کشاورزی از جمله صنایعی است که برای توسعه یافتگی به فناوری‌هایی نیاز دارد که کارآمدی اقدامات و کیفیت محصولات تولیدی را افزایش می‌دهند، برای این منظور از هشت فناوری استفاده می شود.

 این صنعت جهانی و راهبردی در همه کشورها از شیوه سنتی به سمت استفاده از فناوری‌های نوظهور حرکت کرده و با این کار سرعت و کیفیت تولید محصولات را ارتقا داده است. بیشتر کشورهای توسعه یافته هم از هشت فناوری مطرح در این زمینه همچون اینترنت اشیا، اتوماسیون و رباتیک، پلت فرم نرم افزاری و اپلیکیشن، داده کاوی و هوش مصنوعی، سنسور، خودروی بدون سرنشین، تصویربرداری هوایی و پردازش تصویر، زیست فناوری و کشت سلولی استفاده می‌کنند.

«آسیب‌پذیری ‌بالای‌ محصولات‌ کشاورزی‌ و ‌دامی‌ در ‌مقابل‌ شرایط ‌آب‌وهوایی ‌نامساعد، خشکسالی،‌ توفان،‌ سیل‌ و...»، «محدودیت ‌منابع‌ و زمین‌ برای ‌تامین ‌نیاز ‌غذایی ‌جمعیت‌ روبه‌رشد ‌و ‌اثرات ‌مخرب‌ زیست‌محیطی ‌فعالیت‌های‌ گسترده کشاورزی ‌و دامداری»، «از دست ‌رفتن ‌حجم ‌زیادی ‌از محصولات ‌و کاهش ‌بهره‌وری ‌به ‌دلیل ‌بی ‌اطلاعی ‌از وضعیت ‌و ‌نیازهای ‌هر ‌محصول»، «پیچیدگی‌ مدیریت ‌یک‌پارچه‌ و کارآمد ‌فعالیت‌های ‌کشاورزی ‌و ‌دامداری»، «وجود واسطه‌های ‌متعدد ‌و ‌نبود دسترسی ‌مستقیم‌ به‌ تامین‌کنندگان، ‌مصرف‌کنندگان‌اصلی ‌و ‌تحولات بازار از جمله چالش هایی است که فعالان در صنعت کشاورزی با آن مواجه هستند.

چالش هایی که تنها با کمک مدیریت صحیح، استفاده از تجهیزات مدن و فناوری های نوظهور قابل رفع هستند و با کمک این عوامل می توان صنعت کشاورزی را به شکلی پایدار توسعه داد. در کنار این عوامل، موضوعاتی چون ارتقای سطح علمی کشاورزان و شکل دهی شبکه های تخصصی، تسهیل و بهبود فعالیت‌های مدیریتی، روش های نوین کشاورزی و کشاورزی دقیق و خرید و فروش آنلاین هم می تواند در تحقق این موضوع کمک کننده باشد.

صنعت کشاورزی از جمله صنایعی است که در ایران چندان با فناوری عیاق نشده و هنوز سهم شرکت های دانش بنیان و خلاق و فناوری ها در این عرصه قابل قبول نیست و به همین دلیل این صنعت در ایران همچنان به شیوه سنتی و با کارکردی پایین تر از حد استانداردهای جهانی ادامه حیات می دهد. معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در تلاش است تا این خلاء را با توانمندی و ظرفیت شرکت های دانش بنیان و خلاق پر کند.