سفارش امام زین العابدین (ع) در چهل و چهارمین بخش صحیفه سجادیه به هنگام ورود به ماه مبارک رمضان امده است. ماه رمضان در کنار دیگر ماه های قمری، با توجه به ارج و قرب الهی بیشتری جزو پر سفارش ترین ماه هایی است که مورد توجه پیامبران الهی، ایمه معصوم و خداوند قرار گرفته است.

دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه، به هنگام ورود به ماه رمضان در ۱۹ فراز تنظیم شده است.

اموزه های دعای چهل و چهارم صیحفه سجادیه

* شکر خدای را که ما را اهل حمد و ستایش قرار داد.

* خداوند به شکرگزاران، پاداش نیکوکاران دهد.

* ستایش خدا را که ما را به دین خودش دراورد.

* ماه رمضان ماه روزه، ماه اسلام، ماه پاکیزگی از الودگی ها، ماه رها شدن از گناهان، ماه شب زنده داری و ماه نزول قران است.

* خدا برای بزرگداشت حرمت ماه رمضان، ان چیزی که در ماه های دیگر حلال بود، حرام کرد.

* شب قدر، که یکی از شب های ماه رمضان است، برتر از شب های هزار ماه است.

* از خدا بخواهیم ما را در دیگر ماه ها نیز روزه دار، شب زنده دار، فروتن در برابر خدا، ر ها از شر شیطان و... قرار دهد.

و کان من دعایه علیه السلام اذا دخل شهر رمضان: و از دعای ان حضرت (ع) به وقت فرا رسیدن ماه رمضان: الحمد لله الذی هدانا لحمده، و جعلنا من اهله لنکون لاحسانه من الشاکرین، و لیجزینا علی ذلک جزاء المحسنین و الحمد لله الذی حبانا بدینه، و اختصنا بملته، و سبلنا فی سبل احسانه لنسلکها بمنه الی رضوانه، حمدا یتقبله منا، و یرضی به عنا سپاس خدا را که ما را راهنما به سپاس خود شد، و شایسته ان نمود، تا از شکرگزاران احسان او گردیم، و به ما بر این کار پاداش نیکوکاران بخشد و سپاس خدای را که دینش را به ما عنایت فرمود:، و ما را به ایین خود اختصاص داد، و در راه های احسان خود روان ساخت، تا در ان ها به فضل و لطفش به سوی رضوان او حرکت کنیم، چنان حمدی که از ما بپذیرد، و به سبب ان از ما خشنود شود. الحمد لله الذی جعل من تلک السبل شهره شهر رمضان، شهر الصیام، و شهر الاسلام، و شهر الطهور، و شهر التمحیص، و شهر القیام (الذی انزل فیه القران، هدی للناس، و بینات من الهدی و الفرقان)و سپاس خدای را که از جمله ان راه ها، ماه خود ماه رمضان را قرار داد، ماه روزه، ماه اسلام، ماه طهارت، ماه ازمایش، ماه قیام، ماهی که قران را در ان نازل کرد، برای هدایت مردم، و بودن نشانه هایی روشن از هدایت و مشخص شدن حق از باطل، ابان فضیلته علی سایر الشهور بما جعل له من الحرمات الموفوره، و الفضایل المشهوره، فحرم فیه ما احل فی غیره اعظاما، و حجر فیه المطاعم و المشارب اکراما، و جعل له وقتا بینا لا یجیز- جل و عز- ان یقدم قبله، و لا یقبل ان یوخر عنه؛

و بدین جهت برتری ان ماه را بر سایر ماه ها بر پایه احترامات فراوان، و فضیلت های اشکار روشن نمود، پس انچه را در زمان های دیگر حلال بود حرام کرد و برای اکرام ان خوراکی ها و اشامیدنی ها را منع نمود و برای ان زمان معینی قرار داد که حضرتش - جل وعز - اجازه نمی دهد از ان پیش افتد و نمی پذیرد که از ان پس افتد.

