تدوین سیاست‌ها و برنامه‌های جمعیتی در هر دوره‌ای مستلزم شناخت جهات آسیب‌زا و مساله آفرین روندهای جمعیتی از یک سو و فرصت‌های برآمده از تحولات جمعیتی از سوی دیگر است.

 حدود ۳۰کشور جهان ازجمله ایران، گرفتار کمی بارش‌ها و خشکسالی و کمبود آب شیرین و در حقیقت ورشکستگی آبی شده‌اند. این پدیده در کشور ما که مناطق وسیع خشک و بیابانی کم ندارد، بیش از پیش به چشم می‌خورد.