علائمی مانند سفتی عضلات،ارتعاش اندام ها بخصوص دست و پا در حالت استراحت،کند شدن حرکات و رفلکس های طبیعی بدن،اختلال تعادل،خشکی مفاصل و کاهش انعطاف پذیری بدن و ثابت شدن حالت صورت قسمتی از زندگی روزمره عزیزان شما می شود و این علائم با پیشرفت بیماری بدتر نیز می شوند. عزیز شما برای فعال ماندن و حفظ کیفیت زندگی خود به کمک و حمایت بیشتری نیاز دارد.

شما می توانید به روش های مختلفی از گوش دادن دوستانه به حرف های آنها در زمانی که نیاز به صحبت کردند تا کمک به آنها برای رفتن به قرارهای مختلف پزشکی به این عزیزان کمک کنید.

در این گزارش به ۱۰ روش برای کمک به مدیریت علائم بیماری پارکینسون فردی که دوستش دارید، اشاره شده است.

هر آنچه می توانید در مورد این بیماری بیاموزید

بیماری پارکینسون یک اختلال حرکتی است. اگر مراقب فردی هستید که مبتلا به پارکینسون است، احتمالاً با برخی از علائم این بیماری آشنا هستید. اما آیا می دانید چه چیزی باعث بروز علائم این بیماری می شود؟ این بیماری چگونه پیشرفت می کند؟ و یا چه درمان هایی می توانند به مدیریت آن کمک کنند؟ همچنین، آیا می دانید که علائم پارکینسون در همه افراد به یک شکل ظاهر نمی شود؟

برای اینکه بهترین حامی عزیزتان باشید، تا جایی که می توانید درباره بیماری پارکینسون اطلاعات جمع آوری کنید و بیاموزید. در وب سایت های معتبر مانند بنیاد پارکینسون تحقیق کنید یا کتاب هایی در مورد این بیماری بخوانید. در قرارهای پزشکی با بیمار خود همراه شوید و اطلاعات لازم را از پزشک سؤال کنید. اگر به خوبی از این بیماری مطلع باشید، ایده بهتری برای ارائه بیشترین کمک را خواهید داشت.

برای کمک داوطلب شوید

مسئولیت‌های روزمره مانند خرید، آشپزی و نظافت در زمانی که دچار اختلال حرکتی هستید بسیار دشوارتر می‌شوند. گاهی اوقات افراد مبتلا به پارکینسون برای انجام این کارها و سایر کارها به کمک نیاز دارند، اما ممکن است به دلیل غرور و یا خجالت کشیدن از درخواست این کمک صرف نظر کنند. وارد عمل شوید و برای انجام کارهای روزانه، آماده کردن وعده های غذایی، بردن عزیزان به قرار ملاقات های پزشکی، گرفتن داروها از داروخانه، و سایر کارهای روزمره که انجام آنها به تنهایی برایشان مشکل است، پیشنهاد کمک دهید.

آنها را به ورزش کردن تشویق کنید

ورزش کردن برای همه مفید است، اما این موضوع به ویژه برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مفید است. تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش به مغز کمک می‌کند از دوپامین - یک ماده شیمیایی دخیل در حرکت - به طور موثرتری استفاده کند. ورزش کردن همچنین قدرت، تعادل، حافظه و کیفیت زندگی را در افراد مبتلا به این بیماری بهبود می بخشد.

اگر دوست یا عزیزتان فعال نیست، آنها را تشویق کنید که هر روز با هم پیاده روی کنید. یا با هم برای یک کلاس یوگا ثبت نام کنید. هر دوی این برنامه های ورزشی برای بهبود هماهنگی مفید هستند.

احساس عادی بودن را در آنها تقویت کنید

یک بیماری مانند پارکینسون می تواند در زندگی عادی افراد اختلال ایجاد کند. از آنجایی که افراد ممکن است روی بیماری و علائم آن تمرکز زیادی داشته باشند، ممکن است فرد مورد علاقه شما احساس عادی بودن خود را از دست بدهد.

وقتی با عزیزتان صحبت می کنید، مدام به او یادآوری نکنید که او یک بیماری مزمن دارد. درباره چیزهای دیگری مانند فیلم یا کتاب جدید مورد علاقه خود صحبت کنید.