ثم فضل لیله واحده من لیالیه علی لیالی الف شهر، و سماها لیله القدر، (تنزل الملایکه و الروح فی ها باذن ربهم من کل امر) سلام دایم البرکه الی طلوع الفجر علی من یشاء من عباده بما احکم من قضایه. اللهم صل علی محمد و اله، و الهمنا معرفه فضله و اجلال حرمته، و التحفظ مما حظرت فیه، و اعنا علی صیامه بکف الجوارح عن معاصیک، و استعمالها فیه بما یرضیک حتی لا نصغی باسماعنا الی لغو، و لا نسرع بابصارنا الی لهو و حتی لا نبسط ایدینا الی محظور، و لا نخطو باقدامنا الی محجور، و حتی لا تعی بطوننا الا ما احللت، و لا تنطق السنتنا الا بما مثلت، و لا نتکلف الا ما یدنی من ثوابک، و لا نتعاطی الا الذی یقی من عقابک، ثم خلص ذلک کله من ریاء المراءین، و سمعه المسمعین، لا نشرک فیه احدا دونک، و لا نبتغی فیه مرادا سواک.

سپس یکی از شب هایش را بر شب های هزار ماه فضیلت و برتری داد، و ان را شب قدر نامید، که در ان شب فرشتگان و روح به فرمان پروردگارشان برای هر امری نازل می گردند، و ان شب سلامتی و برکت پیوسته است تا سپیده دم بر هر کس از بندگانش که بخواهد به جهت قضایش که لازم الاجراء دانسته است. بار ال ها بر محمد و الش درود فرست و معرفت برتری این ماه و بزرگداشت احترامش، و خودداری از محرمات در ان را به ما الهام کن، و ما را به روزه داشتن ان با حفظ جوارح از گناهان، و به کار بردن ان ها در انچه که تو را خشنود می نماید یاری ده، تا با گوشمان به گفتار لغو گوش نکنیم، و با چشمانمان به تماشای لهو نشتابیم، و دست هایمان را به حرامی دراز نکنیم، و - به سوی ممنوع تو گام برنداریم، و شکمهایمان جز به حلال پر نشود، و زبانمان به غیر انچه تو گفته ای گویا نگردد، و جز در کاری که به ثواب تو نزدیک می کند به کوشش برنخیزیم، و جز انچه از عقوبتت نگاه دارد فرا نگیریم، انگاه این همه را از خودنمایی ریاکاران و شهرت خواهی شهرت طلبان خالص و پاک گردان، به گونه ای که کسی را با تو در این امور شریک نکنیم، و مقصد و مقصودی غیر تو نداشته باشیم.

اللهم صل علی محمد و اله، و قفنا فیه علی مواقیت الصلوات الخمس بحدودها التی حددت، و فروضها التی فرضت، و وظایفها التی وظفت، و اوقاتها التی وقت و انزلنا فیها منزله المصیبین لمنازلها، الحافظین لارکانها، المودین لها فی اوقاتها علی ما سنه عبدک و رسولک- صلواتک علیه و اله- فی رکوعها و سجودها و جمیع فواضلها علی اتم الطهور و اسبغه، و ابین الخشوع و ابلغه.

بارال ها بر محمد و الش فرست و ما را در این ماه بر اوقات نمازهای پنج گانه به نحوی که حدودش را معین نمودی، و واجباتش را مقرر فرمود: ی، و شروطش را بیان کردی، و اوقاتش را تعیین نمودی اگاه و بینا ساز، و ما را در مرتبه انانی قرار ده که به مراتب ان رسیده اند، و ارکانش را نگهبان اند، و ان را در اوقات خود بپا می دارند، ان طور که پیامبرت - که صلوات تو بر او و الش باد - تشریع فرمود: ه، در رکوع و سجود و همه اداب و درجات عالی فضیلتش، با کامل ترین طهارت و تمامترینش، و روشن ترین مراتب خشوع و رساترینش،

