در تاریخ علم اندیشیدن و شناختن مختصات انقلاب علمی که فقط یک‌بار در طول تاریخ بشر اتفاق افتاده است، بسیار حائز اهمیت است. جان و جوهر انقلاب علمی، همانا، تغییر نگرش و نحوه‌ی تلقی انسان از طبیعت، جهان، خالق و رابطه آدمی با خود و محیط پیر

 نقد متصل به خرد و اندیشه ورزی، نقد رخنه یاب و رخنه پوش است؛ درزها و نقص‌ها و نقصان‌ها توسط چنین نقدی تعمیر و ترمیم و تکمیل می‌شود.

نقد اگرچه در معانی مختلفی استعمال و استفاده‌شده است، مثل نقد از نظر کانت و یا نقد از نظر حکمای ایرانی و حتی متون دینی، لیکن، ریشه و بنیان نقد به یک آبشخور و سرچشمه و مصدر می‌رسد.