از خانه بیرون بروید

یک بیماری مزمن مانند پارکینسون می تواند بسیار منزوی کننده باشد. اگر دوست یا یکی از اعضای خانواده شما زیاد از خانه بیرون نمی رود، آنها را از خانه بیرون بیاورید و با هم برای خوردن شام به رستوران و یا تماشای فیلم به سینما بروید.

برای ایجاد برخی امکانات، مانند انتخاب رستوران یا تئاتری که دارای رمپ یا آسانسور است، آماده باشید. 

به صحبت های آنها خوب گوش کنید

زندگی با شرایطی که هم تحلیل برنده و هم غیرقابل پیش بینی است، می تواند به شدت ناراحت کننده و خسته کننده باشد. اضطراب و افسردگی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون رایج است.

گاهی اوقات فقط ارائه یک شانه برای گریه کردن یا یک گوش دوستانه برای شنیدن می تواند هدیه فوق العاده ای به این افراد باشد. فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید تا در مورد احساسات خود صحبت کند و به او بگویید که دارید به او گوش می دهید.

پیشنهاد پیوستن به یک گروه پشتیبانی را بدهید

یک گروه حمایت از پارکینسون به فرد مورد علاقه شما اجازه می دهد تا افکار و احساسات خود را با دیگرانی که تجربه مشابهی دارند به اشتراک بگذارد. این ممکن است به کاهش تنهایی و انزوا کمک کند.

فرد مورد علاقه شما ممکن است در مورد گزینه های درمانی و منابعی که به افراد دیگر در گروه کمک کرده است، یاد بگیرد و در این فرآیند دوستان جدیدی پیدا کند. گروه های حمایتی معمولاً از خانواده ها و دوستان افراد مبتلا به پارکینسون نیز استقبال می کنند.

اجتماعی شوید

به دلیل مسائل ارتباطی و سایر عوامل، بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون تمایلی به معاشرت ندارند. تشویق عزیزانتان به معاشرت با خانواده و دوستان راه دیگری برای کمک به کاهش تنهایی و بهبود کیفیت زندگی اوست. 

به دنبال تشدید علائم باشید

علائم پارکینسون در طول زمان پیشرفت می کند. از هرگونه تغییر در موارد زیر آگاه باشید:

توانایی راه رفتن
هماهنگی
تعادل
خستگی
سخن، گفتار

همچنین مراقب تغییرات خلق و خوی آنها باشید. به طور متوسط، 35 درصد از افراد مبتلا به پارکینسون در دوره ای از بیماری خود افسردگی را تجربه می کنند. بدون درمان، افسردگی می تواند منجر به زوال جسمی سریعتر شود. فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید تا از یک متخصص بهداشت روانی آموزش دیده کمک بگیرد. مطمئن شوید که آنها قرار ملاقات را گذاشته اند - و آن را حفظ کنید. اگر برای رفتن به مطب پزشک یا درمانگر نیاز به کمک دارند، با آنها همراه شوید.

صبور باشید

پارکینسون می تواند بر توانایی فرد مورد علاقه شما در راه رفتن سریع و صحبت کردن واضح برای شنیدن تأثیر بگذارد. یک گفتاردرمانگر می تواند تمریناتی را برای بهبود حجم و قدرت صدایشان به آنها آموزش دهد و یک درمانگر فیزیکی می تواند به مهارت های حرکتی آنها کمک کند.

هنگام گفتگو یا رفتن به جایی با آنها، صبور باشید. ممکن است بیشتر از حد معمول طول بکشد تا به شما پاسخ دهند. لبخند بزن و گوش کن سرعت خود را با آنها مطابقت دهید. آنها را دچار عجله و استرس نکنی. اگر راه رفتن برای آنها خیلی سخت می شود، آنها را تشویق کنید که از واکر یا ویلچر استفاده کنند. اگر صحبت کردن یک چالش است، از اشکال دیگر ارتباط مانند پیام رسانی از طریق یک پلت فرم آنلاین یا ایمیل استفاده کنید.