وفقنا فیه لان نصل ارحامنا بالبر و الصله، و ان نتعاهد جیراننا بالافضال و العطیه، و ان نخلص اموالنا من التبعات، و ان نطهرها باخراج الزکوات، و ان نراجع من هاجرنا، و ان ننصف من ظلمنا، و ان نسالم من عادانا حاشی من عودی فیک و لک، فانه العدو الذی لا نوالیه، و الحزب الذی لا نصافیه؛

و ما را در این ماه توفیق ده تا به خویشاوندان خود نیکی و پیوند کنیم، و به همسایگان از راه احسان و بخشش رسیدگی کنیم، و اموال خود را از مظالم پاک نماییم، و با بیرون کردن زکات ان را پاکیزه کنیم، و با ان کس که با ما قهر کرده اشتی کرده، و با کسی که به ما ستم نموده به انصاف برخاسته، و با دشمن مدارا کنیم، مگر ان که دشمنی با او به خاطر تو و در راه تو بوده، زیرا او دشمنی است که هرگز با وی دوستی ننماییم، و حزبی است که دل با او صاف نکنیم.

و ان نتقرب الیک فیه من الاعمال الزاکیه بما تطهرنا به من الذنوب، و تعصمنا فیه مما نستانف من العیوب، حتی لا یورد علیک احد من ملایکتک الا دون ما نورد من ابواب الطاعه لک، و انواع القربه الیک؛

و ما را توفیق ده که در ان به تو تقرب جوییم در سایه اعمال شایسته ای که ما را به ان از الودگی معاصی پاک نمایی، و در ان از عیوب تازه بازداری، تا هیچ یک از فرشتگانت جز مرتبه ای پایین تر از انچه ما بجا اورده ایم از ابواب طاعت و انواع تقرب به سویت به محضرت عرضه نکنند.

اللهم انی اسالک بحق هذا الشهر، و بحق من تعبد لک فیه من ابتدایه الی وقت فنایه: من ملک قربته، او نبی ارسلته، او عبد صالح اختصصته، ان تصلی علی محمد و اله، و اهلنا فیه لما وعدت اولیاءک من کرامتک، و اوجب لنا فیه ما اوجبت لاهل المبالغه فی طاعتک، و اجعلنا فی نظم من استحق الرفیع الاعلی برحمتک.

بارال ها تو را به حق این ماه رمضان و به حق هر کس که از اغاز تا پایان ان بندگی تو کرده، از فرشته ای که او را به مقام قرب خود رسانده باشی، یا پیامبری که برای هدایت فرستاده باشی، یا عبد صالحی که او را برگزیده باشی، سوگند می دهم که بر محمد و الش درود فرستی، و ما را در این ماه به کرامتی که به اولیاء خود وعده دادی سزاوار کن، و انچه را که برای اهل سعی و کوشش در طاعت و عبادت قرار داده ای برای ما قرار ده، و ما را در سایه رحمتت در ردیف کسانی قرار ده که استحقاق برترین مرتبه را نزد تو پیدا کرده اند.

اللهم صل علی محمد و اله، و جنبنا الالحاد فی توحیدک، و التقصیر فی تمجیدک، و الشک فی دینک، و العمی عن سبیلک، و الاغفال لحرمتک، و الانخداع لعدوک الشیطان الرجیم اللهم صل علی محمد و اله، و اذا کان لک فی کل لیله من لیالی شهرنا هذا رقاب یعتقها عفوک، او یهبها صفحک فاجعل رقابنا من تلک الرقاب، و اجعلنا لشهرنا من خیر اهل و اصحاب.

بارال ها بر محمد و الش درود فرست، و ما را از انحراف در توحیدت، و کوتاهی در ستایش حضرتت، و شک در دینت، و کوری از راهت، و بی توجهی به حرمتت، و گول خوردن از دشمنت: شیطان رانده شده دور ساز. بار خدایا بر محمد و الش درود فرست، و چنانچه در هر شب از شب های این ماه مبارک برایت بندگانی است که بخششت انان را ازاد می کند، یا گذشتت ایشان را می بخشد، پس ما را از ان بندگان قرار ده، و ما را برای ماه رمضانمان از بهترین اهل و یاران محسوب کن.

