گروهی از اخترشناسان بین‌المللی نوعی جدید از انفجار ستاره‌ای را به نام نواختر کوچک کشف کردند که هر چند از انفجارهای ابراخترهای غول‌آسا کوچک‌تر است اما می‌تواند حدود ۲۰ میلیون تریلیون کیلوگرم ماده بسوزاند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبری سی‌ان‌ان، بر اساس مشاهدات اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ متعلق به رصدخانه اروپای جنوبی واقع در صحرای آتکامای شیلی این انفجارها به‌ شدت قوی هستند و می توانند در سطح کوتوله های سفید یا ستاره های مرده روی دهند که به اندازه سیاره زمین کوچک هستند.

سیمون اسکارینگی اخترشناس ارشد این مطالعه و استادیار دانشگاه دورهام انگلیس در بیانیه ای اعلام کرد: برای اولین بار آنچه را که نواختر کوچک می نامیم، کشف کرده و شناسایی کرده ایم. این پدیده دانش ما را از چگونگی وقوع انفجارهای گرماهسته ای در ستاره ها با چالش روبرو کرده است. ما تصور می کردیم این پدیده را می شناسیم، اما این کشف راه جدیدی را برای دستیابی به دانش بیشتر در مورد آنها پیش روی ما می گذارد.

این انفجارها تنها چند ساعت به طول می‌انجامد و به سرعت حجم وسیعی از مواد ستاره را می سوزاند. این حوادث احتمالا در کائنات طبیعی است اما به سختی قابل رصد توسط اخترشناسان است. با این حال این گروه از اخترشناسان هنگام تجزیه و تحلیل داده‌های ماهواره بررسی سیارات فراخورشیدی گذران متعلق به ناسا، بارقه های سریع، مختصر و نورانی را دیدند. دو انفجار در سطح کوتوله های سفید روی داد اما سومین انفجار به رصدهای بیشتر با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه اروپای جنوبی نیاز داشت.

اسکارینگی می گوید: این امر نشان می دهد کائنات چقدر پویاست، این حوادث بسیار سریع روی می دهند و دیدن آنها در حال وقوع بسیار دشوار است. 

میادین آهن‌ربایی بسیار قوی

ستاره‌های کوتوله سفید، معمولا با ستاره های دیگر جفت می شوند و هیدروژن را از این ستاره ها دریافت می کنند. وقتی گاز هیدروژن با سطح داغ کوتوله سفید برخورد می کند، اتم های هیدروژن با هلیوم ترکیب و موجب انفجار می شوند، این حادثه به نام نواختر شناخته می شود.

ناتالی دگنار استادیار دانشگاه آمستردام نیز در بیانیه ای می گوید: چنین انفجاری می تواند کل سطح کوتوله سفید را بسوزاند و آن را برای چند هفته روشن کند. نواختر کوچک از نواختر معمولی کوچک تر است و تنها چند ساعت دیده می شود. انفجارهای نواختر روی سطح کوتوله سفید روی می دهد که میادین آهن ربایی قوی دارد و مواد را به قطب های ستاره می فرستند. این وضعیت باعث می شود ترکیب هیدروژن و هلیوم بیشتر در قطب های آهن ربایی روی دهد.