کتاب مینیمالیسم و حیات وحش

کتاب مینیمالیسم و حیات وحش


سید علی طباطبایی نظری در کتاب مینیمالیسم و حیات وحش، به شما می‌آموزد چگونه در دامان طبیعت و حیات وحش حضور پیدا کرده و از طریق ژانرهای گوناگون عکاسی به سبک و شیوه مینیمالیست از حیات وحش عکس‌برداری کنید.

کتاب مینیمالیسم و حیات وحش سومین اثر از مجموعه 9 جلدی عکاسی مینیمال است. عکاسی مینیمال روشی از عکاسی است که در قرن‌های 16 و 17 بین نقاشان اروپایی شکل گرفت. از اوایل دهه 20 میلادی در آمریکا این روش قدیمی از نقاشی مورد توجه عکاسان قرار گرفت و عکاسی مینیمالیستی وارد عرصه ظهور شد. این شیوه عکاسی با استفاده از تکنیک‌هایی مانند کلوزآپ، بازی با دیافراگم‌های مختلف و عکاسی سفید و سیاه، احساسی را ایجاد می‌کنند که بیننده را تا عمق طبیعت و هستی می‌برد و زبان آفرینش را از راه‌های ساده برای او شرح می‌دهد.

به قول استاد فرزانه: کشتن شکار باعث می‌شود فقط یکبار یک نفر آن حیوان را ببیند و شاید اگر با شکارچی هم عقیده باشد، از این حرکت نه چندان انسانی او، خوشش بیاید. اما وقتی یک عکاس حیات وحش، عکسی از یکی از مخلوقات زیبا و بی‌نظیر خداوند می‌گیرد علاوه بر انجام یک کار هنری، به تعداد دفعاتی که این عکس دیده می‌شود در واقع، روح و جسم بسیاری از بینندگان را تسخیر می‌کند و آن‌ها را به وجد می‌آورد و چه بسا بسیار شکار دیگر به چنگ بیاورد.

عکاسی از حیات وحش، در واقع سخت ترین، پرچالش‌ترین و البته پر هزینه‌ترین رشته عکاسی است. غالبا برای اینکار مهم نیست که چه عکسی می‌گیرید یا چگونه عکاسی می‌کنید، بلکه زنده ماندن در محیطی که به آن تعلق نداری و البته کار طاقت فرسا و شرایط سخت، مهم‌ترین چالش یک عکاس حیات وحش است.

انسان جزئی از چرخه حیات می‌باشد و بهترین راه حفاظت از این چرخه شناساندن آن به دیگر انسان‌ها است و بهترین راه این کار، به تصویر کشیدن جزئیات زندگی حیات وحش این سیاره است. پس این تنها کاری می‌باشد که شما به عنوان یک هنرمند عکاس می‌توانید برای بقاء نسل خود انجام دهید.

در بخشی از کتاب مینیمالیسم و حیات وحش می‌خوانیم:

از سرعت‌های شاتر بالای 1/1200 و از 400 Iso استفاده کنید بدنه‌های Dslr نسل جدید دارای نویز بسیار کمی در حساسیت 400 هستند معمولا پرندگان شکاری بلندپرواز را به عنوان مدل عکاسی انتخاب می‌کنم. در فصل پاییز و بهار در ارتفاعات بالای 2200 متر مناطق کوهستانی کشور می‌توانید انواع عقاب‌ها و کرکس‌ها را بیابید.

بهترین زمان برای عکاسی از پرندگان در پرواز از 7-10 صبح و از 3-4 بعدازظهر است. ابتدا محلی که پرندگان شکاری مشغول چرخ زدن بر روی جبه‌های هوا در آن ناحیه هستند در نظر بگیرید و مکان مناسبی که کمتر دیده شوید و نیز زاویه مناسبی با موضوع داشته باشید پیدا کرده و بنشینید و منتظر فرصت مناسب بمانید.

فهرست مطالب
سید علی طباطبایی
پیشگفتاری در خصوص مجموعه کتاب‌های عکاس مینیمال (شاتر2)
مقدمه‌ای در عکاسی حیات وحش
منابع

مطالب مرتبط

تگ‌ها

مطالب پربیننده

پربیننده
آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه