‌ای از سوی دریافت‌کننده در بازار فروخته شود این سوداگری و دلالی چگونه توجیه می‌شود و چرا نمایندگان به این نکته مهم توجه نکرده‌اند که اگر قرار است کالای تولید داخل به قیمت واقعی در اختیار مصرف‌کنندگان گذاشته و قیمت‌های دلالی حذف شود، باید برای بهبود نظام توزیع فکر و برنامه‌ریزی کرد وگرنه پول ریختن به جیب مصرف‌کننده‌ها برای ساکت کردن ایشان نه فقط مشکل را حل و برطرف نمی‌کند بلکه با ساکت کردن رنج ناشی از مشکل، در واقع معضل به آینده منتقل می‌شود و حتی ممکن است در آینده به‌ گونه‌ای دردناک‌تر و پیچیده‌تر مشکل کنونی رخ بنماید. همین طرح حمایت از معیشت مردم که نمایندگان مجلس آن را تحولی در نظام معیشتی ایرانیان می‌دانند، در واقع پرداخت یارانه‌های غیرنقدی است که محل تامین آن معلوم نیست. در واقع نمایندگان مجلس شورای اسلامی اصلی‌ترین وظیفه خود که ریل‌گذاری و هدایت دولت به سوی مسیری درست است را نه فقط خوب انجام نداده‌اند بلکه گاهی چنین به نظر می‌رسد که همانند اظهارات‌شان، نمایندگان در تدوین طرح‌ها و پیشنهادهایشان نیز به جای تعقل و رفتار کارشناسی و عالمانه، به رفتارهای عوام‌فریبانه و نمایشی روی آورده‌اند.
اگر چنین باشد آنگاه یادآوری رفتارهای عوام‌فریبانه و پوپولیستی دولت‌های محمود احمدی‌نژاد، مثال‌های خوبی است تا نمایندگان دلواپس اطمینان داشته باشند که اتخاذ رفتارهای پوپولیستی اگرچه ممکن است در کوتاه‌مدت، رضایت برخی افراد را جلب و منافعی را عایدشان کند اما در بلندمدت به زیان همگان خواهد بود.