پانزدهم ماه رمضان، سالروز میلاد امام حسن مجتبی(ع) والامقامی از نسل خوبان و آیینه تمام نمای صبر و بردباری در جهان هستی است. دومین امام شیعیان در مسیر عدالت و مبارزه با حکومت وقت گام برداشت و به حفظ نیروهای کارآمد، اصلح و تفسیر صحیح اسلام پرداخت.

به طور خلاصه در پاسخ باید گفت که: اندیشمندان و تاریخ نگاران مسلمان ـ اعم از شیعه، سنّی، میانه رو و متعصّب ـ بعد از تحقیق و تفحّص، به ثمر بخش بودن صلح و حقّانیّت امام اعتراف کرده اند و سیاست حضرت مجتبی علیه السلام را در شرایط بحرانی آن روز، تحسین نمود

ابعاد روانی و جسمی وجود انسان ضرورت کاربرد دو قدرت شمشیر و فکر، اقدام مستقیم نظامی و عملیات روانی را در جنگ ها برای کسب پیروزی بر دشمن مطرح ساخته است. عملیات روانی به مثابه اقدامی در جهت تاثیر بر ذهن و عواطف آدمی برای ایجاد تغییر در رفتار او پا به پا

بدون شک زندگانی پیامبر (ص ) و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بهترین الگو برای مردم به ویژه مسلمانان در مواجهه با مسائل و مشکلات اساسی در زندگانی فردی و اجتماعی است. الگو پذیری و قهرمان گرایی در ذات انسانها است؛ نقش الگوها در جهت دادن به رفتارهای آدمی و تعی

از امام سجاد (علیه السلام) نقل شده: هنگامیکه امام حسن (علیه السلام) تصمیم گرفت با معاویه صلح کند، از خانه بیرون رفت تا اینکه او را دید. هنگامی که با یکدیگر اجتماع کردند، معاویه بالای منبر رفت و دستور داد امام روی منبر یک پله پائین تر از او بایستد.

در چند کتاب تاریخی، به موضوع اعتراض و مخالفت امام حسین نسبت به صلح امام حسن با معاویه اشاره شده است. در این مطلب، بر اساس منابع تاریخی، صحت این ادعاها مورد نقد و رد قرار گرفته است.

ائمه معصومین (ع) به عنوان حجت خدا بر مردم، رفتار و گفتارشان حجت است. ماجرای صلح امام حسن (ع) هم عملی است توسط حجتی از حجتهای خدا که با هر انگیزه ای اعم از تکلیف گرایی یا حفظ مکتب اسلام و مصالح عمومی انجام شده باشد، قطعاً دلایل منطقی و عقلی خود را داش

در این نوشتار کوشش می شود صلح امام حسن علیه السلام را شبهه زدایی نموده و اثبات نماید که امام با شناخت از شرایط زمان و با بهره گیری از سیاست و استراتژی معقول و منطقی، «پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ» را به ارمغان آورده است. از این رو، صل

پس از شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام، امام مجتبی علیه السلام سخنرانی پرشوری ایراد کرد. مردم در حالی که می­گریستند، به سخنانش گوش می­دادند. پس از پایان سخنرانی امام، عبدالله بن عباس برخاست و گفت: «مردم! این فرزند پیامبرتان و جانشین امامت

اسم آن بزرگوار حسن است و این اسم از طرف پروردگار عالم به ایشان عنایت شده است. از امام سجاد روایت است که چون حضرت مجتبی (ع) به دنیا آمد، جبرئیل بر پیامبر (ص) نازل شد و از طرف حق تعالی گفت: چون منزلت امیرالمؤمنین نسبت به تو، به منزله هارون نسبت به موسی