اندیشه مشروطه‌خواهی به دنبال تحدید قدرت سلطان و تفریق آن در نهادهای سیاسی دیگر بود. بر این اساس می‌توان گفت انقلاب مشروطه پایان دوران پادشاهی مطلق و آغاز دوران پادشاهی مشروط در تاریخ ایران است.