مقاله علمی و پژوهشی " ارسطو؛ خودگرا یا دیگرگرا ؟" مقاله ای است در 12 صفحه و با 19 فهرست منبع که در مجلات معتبر علمی و پژوهشی با رویکرد پژوهشهای اخلاقی منتشر شده است

در این مقاله علمی و پژوهشی به مباحث ارسطو، خودگرایی، دیگرگرایی، دوستی پرداخته شده است

چکیده مقاله

یکی از مسائل مورد اختلاف میان ارسطوشناسان نسبت نظام اخلاقی ارسطو با دو نظریه خودگرایی و دیگرگرایی اخلاقی است که موجب شکل¬گیری دو خوانش متضاد از نظریه اخلاقی وی گردیده است. براین اساس، برخی ارسطو را خودگرا و برخی دیگری وی را دیگرگرا ¬دانسته¬اند. داوری نهایی درباره این دو خوانش منوط به تمایز میان دو نوع برداشت از نظریه¬های خودگرایی و دیگرگرایی است: برداشت ناظر به تحقق بیرونی این دو نظریه و برداشت کاملا انتزاعی (فلسفی) از آنها. بر مبنای برداشت نخست، امکان تحلیل نظام اخلاقی ارسطو در قالب خودگرایی یا دیگرگرایی از اساس منتفی است، زیرا خودگرایان و دیگرگرایان خیر اخلاقی را مترادف با سود یا لذت می¬دانند نه فضیلت. علاوه بر این، این دو نظریه رویکردی کاملاً صوری به اخلاق هنجاری دارند و هیچ داوری پیشینی درباره مفاهیم اخلاقی را برنمی¬تابند؛ در حالی که ارسطو تصوری کاملاً پیشینی از این مفاهیم دارد و فهرستی مفصل از آنها را به مخاطبان خود ارائه می¬دهد. اما بر مبنای برداشت دوم، با توجه به این¬که می¬توان عنصر فضیلت را همچون سود و لذت به عنوان مبنای ارزش¬داوری درباره افعال انسان¬ها در نظر گرفت، بستر اولیه برای تحلیل نظام اخلاقی ارسطو از منظر خودگرایی و دیگرگرایی فراهم می¬شود، هرچند در این صورت هم رویکرد منش¬محور ارسطو در اخلاق در مقابل رویکرد فعل¬محور دو نظریه مذکور، امکان تحلیل نظام اخلاقی ارسطو از منظر خودگرایی و دیگرگرایی را در هاله¬ای از ابهام فرو می¬برد.

دانشجویان دوره دکترا و کارشناسی ارشد می تواند از محتوای این مقاله برای رساله دکترا و پایان نامه کارشناسی ارشد بهره ببرند .