اللهم صل علی محمد و اله، و امحق ذنوبنا مع امحاق هلاله، و اسلخ عنا تبعاتنا مع انسلاخ ایامه حتی ینقضی عنا و قد صفیتنا فیه من الخطییات، و اخلصتنا فیه من السییات. اللهم صل علی محمد و اله، و ان ملنا فیه فعدلنا، و ان زغنا فیه فقومنا، و ان اشتمل علینا عدوک الشیطان فاستنقذنا منه.

بارال ها بر محمد و الش درود فرست، و همراه با به سر امدن ماه رمضان گناهان ما را به سر بر، و با سپری شدن روزهای پایانیش پی امدهای گناهانمان را از ما برگیر، تا در حالی از ما بگذرد که ما را از خطا ها و لغزش ها خالص نموده، و از گناهان پاک فرمود: ه باشی. بار خدایا بر محمد و الش درود فرست، و چنانچه ما در این ماه منحرف شویم تو تعدیلمان کن، و اگر از راه درستی بگردیم تو استوارمان ساز، و اگر دشمنت شیطان بر ما مسلط گردد تو ما را از او رهایی ده.

اللهم اشحنه بعبادتنا ایاک، و زین اوقاته بطاعتنا لک، و اعنا فی نهاره علی صیامه، و فی لیله علی الصلاه و التضرع الیک، و الخشوع لک، و الذله بین یدیک حتی لا یشهد نهاره علینا بغفله، و لا لیله بتفریط. اللهم و اجعلنا فی سایر الشهور و الایام کذلک ما عمرتنا، و اجعلنا من عبادک الصالحین الذین یرثون الفردوس هم فی ها خالدون، و الذین یوتون ما اتوا و قلوبهم وجله، انهم الی ربهم راجعون، و من الذین یسارعون فی الخیرات و هم ل ها سابقون.

بارال ها این ماه را از عبادتمان سرشار ساز، و اوقاتش را به طاعتمان از تو زینت ده، و در روزش ما را به روزه داشتن، و در شبش ما را به نماز و زاری و خشوع در برابر خود، و خواری به محضرت یاری فرما. تا روزش شاهد غفلت ما، و شبش گواه تقصیر ما نباشد. بار ال ها ما را در همه ماه ها و روز ها تا زمانی که زنده مان می داری اینچنین قرار ده، و ما را از عباد شایسته خود گردان که بهشت را به میراث برند و در ان جاودان باشند، ان عبادی که هر چه دارند در راه حق می بخشند در حالی که قلوبشان از اندیشه بازگشت به حضرت رب ترسان است، و از کسانی که به جانب خیرات می شتابند و بدان سبقت می گیرند.

اللهم صل علی محمد و اله، فی کل وقت و کل اوان و علی کل حال عدد ما صلیت علی من صلیت علیه، و اضعاف ذلک کله بالاضعاف التی لا یحصیها غیرک، انک فعال لما ترید.

بار خدایا بر محمد و الش درود فرست، در هر وقت و هر زمان، و در هر حالی، به اندازه درودی که به هر کس دیگر فرستاده ای، و چند برابر ان درود ها که احدی را قدرت بر شمردن ان نباشد، همانا انچه را تو بخواهی انجام می دهی.

برای روزه داری باید:

از سخن بیهود پرهیز کرد.

چشم را از لهو پوشاند.

دست را از حرام و پا ها را از ناشایسته باز داشت.

شکم ها را جز از حلال پر نکرد.

زبان را از غیر انچه خدا فرمود: ه باز داشت.

از ریاکاری پرهیز کرد.

در ماه رمضان:

به خویشان احسان و نیکی کنیم.

با هدیه از همسایگان دلجویی کنیم.

دارایی مان را از حقوق مردم بپیراییم.

با جدا کردن زکات، مالمان را پاکیزه کنیم.

با کسی که از ما دوری جسته، اشتی کنیم.

با کسی که به ما ستم کرده، به انصاف رفتار کنیم.

با دشمن مدارا کنیم، مگر کسی که در راه خدا و برای خدا با او دشمن شده ایم.