در دهه های اخیر، مهندسی زلزله به دلایل مختلفی تحت تغییرات اساسی قرار گرفته است. ارتقاء‌، دانش درباره وقوع زلزله، حرکت زمین و مشخصات پاسخ سازه، همچنین نتایج به دست آمده از زلزله های آمریکا و ژاپن که خسارت مالی کثیری را در برداشت در این تغییرات نقش مهمی را ایفا نموده است.

از طرفی اهمیت بحث روی طرح لرزه ای براساس عملکرد، به نوع تشویق به کارگیری ابتکار در توسعه روش هایی برای ارتقاء عملکرد می باشد. درآیین نامه های فعلی، این رویه یا تشویق به ابتکار وجود ندارد، ‌دلیل این امر آن است که مفاهیم جدید، قابل انطباق با چارچوب خشک و بسته چنین آیین نامه هایی نمی باشند. تاریخچه جداسازی لرزه ای، که حدود 20سال طول کشید تا از مرحله فکر به اجرا درآید، مثال خوبی برای نشان دادن این موضوع است که تکنولوژی جدید به آهستگی و به تدریج در چارچوب آیین نامه های ساختمانی فعلی پذیرفته می شود.

در این راستا در این مجموعه، به بررسی سیستم های نوین طراحی بر اساس عملکرد شامل مهاربندی تاب، مهاربندی واگرا و زانویی، مهاربندی کلان، مهاربندی با آلیاژ های حافظه دار، تیرهای با مقطع کاهش یافته، جداساز لرزه ای و میراگرها پرداخته شده است.

امید است که این مجموعه، بتواند به عنوان راهنما برای دانشجویان، مهندسین عمران، سازه و زلزله در راستای ایجاد خلاقیت، افزایش کیفیت کارهای تمام شده و جلوگیری از هدر رفتن سرمایه های ملی باشد.

فهرست مطالب

مقدمه
فصل اول: قاب های مهاربندی کمانش تاب (BRBFs)
مراجع فصل اول
فصل دوم: سیستم های مهاربندی خارج از مرکز و مهاربندی با آلیاژ حافظه دار
مراجع فصل دوم
فصل سوم: مهاربندی کلان
مراجع فصل سوم
فصل چهارم: تیرهای با مقطع کاهش یافته
مراجع فصل چهارم
فصل پنجم: جداساز لرزه ای
فصل ششم: میراگرهای غیر خطی
مراجع کل