از هرات تا اوین رمانی است ۵۱۲ صفحه‌ای از فلور یزدانی است که در آن نویسنده با شخصیت پردازی و ارائه رمانی بلند به آثار، گویش و آداب و سنن محلی شهرستان خاتم استان یزد و شیراز پرداخته است.

فلور یزدانی سه رمان با یک زمینۀ همانند در چند سال گذشته نگارش و چاپ کرده که کتاب از هرات تا اوین با ویرایش پروانه طاهری و حروفچینی م. ناصرالمعمار در قطع رقعی و با ۵۱۲ صفحه به چاپ رسیده است همچنین این کتاب در تابستان ۱۳۹۵ توسط چاپ الوان در تیراژ دو هزار نسخه به چاپ رسیده است.

حسین مسرت نویسنده یزدی در زمینه این کتاب در وبلاگ شخصی خود در خصوص این نویسنده و این کتاب نوشته است، نگارش کتاب به گویش بومی و یا زمینۀ بومی در ایران پیشینه‌ای دراز دارد، چنانکه بسیاری از نویسندگان نامور مانند: محمود دولت آبادی، کریم کشاورز، منیرو روانی پور و شهریار مندنی پور و دیگران دست به نگارش چنین آثاری زده اند.

امّا در زمینۀ یزد نخستین بار در سال ۱۳۵۵ش، کریم کشاورز که پدرش یزدی بود، در کتاب «فی مدّة المعلومه» چند داستان را با پرداخت بومی و بهره گیری از چندین واژۀ بومی نوشت و آن گاه دکتر محمّد علی اسلامی ندوشن در سال ۱۳۵۷ش با نگارش چند داستان با زمینۀ بومی از مردم ندوشن یزد در کتاب «پنجره های بسته» سنگ بنای دیگری نهاد. پس از وی در سال ۱۳۶۳ش، محمّد تقی عسکری کامران داستان بلندی را با نام: «ننه زهرا و پسرش» با گویش بومی یزد نوشت.

و اکنون خانم یزدانی با بهره گیری از واژگان بومی زادگاه خود، کتاب هایی را با زبان معیار نوشته و خواننده را با فضای بومی و تاریخی روستاهای هرات و مروست - که اکنون شهر شده - و دیگر روستاهای پیرامون آن که اکنون همگی در محدوۀ شهرستان خاتم استان یزد جای دارد، آشنا می کند.

چنانکه با توصیف‌های عینی و ملموس که نویسنده از هرات یا مروست قدیم می دهد، خواننده خود را در فضای آن روستاها تصوّر می کند.

در این رمان نویسنده زندگی دختری که در روستای ترکان به دنیا آمده و پس از پشت سر گذاشتن مشکلات فراوان با چهار فرزندش به شیراز مهاجرت می کند و درآنجا زندگی را از نو برای فرزندانش رقم می زند که نویسنده به توصیف وقایع از تولد تا ازدواج چهار فرزندش می پردازد.