مقاله علمی و پژوهشی " چالشهای حقوقی تشکیل گروه اقتصادی با منافع مشترک" مقاله ای است در 20 صفحه و با 11 فهرست منبع که در مجلات معتبر علمی و پژوهشی با رویکرد حقوق خصوصی منتشر شده است

در این مقاله علمی و پژوهشی به مباحث  ماده 107 قانون برنامه پنجم؛ گروه اقتصادی با منافع مشترک؛ مشارکت قراردادی؛ مشارکت مدنی؛ جوینت ونچر؛ کنسرسیوم پرداخته شده است

چکیده مقاله

ماده 107 قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران با هدف تسهیل و گسترش فعالیت مشارکتهای قراردادی، تشکیل گروه اقتصادی با منافع مشترک را تجویز نموده است. این نهاد فاقد شخصیت حقوقی مستقل از شرکاء بوده و در قالب شرکت مدنی و با رعایت ضوابط وگروه » مقررات مربوط به آن تشکیل میشود. علیرغم وصف قراردادی و فقدان شخصیت حقوقی

بسیاری از احکامی که قانونگذار در این ماده ذکر کرده است، مناسبت بیشتری با ، « اقتصادی که دارای شخصیت حقوقی مستقل هستند داشته و از اینرو این ماده را « مشارکتهای شرکتی » ازهدف تسهیل تشکیل مشارکتهای قراردادی دور کرده است. این مقاله ابتدا نگاهی به مقررات موجود در نظام حقوقی ایران در مورد تشکیل و فعالیت مشارکتهای قراردادی داشته و سپس تغییرات ایجاد شده با وضع ماده 107 را بررسی میکند. این بررسی نشان میدهد که حتی قبل از تصویب ماده 107 نیز امکان تشکیل و فعالیت مشارکتهای قراردادی بر اساس قوانین موجود – هرچند پراکنده و بعضا مجمل - وجود داشته و ماده 107 فاقد نقش تجویزی است. در مورد اثر تسهیلی و تشویقی ماده 107 نیز باید گفت اجمال و اختصار این ماده در کنار ابهامات تفسیری آن، این ماده را از ایفای چنین نقشی نیز باز داشته است. آنچه قدر متیقن از این ماده است، علاقه و احساس ضرورت برای نظاممند کردن و تسهیل ایجاد و فعالیت گروه اقتصادی با منافع مشترک یا به تعبیری عام تر مشارکتهای قرادادی است که میتواند با مقداری مسامحه اسم جنسی برای انواع کنسرسیومها، جونت ونچرها و ... باشد.

عنوان مقاله [English]

Formation of Contractual Joint Venture under

چکیده [English]

Abstract

The Fifth Development Plan of I.R. of Iran in Article 107 authorizes the

formation “contractual Joint Venture” on the contractual basis and within the

known concept of the civil partnership. Despite the contractual nature of

joint venture,it has been treated as an incorporated venture by the legislator.

This paper begins with looking at the existing laws and regulations regarding

contractual joint venture in Iran before the enactment of Fifth Development

Plan, and then turns to Article 107 to examine its effects on them. This paper

concludes that formation of contractual joint venture and fundamental rules

for its operation have already existed in Iran. However, Article 107 could not

regulate or facilitate formation of contractual joint ventureefficiently. It

seems, in fulfillment of this article, a comprehensive bill should be prepared

and presented to the legislator by the executive power.

کلیدواژه‌ها [English]

Keyword: Contractual Joint Venture, Consortium, Article 107

دانشجویان دوره دکترا و کارشناسی ارشد می تواند از محتوای این مقاله برای رساله دکترا و پایان نامه کارشناسی ارشد بهره ببرند .