رسول حق شناس در کتاب اصول اولیه حرفه‌ای‌گری برای اهالی هنرهای نمایشی، سعی بر این داشته تا اصول و مبانی لازم را برای کار حرفه‌ای در هنرهای نمایشی با زبانی ساده و بدون تکلف بیان کند. این کتاب می‌تواند شروع راهی برای نسل‌های بعدی در رعایت اصول حرفه‌ای بودن و اخلاق مداری در حوزه هنرهای نمایشی باشد.

کتاب حاضر را علاوه بر این که می‌توان یک پروتکل الحاقی بر تمام زوایا و ضوابط دنیای حرفه‌ای بودن در حوزه هنرهای نمایشی خواند، همچنین می‌توان فتح بابی بر نظریه اخلاق در هنر و رعایت اصول رفتاری در باب سلامت تفکر دانست.

امروزه به دلیل حواشی ناسالم بسیار در مورد هنر و علی‌الخصوص هنرهای نمایشی در حوزه اعمال روابط بر ضوابط و تحمیل سلایق بر قوانین و استانداردها و تشکیل گروهک‌های از قبل نشان شده این حوزه در تولید اثر و گروهک‌هایی که گاه خودشان در انتخاب داورها و بازبین‌ها و به طبع در تغییر و چرخش آراء موثر هستند، رسول حق شناس همت بر نشر این مرامنامه نموده که می‌توان احساس خطر را در میان فرهیختگان دید؛ این خطر که یک هنرمند طراز اول کشور قبل از آنکه دغدغه تولید اثر را داشته باشد باید بر دغدغه گروه بازخوان و بازبین و داور فائق آید که آیا کارش در سلاخ خانه بی‌اخلاقی و عدم حرفه‌ای بودن جان سالم به در خواهد برد یا خیر؟

در بخشی از کتاب اصول اولیه حرفه‌ای‌گری برای اهالی هنرهای نمایشی می‌خوانیم:

اگر تنها گروه خود را خوب بشناسیم و از توانایی‌های دیگران هیچ اطلاعاتی نداشته باشیم، شانس پیروزی 50 درصد است. ولی اگر روی گروه خود شناخت کافی نداشته باشیم، هرچقدر هم که حریف را خوب بشناسیم، هیچ شانسی برای موفقیت نداریم. اگر خواهان موفقیت بیشتری هستید، البته ابتدا باید شناخت از خود را افزایش دهید و سپس رقیبان خود را به خوبی شناسایی کنید.

شناخت از خود، ما را در چگونگی رقابت یاری می‌کند اگر توانایی ما در برابر حریفان متوسط است، باید برای اجرای بهتر تلاش کنیم، اما اگر اعتقاد به توانایی بیشتر نسبت به رقیب داریم، بایدذهنیت خود را روی تدابیر اجرایی متمرکز کنیم، ولی به طور کلی باید بدانیم که اجرای حرفه‌ای به چگونگی تمرین و به ویژگیهای تمرین بستگی دارد. قوی‌ترین بخش گروه خود را روی ضعیف‌ترین بخش گروه حریف متمرکز کنید و نیروهای بازدارنده خود را نیز معطوف نقاط قدرتمند رقیب نمایید. معمولاً تمام نیروهای شما در یک گروه، عالی و ویژه نیستند، در این زمینه باید شناختی قوی وجود داشته باشد. گروه را به نیروهای عادی و ویژه تقسیم کنید. البته این تقسیم بندی باید کاملاً درونی و محرمانه باشد. در یک اجرا می‌توان از نیروهای عادی جهت اجرایی کردن تکنیک‌های سخت و اصلی با حریف استفاده کرد و از نیروهای ویژه و تخصصی برای ثبت درگیری نهایی بهره برد؛ درگیری اینجا به معنای رقابت برای اثر گذاری بر مخاطب است. نکته بعدی، شناخت شرایط روحی حریف است.

هنگام رویارویی با هر گروهی باید شرایط روحی و روانی آن‌ها را تحلیل کنید. اگر با گروه حریفی روبرو هستید که برای آن اجرا شرایط روحی خوبی دارد کارتان بسیار سخت است و باید برای مقابله با این شرایط تدبیر خاصی داشته باشید. این، هنر کنترل عامل روحی است. ما در این زمینه حق انتخاب نداریم و نمی‌توانیم گروه حریف بعدی را خودمان انتخاب کنیم، اما می‌توانیم یک گروه با روحیه را از یک حریف کم روحیه تشخیص بدهیم. مهم است که علت حساسیت و کسب روحیه گروه حریف را پیدا کنیم در واقع این مشکل شماست و هیچ مشکلی هم بدون راه حل نیست. بعد از شناخت ضعف‌ها و قوّت‌ها حالا زمان برنامه‌ریزی است.

فهرست مطالب

سخن نویسنده
مقدمه استاد علیِ رضا
خلاصه‌ای از فعالیت‌های مولف:
حرفه‌ای کیست؟ و رسم حرفه‌ای‌گری چیست؟
فصل اول: تعاریف حرفه‌ای‌گری در حوزه هنرهای نمایشی
فصل دوم: عناصر حرفه‌ای شدن
میان فصل: مختصات شخصیت حرفه‌ای‌ها
ادامه فصل دوم: عناصر چهار گانه حرفه‌ای شدن
فصل سوم: عناصر حرفه‌ای‌گری در کار تیمی
فصل چهارم: عناصر موثر در بالا رفتن کیفیت حرفه‌ای‌ها
فصل پنجم: حرفه‌ای‌ها چگونه اند؟