کتاب کرب و بلای امام زمان (عج) و مرابطه مومنانه منتظران به قلم اسماعیل شفیعی سروستانی به تحلیل و بررسی پیامد‌های زندگی‌ منتظران مهدی موعود در عصر غیبت کبری می‌پردازد.

در طول تاریخ، پیوسته همه‌ی پیامبران و امامان الهی بر اساس شرایط تاریخی و عصری که در آن زندگی‌ می‌کردند، مستعد و پذیرای آزمایشات الهی می‌شدند. خانه نشینی، اسارت، مهاجرت، مورد آزار و اذیت قرار گرفتن، شهادت و در نهایت غیبت را می‌توان نمونه‌ای از این آزمایشات الهی دانست. هر یک از این آزمایشات الهی مانند کرب و بلایی بودند که پیامبران و امامان، خود را آماده آن ساخته و در کمال رضایت پذیرایش می‌شدند.

عناوین و سرفصل‌های مهم و کلیدی در حوزه‌ی مطالعات مهدوی که جزو یکی از همین آزمایشات الهی است، بسیارند. به طوری که هیچ یک از مباحث و ابتلائات مومنان در صحنۀ حیات فردی و اجتماعی، از چشم محققان این حوزه دور نمانده است. البته اتکا به احادیث و روایات رسیده از حضرات و معصومان (ع)، سبب این امر شده و وسعت و ژرفای خاصی به گفتمان مهدوی عطا کرده است.

مرابطه در معنی نوعی خاص از ارتباط داشتن به ساحت قدس مهدوی، به ویژه در عصر غیبت کبرا، یکی از مهم‌ترین مباحثی است که به نحوۀ بودن و زیستن مؤمنانه، معنی بخشیده است. اسماعیل شفیعی سروستانی در این کتاب، گفت‌وگو از کرب‌ و بلا، سختی‌ها و ابتلائات عارض شده به هر یک از حضرات معصوم (ع) را اعتبار نظر خویش قرار داده و با تعریف و توصیف غیبت، به عنوان کرب ‌و بلای حضرت صاحب‌الزمان (عج) از مرابطه، به عنوان نوعی زیستن مومنانۀ منتظران در عصر غیبت یاد کرده است.

بدون تردید این کتاب را باید خواند و به عنوان دفتری که نحوه‌ی بودن را می‌آموزد، به آن نگریست؛ آن را تدریس کرد و از مسیر آن، دگرگون دیدن و دگرگون زیستن را به نسل جوان آموخت.

در بخشی از کتاب کرب و بلای امام زمان (عج) و مرابطه مومنانه منتظران می‌خوانیم:

پس از رحلت رسول مکرم اسلام (ص)، امامی و سپس امامی دیگر و حلقه به حلقه، زنجیرۀ امامت به پیش آمد؛ امّا تنها به دلیل مبسوط‌الید نبودن آن ابواب ایمان و قائد بندگان، هر زمان بیشتر از زمان قبل، بر میزان استضعاف، نامبارکی و خفّت و خواری مومنان و شیعیان افزوده شد و خلفا و سلاطین جور، چونان گرگان و شغالان، هر دم بر ظلم و ستم خویش و شیطان ملعون نیز هر زمان بیشتر از قبل، بر گسترۀ حکمرانی‌اش و بر تعداد رعایای خویش افزودند تا به عصر حاضر رسیدیم.

برخلاف مقام انبیاء و رسولان که به دلیل دارا بودن شأن خاص خبرآوری و رسالت، از سوی خداوند متعال، مکلّف به رفتن به سوی مردم هستند تا ضمن ابلاغ خبر و اعلام رسالت، دعوت‌گری مردم کنند و انذارکننده، دلالت‌گر، متذکر و ناطق کلام‌الله باشند، اوصیای خداوند و ائمّۀ هدی (ع) مکلف به رفتن به سوی مردم نیستند و این در تکلیف مردم است که ضرورتاً می‌بایست به سوی امام بروند؛ او را بخوانند؛ دعوت کنندۀ او باشند؛ ایشان را مبسوط‌الید ساخته و امر امامت و امارت بر امور خود را به ایشان بسپارند؛ درباره‌اش متعهد شده و یاری‌اش دهند تا احکام فردی و اجتماعی مرتبط با تمام امور مدنی، مطابق آنچه رسول و نبی آورده است، در میانشان جاری شود.

فهرست مطالب
سخن ناشر
فصل اول: کرب و بلای امام زمان (عج)
مقدّمه
زمین، بی‌حجت نمی‌ماند
شئون و مقامات امام
امام مبسوط‌الید
امام و انبساط دست
هر امامی کرب و بلایی دارد
حکمت ابتلای اولیاء
صاحب عظیم‌ترین ابتلاء
بلای دست‌ساز
علل و عوامل موثّر در رخداد غیبت امام
بندگان خود را آزمایش می‌کند
غربال می‌شوید؛ غربال آخرالزّمانی
ستم و ظلم مردم به خودشان
ستم به فرزندان علی (ع)
استغنای از امام
بی‌نیازی به امام
خوف و ترس امام از قتل
عادت به زندگی بی‌امام و فقدان آمادگی مردم
حکمت‌های حضور حجّت در زمین
فصل دوم: پیامدهای غیبت
شد؛ آنچه نمی‌باید می‌شد!
عصر حیرت، عصر بی‌پناهی (ابتلای سرگردانی)
گزارش قرآن کریم از ماجرا
مواقع حیرت و سرگردانی آدمی
یوشع (ع) در روایات
ابتلای مردم، ابتلای امام است
ابتلای امام، سبب ارتقای امام است
خودکشیشی
دینداری، آتشی بر کف دست
عبید‌الدّنیا شدن
تردیدی که مقدّمۀ ارتداد است!
فصل سوم: رفع شدائد
شرط مرتفع شدن شدائد
و امّا گام دوم
هجرت به سوی امام، شرط ضروری معرفت امام
طلب امام، یعنی از او شدن
فصل چهارم: مرابطۀ مؤمنانۀ منتظران
مرابطه، مرزبانی مؤمنانۀ منتظران
رباط و مرابطه
رباط و مرابطه در قرآن کریم
مرابطه، انتظار مؤمنانه
کمترین زمان مرابطه چقدر است؟
وضعیت دائمی قرمز تا به وقت ظهور
صلۀ امام (عج) ب