کتاب صوتی در عمق صحنه نوشته‌ی فریبا وفی، دربردارنده‌ی 14 داستان کوتاه، جذاب و شنیدنی است که بیشتر آن‌ها از لحاظ مضمون به هم وابسته‌اند و به نوعی مکمل یکدیگر هستند و به مسائلی مانند فقر، محرومیت و رنج آدم‌ها به ویژه زنان و کودکان اشاره می‌کند.

درباره‌ی کتاب صوتی در عمق صحنه:

نخستین داستان کوتاه این کتاب با عنوان «مادرم، پشت شیشه» کششی در شما به وجود می‌آورد که موجب می‌شود داستان‌های دیگر را نیز دنبال کنید. هم‌چنین این مجموعه با داستان «با زندگی» که فضایی عجیب و غریب دارد، به پایان می‌رسد. انتخاب سوژه‌ها و شخصیت‌های منحصر به فرد این داستان‌ها نشانه‌ی تیزبینی فریبا وفی در نگاه به موضوعات پیرامون است و نثر روان و پاکیزه‌ی او نیز به معنای تمرین مداوم او در زمینه‌ی نویسندگی است.

نویسنده برای ورود به جهان داستانی در قدم اول از «خانواده» که الگوی کوچک شده‌ی جامعه است، آغاز می‌کند. این کتاب همان جامعه‌ی امروز ایران است که همانند یک خانواده، کوچک و فشرده شده است. انتخاب تیپ‌های شناخته شده‌ی اجتماعی توسط وفی، در این مجموعه داستان، توانسته باورپذیری مخاطب را چندین برابر کند.

در این مجموعه هیچ‌ کاراکتری وجود ندارد که اعمالی خلاف عرف و باورهای جامعه مرتکب شود و مخاطب از شما حس تنفر داشته باشد. تمام شخصیت‌های به ظاهر منفی این داستان‌ها هم به گونه‌ای به دل می‌نشینند، حتی شخصیت‌های مجرم در داستان «برام بخوان» که تمام آن‌ها در زندان حضور دارند.

اصلی‌ترین خصوصیت این کتاب، پرداختن به رویدادهای حقیقی است که تمام انسان‌ها در طول روز و روزمرگی با آن‌ها برخورد می‌کنند. موضوع دیگری که در همه کتاب‌های فریبا وفی دیده می‌شود، حضور زنان در جامعه به شکل‌های مختلف و ویژگی‌های درونی آن‌هاست.

فریبا وفی را بیشتر بشناسیم:

فریبا وفی در سال 1341 در تبریز، شهری در شمال شرقی ایران متولد شد. علاقه‌ی او به نویسندگی از دوران نوجوانی شکل گرفت و بعضی از آثارش در همان سنین کم، در نشریات گوناگون منتشر شد. نخستین اثر جدی او با عنوان «راحت شدی پدر» در سال 1367 در مجله آدینه چاپ شد که او آن را «خودجوش‌ترین» نوشته‌ی خود می‌پندارد.

اولین کتاب او مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه و جذاب با عنوان در عمق صحنه است که در سال 1375 به چاپ رسید و کتاب دیگر او با عنوان حتی وقتی می‌خندیم نیز سه سال بعد منتشر شد که دربردارنده‌ی 22 داستان کوتاه است. نخستین رمان فریبا وفی به نام پرنده من در سال 1381 به چاپ رسید و غوغا به پا کرد و جوایز ارزنده‌ای را از آن خود کرد. هم‌چنین این اثر به زبان‌های مختلفی از قبیل انگلیسی، ایتالیایی، آلمانی، کردی سورانی و ترکی استانبولی ترجمه شد و در حال حاضر نیز به چاپ 30 رسیده‌ است.

در کل فریبا وفی نویسنده‌ای توانا و موفق است که تا به امروز 5 مجموعه داستان و 6 رمان از خود منتشر کرده و داستان‌های کوتاه بسیاری در مجلات گوناگون ادبی چاپ کرده است. بعضی از داستان‌های کوتاه او به زبان‌های مختلفی همانند روسی، ژاپنی، سوئدی، ترکی، عربی، ایسلندی و... ترجمه و چاپ شده‌اند. این نویسنده‌ی پرکار توانسته دیوان اشعار پروین اعتصامی را به صورت نثر برای نوجوانان و جوانان بازنویسی کند که بسیار هم مورد توجه قرار گرفت.

برخی از جوایز ارزنده‌ی فریبا وفی:

فریبا وفی 3 جایزه‌ی ارزنده که عبارتند از؛ جایزه بهترین رمان سال 1381، جایزه سومین دوره جایزه هوشنگ گلشیری در سال 1382، جایزه دومین دوره جایزه ادبی یلدا در سال 1382 را برای رمان پرنده‌ من اخذ نموده است، هم‌چنین این رمان از سوی بنیاد جایزه ادبی مهرگان و جایزه ادبی اصفهان در سال 1382 مورد تقدیر قرار گرفت.

جایزه بهترین رمان دوره ششم جایزه هوشنگ گلشیری در سال 1385 برای رمان رویای تبت و جایزه پرمخاطب‌ترین نویسنده غیرآلمانی مؤسسه ادبی لیبراتور برای رمان ترلان در سال 1396 از دیگر جوایز اوست.

در قسمتی از کتاب صوتی در عمق صحنه می‌شنویم:

«اون وقت منو با خودش برد و بهم گفت که خودشم دم در وا می‌ایسته و نمی‌آد تو. آخه اگه شوهرش بفهمه پوست از سرش می کنه. بعدم گفت: "کاش عبرت گرفته باشد و سر عقل بیاد و دیگه از این کارها نکنه." اون روز رفتم نشستم پشت اون شیشه. آبجی اشرف ایستاد و با من نیومد تو. می ترسیدم. خیلی می ترسیدم. خیلی شلوغ بود. قلبم همین‌جور تند تند می زد. بعد یه دفه از اون طرف صدا بلند شد. بعدشم یه روز اومد پشت شیشه. می گم یه زن. آخه اول مامانشو نشناختم، ولی خودش بود. مامان بود. چقدر عوض شده بود، خدا. صورتش پرچین و چروک شده بود و چشاش گود افتاده بود. پیر پیر شده بود. دلم خیلی براش سوخت. بغضم ترکید و زدم زیر گریه، "مامان!"»